เข้าสู่ระบบผ่าน

อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 1029

ในวังจักรพรรดิ องค์จักรพรรดิต้าชื่ออยู่ในชุดมังกรเหลืองสว่าง กำลังรอให้องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นเข้าวัง

"ถึงไหนแล้ว?"

"ใต้ฝ่าพระบาท เพิ่งจะเข้ามายังถนนหลวง ประชาชนกำลังล้อมออแน่นขนัด ขบวนพิธีขององค์หญิงใหญ่น่าจะเคลื่อนตัวได้ช้าสักหน่อย" คนในวังรายงาน

"อืม ก็เป็นเรื่องปกติ ให้เหล่าประชาชนได้อธิษฐานความสุขเสียบ้าง พวกเขาล้วนเป็นประชาชนของข้า ถ้าพวกเขาดี ข้าก็ดีด้วย" องค์จักรพรรดิแสดงว่าความใจกว้างของตนเองออกมา และยังดูอ่อนโยนมีเมตตาธรรมด้วย

"ฝ่าบาท" ฮองเฮาที่อยู่ข้างๆ เอ่ยขึ้นอย่างอบอุ่น "องค์หญิงใหญ่กลับมาครั้งนี้ ดูฝ่าบาทกระปรี้กระเปร่าเป็นพิเศษเลยนะ"

"แล้วไม่ใช่หรือไรกัน?" องค์จักรพรรดิหัวเราะร่าขึ้นมา "ฝูอวิ้นนางเป็นโชควาสนาของข้ามาตลอดเลย"

พูดขึ้นมาก็น่าประหลาด องค์จักรพรรดิเมื่อเดือนก่อนรู้สึกว่าร่างกายเชื่องช้าไปหน่อย กินก็ไม่ดีนอนก็ไม่ค่อยจะหลับ หัวเองก็ปวดๆ มึนๆ เป็นระยะ หมอหลวงก็มาตรวจไปไม่รู้กี่ครั้ง กลับยังตรวจไม่เจอว่าเขาป่วยเป็นอะไร

เหมือนว่าจะไม่ใช่โรคร้ายแรง แต่องค์จักรพรรดิเองก็รู้สึกว่าไม่สบาย ไม่ผ่อนคลาย ใจก็กระสับกระส่าย กลัวมากว่าจะป่วยเป็นโรคแฝงอะไร แล้วหมอหลวงตรวจไม่พบ แต่พอออกอาการขึ้นมาก็จะตายไปเสียก่อน

แต่พอองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นยืนยันว่าจะกลับเมืองหลวงจักรพรรดิ พอขยับตัวตอนแรกข่าวก็ส่งเข้ามาในวัง วันต่อมาเขาก็รู้สึกดีขึ้นมาก!

วันนี้พอลุกขึ้นมา ก็รู้สึกว่าเป็นวันที่ผ่อนคลายมากที่สุดในช่วงนี้เลย

"ฮองเฮา พูดอย่างไม่ปิดบังเลยนะ วันนี้ข้าตื่นขึ้นมาส่องกระจก ก็ยังรู้สึกว่ามีแสงแดงเปล่งปลั่งไปทั้งใบหน้าด้วย" องค์จักรพรรดิหัวเราะร่าขึ้นมาอีก

พวกองค์ชายรองกับองค์หญิงสนมต่างๆ ก็ล้วนรอกันอยู่ที่นี่

พอได้ยินองค์จักรพรรดิพูดเช่นนี้ พวกเขาก็ทยอยกันสอดรับคำพูดขององค์จักรพรรดิมา ยกยอปอปั้นองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นกันอย่างกับไม่คิดเงินเลยสักแดงเดียว

พระชายาองค์ชายรองก็กระตุกแขนเสื้อองค์ชายรอง เข้าประชิดตัวเขา เอ่ยขึ้นเสียงแผ่วว่า "ใต้ฝ่าพระบาท ชุดนี้ของข้าเทียบกับชุดของพระชายาองค์รัชทายาทแล้วเป็นอย่างไรบ้าง?"

วันนี้นางยังไม่เห็นพระชายาองค์รัชทายาทเลย

เพราะพระชายาองค์รัชทายาทกับองค์รัชทายาทรับผิดชอบไปรับเสด็จองค์หญิงใหญ่ที่นอกประตูวัง

แต่ซูซื่อพระชายาองค์ชายรองก็ชอบชิงดีชิงเด่นเรื่องความงามกับพระชายาองค์รัชทายาท สองคนนี้ดูเผินๆ เหมือนปรองดองกันดี แต่อันที่จริงรบรากันมาไม่รู้กี่ร้อยรอบแล้ว โดยเฉพาะการเปรียบเทียบเรื่องเสื้อผ้าเครื่องประดับ

องค์ชายรองเหลือบมองภรรยาผาดหนึ่ง

นางอยู่ในชุดหรูหรา เต็มไปด้วยแสงเพชรนิลจินดา ใบหน้าราวกับถาดหยก ผิวเรียบเนียน พูดได้ว่างดงามมากแล้ว แต่องค์ชายสองก็ไม่รู้ทำไม ตอนนี้ถึงได้มีภาพฟู่จาวหนิงในชุดเรียบง่ายขึ้นมาในสมอง

เขาเหม่อลอยไป

บทที่ 1029 1

บทที่ 1029 2

บทที่ 1029 3

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส