สถานที่ที่เสิ่นเสวียนพัก คนนอกน่าจะไม่รู้
พวกเขาล้วนไม่อยากให้ฟู่จาวหนิงถูกเปิดโปง
เสิ่นเสวียนเองก็ได้ยินข่าวที่ชิ่งอวิ๋นเซียวส่งเข้ามา รู้ว่าฟู่จาวหนิงน่าจะไม่รู้เรื่องในบ้านของผิงเหอกง จึงเข้ามาบอกนางก่อน
"ผิงเหอกงเป็นราชบุตรเขยองค์หญิงใหญ่ เพียงแต่ตอนนั้นองค์หญิงใหญ่ถือว่าแต่งออกไป บอกกับผิงเหอกงชัดเจนว่าไม่ได้รับเขามาเป็นราชบุตรเขย แต่นางแต่งออกไปเหมือนหญิงสาวธรรมดา นางเองก็คอยปรนนิบัติพ่อแม่สามี ไม่ให้คนนอกเรียกผิงเหอกงว่าราชบุตรเขย แต่ก็ยังเหลือยศผิงเหอกงไว้ให้เขาต่อ ส่วนนางเองก็เป็นฮูหยินผิงเหอกง"
"รักแท้หรือ?" ฟู่จาวหนิงถาม
"ในตอนนั้นเหมือนจะใช่อยู่ ทั้งสองคนฮือฮาหวือหวาน่าดู มีเรื่องดีดีลือกันออกมาตั้งหลายปี"
"หาได้ยาก"
เสิ่นเสวียนส่ายหัว "แต่ต่อมาองค์หญิงใหญ่ก็คลอดลูกสาวติดกันถึงสามคน ผิงเหอกงทนการกดดันต่อการสืบเชื้อวงศ์ตระกูลไม่ไหว จึงรับภรรยาผู้น้อยมาอีกหลายคน ในบ้านทะเลาะกันหนักหน่วง องค์หญิงใหญ่เองก็ฝีมือร้ายกาจ ไม่ยอมให้ภรรยาผู้น้อยเหล่านั้นได้ให้กำเนิดลูกชายเลยแม้แต่คนเดียว"
ฟู่จาวหนิงถลึงตาอ้าปากค้าง
คิดว่าเป็นเรื่องราวรักที่สวยงามเสียอีก ใครจะไปคิดว่าตอนจบจะน้ำเน่าแบบนี้
"ยังดีที่ต่อมาองค์หญิงใหญ่ในที่สุดก็คลอดลูกชายมาคนหนึ่ง ความสัมพันธ์กับผิงเหอกงก็เหมือนจะดีขึ้นมามาก คุณชายคนนั้นชื่อว่าเหอเซี่ยนอัน ตอนอายุสิบปีเกิดล้มป่วยขึ้นมา แล้วเป็นอาการป่วยประหลาด อาการป่วยไม่นานก็หายดี แต่กลับไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้อีกแล้ว"
"สามีภรรยาผิงเหอกงจึงออกไปตามหาหมอมีชื่อจากทุกที่เพื่อมารักษาลูกชาย แต่ไม่มีใครสักคนที่รักษาได้ องค์หญิงใหญ่เองก็อารามฉุนเฉียว พวกหมอใหญ่ที่รักษาไม่ได้และยังพูดอะไรไม่น่าฟัง ล้วนถูกนางสังหารทิ้งหมด"
เซียวหลันยวนพอได้ยินหน้าก็ขรึมลงมา
คนเช่นนี้ คิดจะให้ฟู่จาวหนิงไปรักษาขาของเหอเซี่ยนอันหรือ? เลิกคิดไปได้เลย
"นี่จึงเป็นสาเหตุที่หมอใหญ่ในเมืองหลวงจักรพรรดิล้วนไม่กล้าบอกว่าตนเองสามารถรักษาอาการบาดเจ็บที่ขาได้ ถ้ามีคนบาดเจ็บที่ขาขึ้นมาก็ต้องลำบากหาหมอมารักษา ซ้ำยังถูกปฏิเสธด้วย เพราะถ้าหากชื่อลือไปถึงหูผิงเหอกงกับองค์หญิงใหญ่ แล้วรักษาเหอเซี่ยนอันไม่ได้ ก็จะถูกสังหารทิ้ง"
ฟู่จาวหนิงหลังจากได้ยินก็รู้สึกแย่ขึ้นมา
"มีหลักการแบบนี้ด้วยหรือ หมอเองก็มีคนที่ถนัดในแต่ละด้าน โรคร้ายเองก็มีอยู่นับไม่ถ้วน ใครจะไปรักษาได้หมดทุกอย่าง มีคนที่รักษาขาไม่ได้ แต่ก็อาจจะถนัดในด้านการรักษาเด็กหรือผู้หญิง แล้วทำไมพอรักษาขาลูกชายพวกเขาไม่ได้ถึงต้องมาถูกสังหารกัน?"
นางโมโหขึ้นมาแล้ว

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส
😄...
ไม่เข้าใจ?? ซื้อตอนแล้วทำไหมอ่านไม่ได้ ต้องแก่ตรงไหน กดซื้อซ้ำก็ขึ้นerror😞...
รอต่อจากตอน 415 นานแล้ว ตั้งแต่กลางปีที่แล้ว จะให้สนับสนุนยังไงถึงจะลงต่อคะ...
ไม่ลงต่อเหรอค่ะรองนานแล้วค่ะ...
อัพต่อหน่อยจ้า...
ตามอ่านมายังไม่อัพจบสักเรื่องเลยเว็ปนี้อะ😒😒...
ทำยังไงถึงจะได้ต่อคะ สนุกดีค่ะ...
อัพต่อนะคะ...
อัพต่อนะคะ รอนางเอกฟาดนางอิจฉาอยู่ หายไปนานๆใจคอไม่ค่อยดี 😅...
อัพต่อเถอะนะคะ..กำลังรอฟู่จาวหนิงฟาดซ่งอวิ๋นเหยาอย่าให้รอเก้อเลยนะคะ..พรีสสสส😅😅😅😅...