องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 947

อีกด้านหนึ่ง

ฉินชงนำกองทัพสั่งให้ตั้งค่ายทหารห่างจากเขตชายแดนไม่กี่ลี้

ภายในค่ายทหาร

ฉินชงเดินไปมา รู้สึกสับสนเป็นอย่างมากว่าเขาควรจะสู้กลับดีหรือไม่?

แม้ว่าเขาได้สังหารข้าศึกมานับไม่ถ้วน แต่ครั้งนี้เขาต้องเผชิญหน้ากับพี่น้องที่เขาร่วมพิชิตใต้หล้านี้มาด้วยกัน

แม้ว่าจะมีการซุ่มโจมตีบนกำแพงเมือง แต่อาจจะไม่ใช่ความต้องการของน้องเจ็ด บางทีน้องเจ็ดอาจจะมีอะไรปิดบังอยู่

นอกจากนี้กว่าจะรวมจิ่วโจวมาได้จนถึงทุกวันนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย หากพวกเขาทำสงครามกัน แน่นอนว่ามันต้องส่งผลกระทบต่อโลกนี้อย่างแน่นอน สถานการณ์ที่มั่นคงและเข้าที่เข้าทางแล้ว กลับถูกทำลายลงอีกครั้ง

ฉินชงคิดอย่างรอบคอบและตระหนักได้ว่ากำไรที่ได้มานั้นไม่คุ้มเสีย เขาควรจะเจรจากับน้องเจ็ดซึ่งๆ หน้า ควรคุยกันตรงๆ ไปเสียดีกว่า บางทีอาจจะมีเรื่องเข้าใจผิดกันอยู่

ขณะที่เขากำลังคิด รถถังทหารเข้ามาในค่ายอย่างเร่งรีบ

“กราบทูลรายงานอ๋องชง อ๋องอวี่ส่งของขวัญจำนวนร้อยเกวียนมาให้ บอกว่าต้องการทำให้ท่านดีใจ จึงได้จอดเอาไว้ของนอกพ่ะย่ะค่ะ”

ฉินชงมีความสุขมากที่น้องเจ็ดไม่ใช่คนแบบนั้น ในที่สุดเขาก็ยอมเปิดใจ เขายิ้มและพูดว่า

“รีบพาข้าไปดูเสีย!”

“พ่ะย่ะค่ะ!”

ทหารนำทางฉินชงออกมานอกค่าย เห็นกล่องของสีดำขนาดใหญ่บนรถม้าหลายร้อนคัน อีกทั้งยังมีกลิ่นคาว

ฉินชงเห็นของที่อยู่ตรงหน้า เขารู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดี เขาเดินเข้าไปใกล้รถม้ามากขึ้น ยิ่งเข้าใกล้ กลิ่นเลือดยิ่งรุนแรง

เมื่อเดินไปถึงกล่องของขวัญ ฉินชงเปิดฝากล่องขึ้น เห็นหัวคนที่เปื้อนเลือดวางอยู่ในกล่อง

“ปัง”

ฉินชงตัวแข็งทื่อ ฝาที่เขาเปิดมาหล่นลงพื้นทันที

ดวงตาเขาเบิกกว้าง ใจเต้นรัว มองไปที่ใบหน้าที่คุ้นเคยด้วยความไม่เชื่อ น้ำตาไหลทันที พร้อมทั้งร้องคำรามออกมา

“เสด็จแม่!”

หัวคนในกล่องนั้นคือแม่ของฉินชง

ภาพนี้กระทบจิตใจฉินชงเป็นอย่างมาก เขาเปิดกล่องของทีละกล่องด้วยมืออันสั่นเทา

ทุกกล่องที่เขาเปิดมีหัวคนอยู่ในนั้น

หัวศพนั้นมีตั้งแต่สมาชิกในครอบครัวที่อายุน้อยไปจนถึงผู้อาวุโส แม้แต่สมาชิกผู้หญิงยังถูกตัดหัวอย่างน่าอนาถ

ฉินชงแทบจะทรงตัวเอาไว้ไม่อยู่ ของตรงหน้าเขาคือหัวของคนในตระกูลฝั่งแม่เขาทั้งหมด!

กล่องที่ใส่หัวคน ทำให้ทหารที่อยู่รอบๆ รู้สึกหวาดกลัว เรื่องนี้มันบ้าเกินไปแล้ว ฆ่าคนอย่างโหดเหี้ยม!

จิตใจของฉินชงนั้นว่างเปล่า เขารู้สึกว่าเป็นการยากที่จะต้องหายใจ จากนั้นเขาน้ำตาไหลออกมา

“ฉินอวี่ เจ้าฆ่าทุกคนในตระกูลข้า เราสองคนต้องตายกันไปข้างหนึ่ง!”

...