อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 1014

เซียวหลันยวนสายตามองออกไป รู้สึกแค่ว่า นี่มันโชคร้ายอะไรกันเนี่ย?

คนที่นั่งอยู่โต๊ะนี้ ก็คือซือถูไป๋นั่นเอง

ซือถูไป๋ลากหน้างามๆ ไร้ตำหนิมานั่งอยู่ที่นี่ บนโต๊ะตรงหน้ามีหมี่อยู่ชามหนึ่ง

ส่วนเขาสวมหน้ากากอยู่

ซือถูไป๋เดิมทีไม่กล้ายืนยันว่าเป็นเขา แต่สายตาของเซียวหลันยวนมีความบีบคั้นกดดันมากเกินไป ไม่มีทางเป็นคนธรรมดาแน่นอน

ดังนั้นต่อให้ไม่เห็นหน้าเขา ซือถูไป๋ก็ยังมองออก

"อ๋อง...เจวี้ยน?"

ซือถูไป๋กดเสียงลงต่ำ

เซียวหลันยวนไม่สนใจเขา แต่เอียงตามองไปยังแขกที่กำลังพูดถึงหมอเทวดาคนงามนั่น

"หมอเทวดาคนงามนั่นเป็นหลานสาวของผู้อาวุโสตู้ด้วย ยอดเยี่ยมจริงๆ"

ผู้อาวุโสตู้?

เซียวหลันยวนได้ยินชื่อผู้อาวุโสตู้ ก็รู้สึกงงงันไป

ก็ไม่แปลก ฟู่จาวหนิงไม่ได้บอกเรื่องผู้อาวุโสตู้กับเขา พอเพิ่งจะเจอหน้ากันทั้งสองก็ทะเลาะกันบ้านแตก วันต่อมาตื่นขึ้นก็ยังทะเลาะต่ออีกรอบ มีเวลามาคุยกันเสียที่ไหน

ซือถูไป๋ไม่เห็นสีหน้าเขา และไม่รู้ว่ามองออกถึงความงงงันของเขาได้อย่างไร จึงเอ่ยขึ้นเสียงเบากับเขาว่า "ผู้อาวุโสตู้คือพ่อครัวชื่อดังของต้าชื่อ ฝีมือการครัวเทียบได้พอพอกับหมอหลวงในวัง เสิ่นเสวียนเคยเชิญผู้อาวุโสตู้ไปที่บ้านตระกูลเสิ่น ตอนอยู่ที่บ้านตระกูลเสิ่นได้พบกับนาง น่าจะตอนนั้นที่รู้ถึงความสัมพันธ์ฉันท์ญาติ"

ต้องให้เขามาบอกด้วยหรือ?

ยิ่งไปกว่านั้นตอนพูดถึงฟู่จาวหนิงก็ใช้คำว่า "นาง" ด้วย เรียกว่าแม่นางฟู่หรือพระชายาอ๋องเจวี้ยนมันร้อนปากนักหรือไง?

หรือก็คือเขาเดิมทีไม่อยากจะเรียกฟู่จาวหนิงแบบนี้อยู่แล้ว?

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน