องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 797

อีกด้านหนึ่ง ฉินเหยียนมองของหมั้นที่กองเป็นภูเขาแล้วพูดอย่างดีใจว่า

“มีสมบัติพวกนี้แล้ว การไปพัฒนาเมืองหัวถิงก็เป็นเรื่องกล้วยๆ!”

จากนั้นก็ได้ออกคำสั่งว่า “เฉิงเซิน เจ้ารียส่งคนไปเปิดรับสมัครแรงงานทั่วอาณาจักรหลู่ ผู้ที่จะติดตามไปหัวถิงกับข้านั้น ไม่จำกัดชายหรือหญิง ผู้ชายจะได้ค่าแรงหนึ่งร้อยอีแปะต่อวัน ผู้หญิงจะได้สองร้อยอีแปะต่อวัน”

เมื่อได้ยินค่าแรงที่สูงลิ่วแล้ว เถาซงจือก็ตกตะลึงอย่างมาก ชาวเมืองธรรมดาต่อให้ใช้เวลาครึ่งเดือนก็ไม่มีทางหาเงินได้มากขนาดนี้ แต่ฉินเหยียนกลับให้ร้อยอีแปะ ค่าแรงที่สูงขนาดนี้ สำหรับชาวเมืองแล้วมันคือโชคดีชัดๆ

ส่วนเฉิงเซินรู้สึกคุ้นชินแล้ว อ๋องเหยียนใช้จ่ายหนักอยู่แล้ว อีกทั้งไม่มีทางทำการค้าขายที่ขาดทุน จึงได้ประสานมือคารวะพูดว่า “กระหม่อมจะไปปฏิบัติเดี๋ยวนี้พ่ะย่ะค่ะ”

เมื่อเฉิงเซินไปแล้วเถาซงจือก็ถามอย่างสงสัยว่า “นายท่าน ผู้หญิงไม่สามารถขนของแบกของได้ เหตุใดจึงให้สองร้อยอีแปะละพ่ะย่ะค่ะ?”

ฉินเหยียนพูดว่า “เจ้ายังไม่เข้าใจสินะ ดังคำกล่าวที่ว่า ชายหญิงทำงานร่วมกันไม่เหน็ดเหนื่อย รอถึงที่หัวถิงเจ้าก็จะเข้าใจ”

“พ่ะย่ะค่ะ”

แม้ว่าเถาซงจือจะไม่เข้าใจ แต่ก็ไม่ได้ถามมากความ

ฉินเหยียนหันไปมองจ้าวจือหย่า “จือหย่า เจ้ารับผิดชอบจดบัญชี จดบันทึกค่าใช้จ่ายในแต่ละวันให้ชัดเจน”

จ้าวจือหย่าพยักหน้าแล้วพูดอย่างตั้งใจว่า “เข้าใจแล้ว ข้าเคยดูบันทึก เมื่อก่อนข้าก็ทำด้านนี้ ตอนนี้ก็แค่กลับมาทำงานเดิม”

ฉินเหยียนยิ้มอย่างรักใคร่ “ที่จริงแล้วโครงสร้างของหัวถิงและเซียนตูเหมือนกัน เมื่อก่อนทำอย่างไรตอนนี้ก็ทำอย่างนั้น หวังว่าในระหว่างนี้เจ้าจะนึกถึงอดีตของเราได้นะ”

ต่อให้จ้าวจือหย่าจะรู้สึกว่างเปล่า แต่ทุกครั้งที่เห็นฉินเหยียนก็มักรู้สึกปลอดภัยอย่างประหลาด

......

ในขณะที่ฉินเหยียนกำลังวางแผน ในเมืองอาณาจักรหลู่ก็ค่อยๆมีการเปลี่ยนแปลง ในตอนแรก เนื่องจากความนิยมของการแสดงม่านประเพณี ทำให้ผู้หญิงเริ่มได้สติขึ้นมา

เหล่าหญิงสาวต่างก็คิดว่าต้องไปหารักแท้ของตนเอง ไม่ควรใช่ชีวิตประนีประนอม สับสนงุนงงไปทั้งชีวิต เพียงเพื่อความเหมาะสม ไม่นานก็ทำให้อัตราการหย่าร้างในอาณาจักรหลู่สูงขึ้นมาก

ต่อมา เนื่องจากเหล่าสิบสองปิ่นหิรัญย์และหลิวหรูซือ แข่งขันกับเหล่านักวิชาการจากทุกสารทิศแล้วได้รับชัยชนะมา ก็ได้แสดงให้เห็นว่าผู้หญิงไม่ได้ด้อยไปกว่าผู้ชาย ยิ่งตอกย้ำความมุ่งมั่นของผู้หญิงที่จะไม่ยึดติดกับผู้ชายมากขึ้น

นอกจากนี้พิธีสมรสของท่านผู้ศักดิ์สิทธิ์เก้าดอกบัว ไม่เพียงจะยอมทิ้งฐานะอันสูงส่งเพื่อเป็นเขยแต่งเข้า แถมยังมอบสินสอดของหมั้นให้มากมาย เพียงเพื่อคำสัญญาในอดีต ยอมเผชิญกับความยากลำบาก สุดท้ายก็ได้ลงเอยกับหญิงที่รัก

นั่นทำให้ผู้หญิงทุกคนประทับใจอย่างมาก และเปลี่ยนแปลงทัศนคติความรักไปอย่างสิ้นเชิง ล้วนเชื่อว่าผู้ชายที่ตนเองจะแต่งงานด้วย จะต้องรักตนจริงๆ หรือไม่ก็ต้องยอมเสียเงินเสียทองได้ ให้ความเคารพต่อพวกนาง จึงจะควรค่าแก่การเสียสละของพวกนาง ไม่เช่นนั้นจะหวังอะไรกับผู้ชายอีก หวังที่เขาจน น่าเกลียด ไม่อาบน้ำงั้นรึ?