อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 1034

"ช่วยด้วย!"

มีคนไม่น้อยกรีดร้องขึ้น มีคนล้มลงไปบนพื้นถูกทับถูกเบียด ไม่สามารถปีนตัวลุกขึ้นมาได้

ฟู่จาวหนิงพอได้ยินเสียงกรีดร้องเหล่านี้ ใจก็เต้นผาง รู้สึกถึงความไม่ถูกต้องขึ้นทันที

คนที่ตะโกนประโยคเมื่อครู่ นางฟังเสียงไม่ออก แต่น่าจะไม่ใช่เซียวหลันยวนกับซือถูไป๋

"ออกไปทางข้างๆ!" นางบอกกับสืออี

ตอนนี้นางจึงได้ยินเสียงของเซียวหลันยวน ใช้กำลังภายในส่งเข้ามา "ห้ามเบียดผลัก! คนทั้งหมดยืนอยู่กับที่ชั่วคราวก่อน ใครก็ห้ามเบียดทั้งสิ้น!"

เซียวหลันยวนนั่นเอง

ซือถูไป๋ตอนนี้จึงไล่ตามมาอยู่ข้างๆ องค์หญิงใหญ่ และซัดอาวุธลับเล่มหนึ่งที่พุ่งตรงมายังองค์หญิงใหญ่ได้พอดี

เสียงดังเคร้ง

มีประกายไฟเล็กๆ แลบออกมา

องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นเลิกม่านออก มองดูเขาตาแดงก่ำ

"องค์หญิงใหญ่โปรดระวังด้วย!"

ซือถูไป๋โบกกระบี่ แทงไปทางคนชุดดำทีกคนหนึ่งที่กระโจนเข้ามา

มีคนคิดจะลอบสังหารองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นในสถานที่คึกคักขนาดนี้ด้วยหรือ!

"อ๊า!" องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นพอเห็นอาวุธลับหลายเล่มพุ่งตรงมาทางซือถูไป๋ ก็ร้องตกใจขึ้นมาทันที "ท่านระวังด้วย!"

กระบี่ยาวในมือซือถูไป๋แลบประกายกระบี่แทงไปยังอาวุธลับหลายเล่มที่ตรงเข้ามาพอดี ชุดคลุมขาวโบกสยาย ขับเด่นการเคลื่อนไหวของเขาออกมาอย่างงดงามหมดจด

องค์หญิงใหญ่กลับทนไม่ไหวหันหน้ากลับไปมองด้านหล้าง มองเห็นคนชุดดำกำลังกระโจนไปทางฝูงชนที่แน่นขนัด

คนที่พูดไม่ให้ทุกคนผลักเบียดเมื่อครู่ ก็คือเขา

พอเห็นว่าไม่ได้ตรงมาทางตนเอง องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นก็ไม่รู้เป็นอะไร ในใจผิดหวังขึ้นมา

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน