องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 946

หลังจากที่จางอวิ๋นซูถูกลากลงมา หลินเย้าจู่ เจ้าหน้าที่อาวุโสแผนกอาวุธรีบเข้ามาถามว่า

“อ๋องอวี่ แม้ว่ากระหม่อมจะเป็นแค่ข้าราชบริพารในราชสำนัก แต่กระหม่อมก็ภักดีต่อพระองค์ แทนที่จะคอยรับใช้อาณาจักรฉิน พระองค์แน่ใจหรือว่าท่านต้องการทำเช่นนี้จริงๆ พ่ะย่ะค่ะ?”

ในใจของฉินอวี่เองก็อึดอัด แผนกอาวุธเป็นแนวคิดของหลินเย้าจู่ เหตุผลหนึ่งที่ทำให้อาณาจักรฉินเป็นหนึ่งในใต้หล้าได้นั้น มีเขาคอยช่วยเหลือมาไม่น้อย เจ้าหน้าที่อย่างเขาเป็นคนที่หายากมาก

แต่สิ่งที่หลินเย้าจู่พูดมาทำให้ฉินอวี่อึดอัดใจเล็กน้อย เขาขมวดคิ้วและพูดว่า

“นี่เจ้ากำลังขู่เราอย่างนั้นหรือ?”

หลินเย้าจู่พูดอย่างถ่อมตัว

“กระหม่อมเพียงแค่อยากจะแนะนำอ๋องอวี่กลับใจหันมาเดินในเส้นทางที่ถูกต้อง อย่าทำให้เกิดเหตุการณ์พี่น้องเข่นฆ่ากันเลยพ่ะย่ะค่ะ หากอ๋องเหยียนรู้เรื่องนี้เข้า เขาต้องเข้ามาหยุดเรื่องนี้แน่นอน ได้โปรดคิดทบทวนให้ดีอีกครั้งเถิดพ่ะย่ะค่ะ!”

ฉินอวี่ตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง หากน้องสิบสี่คอยดูสถานการณ์โดยรวม สถานการณ์ในวันนี้คงไม่เป็นเช่นนี้แน่

เมื่อเห็นอ๋องอวี่ลังเลคังหย่งเหนียนจึงรีบออกมาพูดทันที

“พวกกบฏบังอาจมาก อาณาจักรฉินเป็นของฝ่าบาท อ๋องเหยียนเข้ามาเกี่ยวอะไรด้วย เป็นแค่ชาวอาณาจักรฉิน ควรจงรักภักดีต่อฝ่าบาท เจ้าคิดสงสัยเจตจำนงของสวรรค์อย่างนั้นหรือ?”

หลินเย้าจู่หันขวับทันที

“เจ้าเป็นถึงพระญาติของอ๋องอวี่ ไม่ยอมห้ามปราบ อีกทั้งยังคอยยุแยง เจ้ามีเจตนาอันใด?”

คังหย่งเหนียนเลิกคิ้วและตะโกนออกมา

“ข้าเป็นลุงของฝ่าบาท สิ่งที่ข้าทำไปทั้งหมดนั้นก็เพื่อฝ่าบาท เจ้ากล้าพูดออกมาว่าจงรักภักดีต่ออ๋องเหยียน เจ้าไม่เคยเคารพฝ่าบาทเลย อีกทั้งยังกล้าตั้งคำถามกับพระองค์อีก ทหาร จับตัวเขา!”

“พ่ะย่ะค่ะ!”

เจ้าหน้าที่ก้าวขึ้นไปทันที จับตัวหลินเย้าจู่และกดเขาลงกับพื้น

พวกคนชั่วที่อยู่รอบข้างฉินอวี่สร้างปัญหาให้ไม่รู้จบ ทำให้ฟางเจาจวินถึงกับพูดไม่ออก ไม่ว่าจะโน้มน้าวอย่างไรก็ไม่เป็นผล

“กล้าทำให้ทั้งราชสำนักสั่นคลอน หากเข้าคุกทุกอย่างคงจะเรียบร้อยมากกว่านี้!”

บรรดาขุนนางฝ่ายบู๊และฝ่ายบุ๋นที่ได้รับการแต่งตั้งจากอ๋องเหยียนในตอนนั้น พวกเขาไม่พอใจกับการขึ้นตำแหน่งของฉินอวี่มานานแล้ว พวกเขาประสานมือและรายงานว่า

“พวกข้าเองก็ภักดีต่ออ๋องเหยียน ไม่ใช่อาณาจักรฉิน!”

“อย่างร้ายแรงที่สุดคือโดนปลดออกจากตำแหน่ง ไม่ต้องรับใช้อีกต่อไป!”

“หากต้องการจับพวกเราก็จับไปด้วยกันให้หมดเลย!”

หินก้อนเดียว ทำให้เกิดคลื่นนับพัน ฉินอวี่รู้สึกสับสนกับสถานการณ์ตรงหน้า แต่คังหย่งเหนียนกลับไม่ให้โอกาสเขาได้โต้ตอบและพูดอย่างยุแยงว่า

“จับมัน! จับพวกกบฏให้หมด! หากสร้างเรื่องขึ้นมาอีก จงตัดหัวพวกกบฏนี้เสีย ทำให้พวกมันกลัว!”

ประตูตำหนักจินหลวนเปิดออก ทหารจำนวนมากรีบพาตัวฟางเจาจวินและขุนนางอื่นๆ ออกไป

ฉินอวี่รู้สึกสับสนกับเหตุการณ์รุนแรงในครั้งนี้เป็นอย่างมาก

“เจ้า เจ้ากำลังทำอะไร?”

“ข้าเพิ่งได้ข่าวจากสถานศึกษาไป๋เสี่ยวเซิง พวกเขาแจ้งว่าอาณาจักรฉินกำลังระส่ำระสาย!”

ฮ่องเต้หลู่และจ้าวเหวินเซิงมองไปที่ซือหม่าจี๋พร้อมกันและถามออกไปทันที

“รีบอธิบายมาเร็วเข้า เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?”

ซือหม่าจี๋หยิบถ้วยชาขึ้นมาจิบ จากนั้นรีบอธิบายอย่างจริงจัง

“มีข่าวลือมาว่า ในปีนั้นที่อ๋องชง อ๋องอวี่และอ๋องเหยียนได้ตกลงกันว่าหลังจากฮ่องเต้เสด็จสวรรคต ตำแหน่งฮ่องเต้จะถูกส่งต่อให้องค์ชายใหญ่เป็นคนขึ้นครองราชย์ แต่ตอนนี้ผลกลับกลายเป็นว่าให้อ๋องอวี่เป็นคนขึ้นครองราชย์แทน”

“เรื่องนี้ทำให้อ๋องชงไม่พอใจเป็นอย่างมาก เขาที่นำกองทัพออกไปพิชิตอาณาจักรเยี่ยนเมื่อไม่นานมานี้ ตอนนี้เขานำกองกำลังของเขาตอบโต้กลับทันที”

“ยิ่งไปกว่านั้น หลังจากที่ฉินอวี่ขึ้นครองบัลลังก์ คนรอบข้างเขาเองก็เป่าหูไม่หยุด อ๋องอวี่โกรธมากจึงย้ายกองทหารทั้งหมดไปยังสิบหกเขตปกครองแห่งเยี่ยนหยุน ขนาดคนในเมืองเซียนตูยังถูกไล่ไป แต่ละบ้านถูกจำกัดการเดินทาง ไม่ให้ออกไปไหนตามชอบใจได้”

“ตอนนี้สองพี่น้องกำลังเผชิญหน้ากัน เมื่อทั้งสองฝ่ายเริ่มต่อสู้กัน มีแนวโน้มที่จะเกิดสงคราม!”

หลังจากได้ยินเรื่องนี้ จ้าวเหวินเซิงส่ายหน้าและถอนหายใจ

“พี่น้องที่ช่วยกันพิชิตใต้หล้า กลับต้องมาเข่นฆ่ากันเอง ดูเหมือนว่าสงครามในอาณาจักรฉินเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้”

ทันใดนั้นฮ่องเต้หลู่พลันตระหนักขึ้นมาได้ทันที เขาหัวเราะออกมา

“ท่านผู้อาวุโสเคยกล่าวเอาไว้ว่า เมื่อความรุ่งเรืองมาถึงขีดสุด ทุกอย่างจะเสื่อมถอย ทุกอย่างจะกลับตาลปัตร ปรากฎว่านี่เป็นเรื่องจริง!”

“แม้ว่าอาณาจักรฉินจะสามารถรวมจิ่วโจวให้เป็นเมืองเดียวกันได้ แต่เขาก็ไม่อาจหลีกหนีก่อนต่อสู้แย่งชิงอำนาจกันระหว่างพี่น้อง พวกเรามารอดูกันว่าใครจะเป็นผู้ชนะ!”