อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 1040

"ไม่ใช่ ข้าเป็นคนที่แต่งงานกับเขาเอง"

"แต่งกับเขาเอง?"

"ใช่ ยิ่งไปกว่านั้นเขาเดิมทีก็ไม่ได้หน้าตาเช่นนี้ แต่เป็นเพราะเขาโดนพิษเล่นงานมา ดังนั้น หลังจากนี้เจ้าห้ามพูดถึงใบหน้าเขากับคนอื่นนะ เวลาอยู่ต่อหน้าเขาก็ต้องแสดงท่าทีให้เป็นปกติมากที่สุด แล้วห้ามมาพูดกับข้าเรื่องไม่ได้รับความเป็นธรรมอะไรนี่ด้วย เข้าใจไหม?"

ฟู่จาวหนิงฟังความหมายของเสี่ยวชิ่น ก็เหมือนพูดว่านางแต่งกับเซียวหลันยวนแล้วน่าเวทนาน่าสงสารมากเสียอย่างนั้น แล้วยังรู้สึกว่านางทุกคนอยู่กับเซียวหลันยวนคงจะหวาดกลัวมาก จึงรีบกำชับกับเสี่ยวชิ่นอย่างเข้มงวดขึ้นมาเสียรอบหนึ่ง

"เจ้าค่ะ ข้าน้อยทราบแล้ว"

เสี่ยวชิ่นยังกล้าเสียที่ไหน

ยิ่งไปกว่านั้นคุณหนูหลังจากฟังการบรรยายของนางแล้วก็ไม่ได้รู้สึกกลัวอะไร ยอดเยี่ยมจริงๆ คุณหนูสมแล้วที่เป็นคุณหนู ถ้าเป็นนางคงจะทำไม่ได้แน่ๆ

พอมาถึงเรือนหน้า เสิ่นเสวียนเห็นแค่นางเข้ามา จึงเผยสีหน้าเข้าใจ

"ส่งอาหารค่ำของอ๋องเจวี้ยนเข้าไป" เขาบอกกับคนใช้

"ขอรับ"

ฟู่จาวหนิงนั่งลงตรงข้ามเสิ่นเสวียน "ท่านลุง ท่านเดาไว้แล้วใช่ไหมว่าเขาจะไม่มากินข้าว?"

นี่เตรียมการไว้แล้วอย่างเห็นได้ชัด

"มองออกน่ะ" เสิ่นเสวียนตักน้ำแกงให้นางเอง "กินข้าวกันก่อนเถอะ"

ตอนนี้ถ้าพูดเรื่องพวกนั้นของเซียวหลันยวน จะกระทบกับความอยากอาหารของเขา

"ท่านลุง ท่านทำไมถึงไม่ตกใจกับการแปลงโฉมของข้าเลย?"

ฟู่จาวหนิงยังคิดว่าเสิ่นเสวียนจะมองนางไม่ออกเสียอีก

"น่าจะเพราะความสามารถของเจ้ามันมากเกินไปนั่นล่ะ เป็นมันเสียทุกเรื่อง ทำเอาข้าประหลาดใจมากเหลือเกิน ดังนั้นข้าตอนนี้จึงชินไปแล้วกระมัง?" เสิ่นเสวียนตอบ

ฟู่จาวหนิงหัวเราะขึ้นมา

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน