องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 778

ผู้อาวุโสพูดด้วยสีหน้าไม่พอใจว่า “พระราชสำนักแห่งอาณาจักรหลู่นั้นรวมสติปัญญาอันมีประโยชน์ของทุกคนเอาไว้ เสมือนกำแพงเมือง จะต้องคิดแผนที่ดีออกมาแน่นอน”

ฮ่องเต้หลู่รีบออกคำสั่งว่า “รีบรวบรวมรายงานทั้งหมดมา ไม่ว่าจะเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ก็ตาม จะต้องมีวิธีแน่!”

“พ่ะย่ะค่ะ!”

ทุกคนรีบไปนำจดหมายมากองเอาไว้ ไม่ว่าจะเป็นสาส์นหรือข่าวสาร รวมถึงการบันทึกของไป๋เสี่ยวเซิงด้วย ได้ถวายขึ้นทั้งหมด

ทุกคนต่างก็ทำการสืบหาเบาะแสตามหน้าที่ของตนเอง โดยสอบถามเกี่ยวกับสิ่งที่อ๋องเหยียนอาณาจักรฉินได้เคยกระทำสิ่งใด เคยพูดสิ่งใด เคยพบผู้ใด ไม่มองข้ามไปไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กแค่ไหน ทำการตรวจสอบอย่างละเอียด

ในขณะที่เสนาบดีกรมมหาดไทยเปิดรายงานของสถานศึกษาไป๋ลู่อยู่ จู่ๆเขาก็นึกขึ้นได้ และรีบไปกราบทูลว่า

“ท่านผู้อาวุโส ฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ รองหัวหน้าคณะแห่งสถานศึกษาไป๋ลู่จ้าวเหวินเซิงเคยกล่าวเอาไว้ว่า หากต้องการจะแต่งเข้าเป็นเขย จะต้องตอบตกลงกฎสามข้อของเขา เราสามารถใช้โอกาสนี้ในการทำให้เขาไม่สามารถออกจากอาณาจักรหลู่ได้ภายในระยะเวลาห้าปีได้พ่ะย่ะค่ะ!”

ฮ่องเต้หลู่ครุ่นคิดแล้วพูดว่า “เป็นความคิดที่ไม่เลวจริงๆ แต่หากพูดเช่นนี้เลยความหมายคงจะชัดเจนเกินไป หากอ๋องเหยียนแห่งอาณาจักรฉินรู้ตัว เกรงว่าคงได้ผลตรงข้ามกับที่คาดหวัง”

ขุนนางอีกคนได้เสนอขึ้นว่า “ฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ ในเมื่ออ๋องเหยียนแห่งอาณาจักรฉินต้องการจะแต่งเข้าเป็นเขยตระกูลจ้าว เช่นนั้นก็ใช้กฎสามข้อนี้ ให้เขาทำเรื่องที่ไม่มีทางสำเร็จได้พ่ะย่ะค่ะ”

เมื่อพูดเช่นนั้นแล้วก็มีขุนนางคนอื่นคัดค้านขึ้นว่า

“เกรงว่าจะไม่ได้ เขาสามารถทำให้ดอกบัวสีทองบานได้เก้าดอก แถมยังสามารถควบคุมน้ำ และล่องลอยบนท้องฟ้าได้ แล้วจะมีเรื่องอะไรที่เขาจะทำอะไรไม่ได้อีก?”

ผู้อาวุโสที่เงียบไปอยู่นาน จู่ๆก็พูดขึ้นว่า “ในเมื่อไม่มีเรื่องอะไรที่เขาทำไม่ได้ เช่นนั้นก็ยืดเวลาให้นานขึ้น ให้เขาสร้างเมืองที่รุ่งเรืองยิ่งกว่าเซียนตูแห่งอาณาจักรฉินภายในห้าปี”

เมื่อได้ยินข้อเสนอของผู้อาวุโสแล้ว ฮ่องเต้หลู่ก็ตาเป็นประกายทันที เซียนตูคือเมืองที่มีชื่อเสียงอย่างมาก แม้ว่าเขาจะไม่เคยไป แต่จากรายงานของไป๋เสี่ยวเซิงแล้ว คงจะรุ่งเรืองอย่างมาก จะบอกว่าเป็นแดนสวรรค์ในโลกมนุษย์เลยก็ว่าได้

หากให้อ๋องเหยียนแห่งอาณาจักรฉินสร้างเมืองที่รุ่งเรืองในอาณาจักรหลู่ด้วย ไม่เพียงแต่จะสามารถขังเขาไว้ในอาณาจักรหลู่ได้ แถมยังสามารถพัฒนาอาณาจักรหลู่ได้ด้วย ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวเลย!

ฮ่องเต้หลู่พูดด้วยสีหน้าดีใจอย่างตื่นเต้นว่า “ท่านผู้อาวุโสช่างมีปรีชาญาณยิ่งนัก!”

ทุกคนต่างก็เห็นด้วย “ท่านผู้อาวุโสช่างมีปรีชาญาณยิ่งนัก!”

ผู้อาวุโสพูดอย่างนิ่งเฉยว่า “ตำราพิชัยสงครามของซุนวูมีบันทึกไว้ว่า ไม่รบแต่สยบทหารของข้าศึกได้ คือความยอดเยี่ยมแห่งความยอดเยี่ยม เมื่อเป็นเช่นนี้ เราก็สามารถศึกษาวิถีการพัฒนาของอาณาจักรฉินได้ เมื่อได้รู้หมดแล้ว ในอนาคตอาณาจักรหลู่ของเราก็จะสามารถมีอำนาจเช่นเดียวกันได้”

ที่จริงแล้วผู้อาวุโสนั้นมีความเห็นแก่ตัวเล็กน้อย เขารู้ว่าตนเองใกล้จะถึงเวลาแล้ว จึงได้ผลักดันอาณาจักรหลู่เป็นครั้งสุดท้าย เมื่อตนเองตายไปแล้ว อาณาจักรหลู่เองก็ได้มีวิธีการพัฒนาของอาณาจักรฉินแล้ว ก็จะสามารถยืนขึ้นได้อีก

ฮ่องเต้หลู่ไม่กล้าเสียเวลาไปเลยแม้แต่น้อย เขารีบเขียนจดหมายตามคำสั่งของผู้อาวุโสแล้วออกคำสั่งว่า

“รีบส่งม้าเร็วไป ส่งจดหมายให้จ้าวเหวินเซิงให้เร็วที่สุด!”