อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 1172

เสิ่นเสวียนพอได้ยินคำพูดฟู่จาวหนิงก็ชะงักตะลึงไป

"นั่นน่าจะเป็นชุดใหม่ที่ส่งไปประจำการเมื่อครึ่งปีก่อน ช่วงครึ่งปีนี้เพราะอาการป่วยของไท่ไท่อาวุโส แม้ข้าจะรู้ว่าคนที่ประจำการเมืองหมานเปลี่ยนไปแล้ว แต่ก็ไม่ได้ไปหาข้อมูลอย่างละเอียด"

เรื่องนี้ภายหลังเขาเองก็จะไปจัดการเช่นกัน

แต่เขาก็คิดไม่ถึง ว่าเขายังไม่ทันจะได้ลงมือ ฟู่จาวหนิงทางนี้ก็เหมือนจะหาเส้นสายได้อย่างบังเอิญเข้าเสียแล้ว

แม่ทัพคนใหม่ที่ส่งไปประจำการยังเมืองหมาน กลับเป็นพี่เขยใหญ่ของเหอเซี่ยนอัน

เรื่องนี้มีเรื่องบังเอิญแบบนี้ด้วยหรือ?

สายตาที่มองฟู่จาวหนิงของผู้อาวุโสจี้ยิ่งเปล่งประกาย

"เมื่อครู่ก็พูดอยู่ ว่าโชคของศิษย์รักของข้าดีมากเป็นพิเศษ เป็นคนที่มีโชควาสนา! พวกเจ้าดูเอาก็แล้วกัน แค่อยู่กับนางก็ได้รับโชคติดมาตามตัวแล้วใช่ไหมล่ะ?"

นางไปรักษาเหอเซี่ยนอัน ก็ทำให้ได้เถาอมแสงมาให้เซียวหลันยวน สำคัญอย่างมากสำหรับเซียวหลันยวนตอนนี้ แผลเป็นบนหน้าเขาเองก็จะหายเร็วขึ้นด้วย

ส่วนเสิ่นเสวียนทางนี้ แม้เขาจะไม่รู้ว่าอะไรที่เมืองหมานนั่นใช้อย่างไร แต่ตอนนี้พอฟังแล้ว ก็เหมือนสามารถใช้เส้นสายอย่างเหอเซี่ยนอันได้พอดี

เสิ่นเสวียนเองก็มองฟู่จาวหนิง

"จาวหนิง เรื่องนี้..."

ฟู่จาวหนิงเข้าใจขึ้นมา "วางใจเถอะท่านลุง ข้าจะลองไปถามความเห็นผิงเหอกงดู"

คนจากจวนผิงเหอกง จากที่นางเห็น นอกจากองค์หญิงใหญ่ คนอื่นถือว่ายังพอใช้ได้

"จาวหนิง เรื่องนี้ อันที่จริงข้าก็ไม่อยากให้เจ้าต้องไปดิ้นรน ข้าจะไปหารือกับผิงเหอกงเอง" เสิ่นเสวียนรู้สึกว่าตนเองไม่ควรนำคุณความดีที่ฟู่จาวหนิงไปรักษาคุณชายน้อยของผิงเหอกงจนหายดี มาใช้กับเรื่องนี้

บางทีฟู่จาวหนิงอาจจะไม่ชอบก็ได้

นางช่วยเหลือรักษาคน เป็นหลักการของตัวนางอยู่แล้ว จะเอาวิชาแพทย์ของนางมาหาประโยชน์ไม่ได้

ฟู่จาวหนิงส่ายหน้า

"ท่านลุง อันที่จริงข้าก็ไม่ได้ยอดเยี่ยมขนาดนั้น ถ้าหากข้าสามารถช่วยคนในบ้านได้ สามารถช่วยเหลือท่านลุงคนโตได้ แน่นอนว่าข้ายินดีช่วย สิ่งนี้ไม่ได้ขัดแย้งกับการรักษาคนของข้า ยิ่งไปกว่านั้นจวนผิงเหอกงก็ยังมีสิทธิ์ที่จะปฏิเสธด้วย"