องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 794

ทั้งสองคนผ่านค่ำคืนแห่งการเข้าเรือนหอด้วยการหวนนึกถึงอดีต และรักใคร่กัน

จ้าวจือหย่าคอยประกบติดฉินเหยียนอยู่ตลอด แล้วถามคำถามหัวข้อรุนแรงให้ฉินเหยียนตอบตามความจริง

แล้วฉินเหยียนจะตอบอย่างไรได้ คำถามเช่นเรื่องบนเตียงของใครดีที่สุด ฉินเหยียนก็ต้องตอบไม่ตรงกับใจ สุดท้ายทำเอาฉินเหยียนเสียสติไป

เช้าวันที่สอง

ทั้งสองตื่นมาชำระล้างกาย จู่ๆจ้าวจือหย่าก็พูดขึ้นว่า

“สามี วิชามหาเสน่ห์ที่เจ้าสอนนางโลมแนวหน้าเหล่านั้น ช่วยชี้แนะให้ข้าหน่อยได้รึไม่?”

ฉินเหยียนขมวดคิ้วแล้วถามขึ้นว่า “เจ้าจะเรียนเรื่องพวกนี้ไปทำไมกัน?”

จ้าวจือหย่าโกหกไม่เป็น นางพูดตรงไปตรงมาเข้าประเด็นว่า

“ในบันทึกของข้า มีเพียงวิชามหาเสน่ห์ที่เจ้าสอนเหล่านางโลมที่ไม่มีการบันทึกอย่างละเอียด ข้าเพียงแค่อยากรู้ว่าฝึกฝนอย่างไรกันแน่ จึงได้ทำให้ผู้หญิงทั้งแปดที่งามที่สุดในแผ่นดินเป็นที่รู้จักกัน และทำให้ทุกคนต้องตกตะลึงมากขนาดนี้”

ฉินเหยียนระวังอยู่บ้าง จึงได้ลองเชิงถามขึ้นว่า “เจ้าอยากจะถาม หรือท่านพ่อของเจ้าอยากรู้กันแน่?”

จ้าวจือหย่าเช็ดหน้าแล้วตักน้ำมา จากนั้นก็เช็ดหน้าฉินเหยียนด้วย

“สามีเฉลียวฉลาดจริงๆ แต่เจ้ามองออกได้อย่างไรว่าท่านพ่อของข้าอยากจะรู้?”

ฉินเหยียนพูดว่า “อย่างไรนางโลมแนวหน้าเหล่านั้น เพียงแค่คนเดียวก็สามารถล้มล้างได้ทั้งอาณาจักรจ้าวแล้ว แถมพวกเจ้ายังเป็นทายาทของราชวงศ์อาณาจักรจ้าวด้วย เขาต้องอยากรู้บ้างอยู่แล้ว อยากรู้ว่าวิชาลับของข้านั้นวิเศษแค่ไหน”

ฉินเหยียนตั้งใจเช็ดหน้า

“พูดตรงๆ การทำลายล้างอาณาจักรจ้าวนั้น เฉินหย้วนหย้วนเป็นเพียงชนวน ดูผิวเผินนางคือแนวหน้าอันดับหนึ่ง แต่ที่จริงแล้วที่อาณาจักรจ้าวล่มสลายนั้นคือผลลัพธ์ที่ถูกกำหนดเอาไว้แล้ว ใครทำก็เหมือนกันทั้งนั้น”

จ้าวจือหย่าถามตรงๆอีกว่า “ท่านพ่อยังอยากรู้อีกว่าเจ้าจะล้มล้างอาณาจักรหลู่อย่างไร”

ฉินเหยียนมองจ้าวจือหย่าอย่างผวา “เจ้าถามคำถามเช่นนี้ได้ตรงๆเช่นนี้เลยรึ?”

“บัดนี้เจ้าและข้าคือสามีภรรยากันแล้ว มีเรื่องอะไรที่พูดไม่ได้รึ?”

ฉินเหยียนถามต่อว่า “เจ้าจะเอาไปบอกท่านพ่อของเจ้ารึไม่?”

“บอก ข้าไม่รู้ว่าปิดบังไปแล้วจะมีประโยชน์อะไร”

เมื่อไม่มีอารมณ์ความรู้สึกแล้ว แม้แต่โกหกก็ยังยาก ให้จ้าวจือหย่ามาล้วงความลับเช่นนี้ จ้าวเหวินเซิงฉลาดเหมือนกันนะ

“เจ้ากลับไปบอกท่านพ่อของเจ้าว่า สถานการณ์ในเเผ่นดินนี้ เมื่อเเตกเเยกมานานก็จักรวมสมาน รวมสมานมานานก็จักเเตกเเยก พายเรือทวนน้ำ ไหลไปตามกระแสน้ำ ทั้งเก้าแคว้นต้องเป็นหนึ่งเดียวกันตามธรรมชาติ”

“ขอบคุณที่ชี้แนะเจ้าค่ะ” จ้าวจือหย่าย่อตัวเล็กน้อย จากนั้นหยิบเสื้อผ้ามาจะเปลี่ยนให้ฉินเหยียน