อีกด้านหนึ่ง
ตระกูลขุนนางในอาณาจักรหลู่และประชาชนทั่วไป รู้ว่านักปราชญ์จิ่วเหลียนตั้งใจแน่วแน่ที่จะแต่งงานกับจ้าวจือหย่า ทำให้ทุกคนไม่พอใจเป็นอย่างมาก
“ที่นักปราญ์จิ่วเหลียนทำไปทั้งหมดนั้นเพื่อให้ได้แต่งงานกับจ้าวจือหย่าลูกสาวของจ้าวเหวินเซิง ไม่ได้ทำไปเพื่อต้องการเป็นฮ่องเต้แห่งอาณาจักรหลู่ เช่นนั้นอาณาจักรหลู่ถึงเวลาเสื่อมถอยแล้ว!”
“ลูกสาวของตระกูลจ้าวต้องมีคาถาอาคมเป็นแน่ มิฉะนั้นนักปราชญ์จิ่วเหลียนจะยืนกรานแต่งงานกับนางได้อย่างไร!”
“เราต้องห้ามนักปราชญ์จิ่วเหลียน อย่าให้เขาหลงทาง ห้ามให้พวกเขาแต่งงานกัน!”
ประชาชนทั่วไปและตระกูลขุนนางต่างรีบมาที่สำนักศึกษาไป๋ลู่และที่พักของเฉิงอาหนิว
บางคนถึงกับถือป้ายอยู่ด้านนอกที่พักและตะโกนเสียงดัง
“ท่านนักปราชญ์จิ่วเหลียน อย่าได้ถูกตระกูลจ้าวหลอกเลย แต่งเข้าตระกูลเจ้า สถานะของท่านในอาราจักรหลู่จะต่ำต้อย อนาคตของท่านจะถูกจำกัด ๆได้โปรดอย่าทำลายเส้นทางนี้เลย!”
“ท่านนักปราชญ์จิ่วเหลียนได้โปรดคิดให้ดี! ลูกสาวตระกูลจ้าวไม่คู่ควรกับท่าน!”
“พวกเราสนับสนุนท่านนักปราชญ์จิ่วเหลียนในฐานะฮ่องเต้องค์ใหม่แห่งอาณาจักรหลู่ และขอให้ท่านยุติการหมั้นหมายกับตระกูลจ้าวด้วย!”
เสียงของประชาชนดังขึ้นมาทีละคน แต่ฉินเหยียนกลับไม่สนใจราวกับคนหูหนวก
เฉิงเซินรายงานว่า
“องค์ชาย ทุกคนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกัน ท่านให้ความสนใจหน่อยดีหรือไม่ขอรับ?”
ฉินเหยียนโบกมือและพูดอย่างเฉยเมย
“พวกเขาอยากโวยวายก็ให้ทำไป ข้าแต่งงานไม่ใช่พวกเขาเสียหน่อย จะมาเดือดร้อนอะไรด้วย”
“ข้าจะรีบแก้ไขจดหมายและส่งนกพิราบไปในทันที สินสอดทองหมั้นเป็นไปตามแบบอาณาจักรฉิน!”
“ขอรับ”
เฉิงเซินรับคำสั่งและออกไปจัดการทันที
ฉินเหยียนได้ยินเสียงข้างนอก จึงถามออกไปอย่างสบายๆว่า
“เถาซงจือ อาณาจักรหลู่ของพวกเจ้าเป็นโรคอะไรกันหรือ ข้าจะแต่งงานเกี่ยวอะไรกับพวกเขาด้วย พวกเขาจะโวยวายไปเพื่ออะไรกัน?”
เถาซงจือมีสีหน้ากระอักกระอ่วนใจเล็กน้อยและพูดตะกุกตะกัก
“ท่านนักปราชญ์ ท่านไม่รู้อะไรเสียแล้ว ในอาณาจักรหลู่ประชาชนถูกแบ่งออกเป็นเก้าระดับ ผู้ชายอยู่เหนือผู้หญิงมาโดยตลอด สถานะลูกเขยแต่งเข้าบ้านผู้หญิงนั้นแย่มาก เทียบเท่ากับคนที่อยู่ในระดับแปด สูงกว่าขอทานระดับเก้าอยู่อันดับเดียวเท่านั้น”
“ท่านนักปราชญ์จิ่วเหลียนที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน พรสวรรค์และความสามารถของท่านนั้นเป็นที่ประจักษ์แก่สายตาทุกคน ดังนั้นคนโง่เหล่านี้ทำเพื่อประโยชน์ของท่าน หวังว่าท่านจะทำพาอาณาจักรหลู่ไปสู่ความรุ่งโรจน์ขอรับ”
ฉินเหยียนรู้สึกดูแคลนเป็นอย่างมาก พูดว่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...
ขอบคุณที่ลงเพิ่มครับ เรื่องนี้สนุกครับ...
ขอบคุณที่มาต่อให้ได้อ่านนะครับขอบุคุณมากๆสนุกดี...
จาก 438 เริ่มขยับแล้วววว 😁😁😁...