อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 1103

ฟู่จาวหนิงเล่าเรื่องที่นางพบว่าอักษรของฟู่จิ้นเชินดูคุ้นตา จากนั้นจึงไปหาเขา อยากจะรู้ว่าวัตถุดิบยาของเขาคืออะไรออกมา

แล้วยังเล่าเรื่องที่พอนางบอกว่าตนเองนั้นสกุลฟู่ ฟู่จิ้นเชินก็เป็นลมล้มไปทันที ตอนตื่นขึ้นมาก็ลืมรายละเอียดส่วนนี้ไป

จากการบรรยายของนาง เซียวหลันยวนก็ใจสงบลงมาได้บ้างแล้ว

เขาตอนนี้โชคดีมากที่เมื่อคืนคืนดีกับฟู่จาวหนิงแล้ว ไม่เช่นนั้นทั้งสองคนถ้ายังโกรธกันอยู่ วันนี้คงคุมตัวเองไม่ได้ในสถานการณ์นี้แน่ๆ

และนางคงจะไม่ดึงเขาออกมาทันทีแบบนี้ นางอาจจะไม่ใจเย็นแล้วเล่ากับเขาให้จบก่อน

"ดังนั้น เขาตอนนี้แค่ได้ยินคำว่าสกุลฟู่ก็ยังไม่ได้หรือ?"

เซียวหลันยวนหลังจากฟังก็รู้สึกแปลกประหลาด เพราะอะไรกัน?

เขาเองก็นามสกุลฟู่อยู่ชัดๆ ทำไม กระทั่งนามสกุลของตัวเองก็ยังเอ่ยขึ้นมาไม่ได้?

"ใช่ เมื่อครู่มองจากสถานการณ์คือเช่นนั้น ข้าตรวจสอบพวกเขาแล้ว พวกเขาทั้งสองคนร่างกายไม่ค่อยปกติ แต่ว่า ข้ายังสงสัยว่าจิตวิญญาณหรือจิตใจพวกเขาถูกปรับ หรือกระทั่งอาจถูกสะกดจิตควบคุมอยู่ ทำใไ้พวกเขารู้สึกกีดกันอย่างรุนแรงต่อตัวตนฐานะสกุลฟู่"

ฟู่จาวหนิงยังไม่ทันได้ตรวจสอบอย่างละเอียด

แล้วนางแค่เห็นผลลัพธ์การยืนยันความเป็นเครือญาติเท่านั้น ผลตรวจสอบเลือดอื่นๆ ยังไม่ได้ดูเฃย

"นี่มันอะไรกัน? ความหมายของเจ้าคือพวกวิชาดูดวิญญาณหรือ?" เซียวหลันยวนยังฟังไม่ค่อยเข้าใจว่านางพูดถึงอะไร?

"วิชาดูดวิญญาณ? ไม่ใช่แบบนั้น" ฟู่จาวหนิงก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะอธิบายอย่างไรให้เข้าใจ

"ดังนั้นพวกเขาตอนนี้คือลืมไปแล้วว่าตัวเองเป็นใคร หรือก้๕ือ ลืมเรื่องในอดีตไปแล้วว่าทำอะไรมาอย่างนั้นหรือ?"

เซียวหลันยวนรู้สึกรับไม่ได้กับผลลัพธ์นี้

เขาหาตัวฟู่หลินซื่อมาหลายปี ตอนนี้จู่ๆ นางปรากฏตัว แต่จะบอกว่าลืมอดีตไปหมดแล้ว? ถ้าอย่างนั้นความจริงในอดีตก็จะไม่ชัดเจนไปตลอดอย่างนั้นน่ะหรือ?

ฟู่หลินซื่อใช่ศัตรูของเขาหรือเปล่า?