องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 777

พระราชสำนักอาณาจักรหลู่

ตั้งแต่ที่ฮ่องเต้หลู่รู้ตัวตนของหลิวหรูซือแล้ว ก็มั่นใจแล้วว่าตัวตนที่แท้จริงของเฉิงอาหนิวคืออ๋องเหยียนแห่งอาณาจักรฉิน เขายิ่งรู้สึกกระวนกระวาย สีหน้าแย่อย่างมาก

เหล่าขุนนางฝ่ายบู๊และฝ่ายบุ๋นรู้สึกได้ถึงความกดดันหลายเท่า และคิดอย่างกังวลใจว่า

“เจ้าพวกคนอาณาจักรฉินช่างร้ายกาจและมีไหวพริบยิ่งนัก พวกเราได้สกัดหอหม่านฮวาเอาไว้เพื่อไม่ให้ใช้กลหญิงงามแล้วแท้ๆ ไม่คิดเลยว่าจะถูกจับช่องโหว่ได้อีก!”

“ข้าว่านะ ที่อ๋องเหยียนแห่งอาณาจักรฉินปลอมตัวเป็นเฉิงอาหนิว การสู่ขอก็แค่ฉากบังหน้า จริงๆแล้วก็แค่อยากหาข้ออ้างล้มอาณาจักรหลู่”

“บัดนี้อ๋องเหยียนได้เปิดเผยตัวตนแล้ว คิดว่าคงถึงเวลาอันสมควรแล้ว ดูเหมือนว่าระหว่างอาณาจักรฉินและอาณาจักรหลู่ จะต้องเกิดสงครามใหญ่เป็นแน่!”

ฮ่องเต้หลู่เอามือจับหน้าปากเอาไว้ คิดว่าสิ่งที่พวกขุนนางคิดนั้นสมเหตุสมผล อ๋องเหยียนแห่งอาณาจักรฉินนั้นมีแผนร้ายมากมาย การเคลื่อนไหวของเขาไม่มีกฎเกณฑ์ใดๆ ทำให้ผู้คนไม่อาจต้านทานได้เลย แต่คราวนี้ได้เปลี่ยนชื่อแล้วแทรกซึมเข้ามาในอาณาจักรหลู่ จะต้องคิดจะทำการใหญ่อะไรเป็นแน่

ทันทีที่สองอาณาจักรเกิดสงครามขึ้น ด้วยกำลังทหารและกำลังทรัพย์ของอาณาจักรฉิน ต่อให้อาณาจักรหลู่จะใช้ทั้งอาณาจักรไปก็ไม่อาจต้านได้ เกรงว่าจะรับมือได้ไม่นานแน่นอน

เมื่อฮ่องเต้หลู่ได้ยินดังนั้นแล้วก็ปวดศีรษะอย่างมาก สีหน้ายิ่งมืดมนมากยิ่งกว่าเดิม

มีขุนนางในพระราชสำนักประสานมือคารวะเสนอขึ้นว่า

“ฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ เป้าหมายครั้งนี้ของอาณาจักรฉินไม่ชัดเจน เราจะต้องเตรียมตัวไว้ให้พร้อมเพื่อป้องกันยามวิกฤตนะพ่ะย่ะค่ะ!”

“กระหม่อมเห็นด้วยพ่ะย่ะค่ะ แม้ว่าอาณาจักรฉินจะเป็นศัตรูตัวฉกาจ แต่กำลังของอาณาจักรหลู่เองก็ไม่ธรรมดา อีกทั้งเรายังมีท่านผู้อาวุโสคอยปกปักรักษา จะต้องชนะอาณาจักรฉินได้แน่นอนพ่ะย่ะค่ะ!”

เหล่าขุนนางต่างเริ่มส่งแรงฮึกเหิม

“อาณาจักรหลู่ของเรามีรากฐานที่มั่นคงมาโดยตลอด และอยู่ยงคงกระพันในบรรดาเจ็ดอาณาจักร อาณาจักรฉินไม่น่ากลัวเลยสักนิดพ่ะย่ะค่ะ!”

“ฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ บัดนี้อ๋องเหยียนอยู่ในอาณาจักรหลู่ หรือจะลงมือเล่นงานก่อนเลยพ่ะย่ะค่ะ ทำให้อ๋องเหยียนสิ้นใจตายที่นี่ ทำลายอำนาจสูงสุดของราชวงศ์อาณาจักรฉิน!”

คำพูดนี้เองก็ได้เตือนฮ่องเต้ฉินเช่นกัน หากทำการสังหารอ๋องเหยียนแห่งอาณาจักรฉินตอนนี้ ทำให้อาณาจักรฉินสูญเสียแกนกลางไป ถึงตอนนั้นแล้วอาณาจักรหลู่ก็ส่งกำลังทหารไปโจมตีอีก ก็จะสามารถโจมตีอาณาจักรฉินได้โดยที่ไม่ทันได้ตั้งตัวได้ เมื่อเป็นเช่นนั้น ก็จะยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว เป็นแผนการที่ดีที่สุด!

ฮ่องเต้หลู่ครุ่นคิด แทนที่จะมาลังเลแบบนี้ ตัดสินใจแก้ปัญหาอย่างรวดเร็วและเฉียบขาดดีกว่า จึงได้ตัดสินใจพูดว่า

“เช่นนั้นทุกท่านจงฟังข้า รีบทำการกระจายคำสั่งของข้า......”

“รอเดี๋ยว!”

เสียงแก่ชราอันทรงพลังดังขึ้นจากระยะไกลมาใกล้

ทุกคนหันไปตามเสียง และพบว่าผู้อาวุโสถือไม้เท้ากำลังเดินเข้ามาในตำหนักใหญ่อยู่ ขุนนางฝ่ายบู๊และฝ่ายบุ๋น รวมถึงฮ่องเต้แห่งอาณาจักรหลู่ เมื่อเห็นผู้อาวุโสแล้วก็ต้องคุกเข่ากันหมด