ฉินเหยียนยิ้มแล้วโยนเงินแท่งให้กับผู้ดูแลศาลพักม้า พร้อมพูดเสียงเบาว่า
“นี่คือการแสดงความเคารพต่อท่าน สหายข้าผู้นี้เพิ่งมาใหม่ยังไม่รู้กฎ ทำให้ขายหน้าไปได้ ช่วยกรุณาหน่อยละกันนะ อีกไม่กี่วันหากเตี๊ยบบุ๊งมาถึงแล้วเราจะไปทันที จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้”
ดังคำกล่าวที่ว่าเงินสามารถทำได้ทุกอย่าง ตั้งแต่โบราณจนปัจจุบัน ก็ยังไม่มีเรื่องที่เงินแก้ปัญหาไม่ได้
ผู้ดูแลศาลพักม้าเห็นว่าฉินเหยียนพูดจาไพเราะ แถมยังจ่ายหนัก จึงไม่ทำให้ลำบากใจอีก และแล้วเขาก็รับเงินแท่งไว้แล้วพูดอย่างเกรงอกเกรงใจมากขึ้น “ค่อยคุยกันได้หน่อย รีบทำเตี๊ยบบุ๊งละกัน”
ฉินเหยียนยิ้มแล้วพูดว่า “ขอบพระคุณมากท่าน”
จากนั้นเขาก็โบกมือ และแล้วคนนับร้อยก็ได้เข้าไปยังศาลพักม้าสำเร็จ ศาลพักม้าเปรียบเสมือนเมืองเล็กๆ มีพื้นที่หลายพันตารางเมตร
มีร้านขายของราวสิบกว่าร้าน มีทั้งโรงเหล้า ร้านอาหาร แผงขายน้ำชา ร้านค้า โรงรับจำนำ ร้านตีเหล็ก และคอกม้าครบถ้วน เรียกได้ว่า ถึงแม้นกกระจอกจะตัวเล็ก แต่ก็มีอวัยวะภายในครบถ้วน!
เมื่อถึงเวลากลางคืน ทุกคนก็ได้มายังโรงเหล้าของศาลพักม้า ชั้นที่หนึ่งเป็นที่สำหรับพักทานอาหาร มีผู้คุ้มกันขนส่งรวมถึงคนเร่ขายมากมายกำลังพูดคุยและดื่มเหล้ากันอยู่
บริกรเดินมาต้อนรับอย่างกระตือรือร้นว่า “ลูกค้ากี่ท่านขอรับ พักทานอาหารหรือค้างคืนขอรับ?”
ฉินเหยียนวางเงินสิบหนึ่งตำลึงเงินลงบนโต๊ะแล้วพูดเสียงเรียบว่า “จัดห้องให้พวกข้าหน่อย ให้สหายของข้าได้พักห้องที่กว้างขวาง”
บริกรตาเป็นประกายทันที แม้จะบอกว่าผู้คุ้มกันจ่ายหนัก แต่จ่ายหนักมากขนาดนี้หาได้ยากมาก เขารับเก็บเงินเข้าไปในแขนเสื้อ แล้วพาพวกฉินเหยียนเดินไปยังชั้นสอง
“ขอรับ ทุกคนเชิญทางนี้!”
เมื่อเปิดห้องกันเรียบร้อยแล้ว บริกรก็ได้ลงไปต้อนรับลูกค้าที่ไปๆมาๆต่อ
เหล่าทหารหัวกะทิฉวยโอกาสตอนที่คนไม่ทันสังเกต พาจ้าวจีเอ๋อร์ไปยังห้องนอนของฉินเหยียน
จ้าวจีเอ๋อร์ได้คิดถึงความเป็นไปได้ต่างๆนาๆ แต่คิดไม่ถึงเลยว่าฉินเหยียนจะพานางมาที่ศาลพักม้า สถานที่ที่ทั้งสกปรกและเหม็นเช่นนี้ นางถามขึ้นว่า “ เจ้าพาข้ามาที่นี่ทำไม?”
ฉินเหยียนยิ้มอย่างชั่วร้ายแล้วพูดว่า “ที่พาเจ้ามาที่นี่ ก็เพราะจะให้เจ้ามาเห็นว่าข้าจับไส้ศึกอาณาจักรจ้าวของเจ้าไงล่ะ นางทาส!”
เมื่อพูดดังนั้นแล้วเขาก็ยื่นมือไปจับใบหน้าของจ้าวจีเอ๋อร์
จ้าวจีเอ๋อร์หลบอย่างตื่นตระหนก แต่มือเท้าของนางถูกมัดเอาไว้ ดิ้นไม่หลุดและตอบโต้ไม่ได้
ฉินเหยียนหลุดหัวเราะออกมาแล้วชักมือกลับ “ยังคิดจะขัดขืนอีกนะ จะบอกความจริงให้นะ พอตกมาในเงื้อมมือของข้าแล้ว นอกจากยอมรับชะตากรรมแล้วเจ้าไม่มีทางเลือกอื่น”
จ้าวจีเอ๋อร์อึ้งไปครู่หนึ่ง เมื่อก่อนนางไม่เพียงแต่จะมีความงามที่ล่มเมืองได้ มีหุ่นสวยอย่างที่สุด แถมยังเป็นหญิงในฝันชายอาณาจักรจ้าว มีคนมากมายที่พยายามอยากได้นางมาครอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...
ขอบคุณที่ลงเพิ่มครับ เรื่องนี้สนุกครับ...
ขอบคุณที่มาต่อให้ได้อ่านนะครับขอบุคุณมากๆสนุกดี...
จาก 438 เริ่มขยับแล้วววว 😁😁😁...