อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 1195

เสียงกรีดร้องดังขึ้น หมอกเลือดสาดกระเซ็น

ประตูใหญ่เปิดออก ฮูหยินหลินด้านนอกมองเห็นฉากนี้พอดี

"ต๋าเอ๋อร์!"

นางร้องเสียงแหลม ตกใจเลือดแทบไหลย้อนกลับ นี่มีคนลอบเข้ามาเลยหรือ

แต่ว่า ตอนที่นางกรีดร้องก็เห็นมีดผ่าตัดของฟู่จาวหนิงปาดเข้าไปที่คอหอยของคนคุ้มครองเรือนคนนั้นพอดี

พอเห็นเลือดสาดอยู่บนเตียง แดงฉานจนแทบจะแผดเผาดวงตาอย่างไรอย่างนั้น

"หมอ หมอเทวดาฟู่..."

นายท่านหลิวเองก็เห็นฉากนี้

เขาคิดไม่ถึงว่าฟู่จาวหนิงจะสังหารคน!

คนคุ้มครองเรือนคนนั้นถลึงตาโต สองมือกุมคอหอยของตนเอง แต่ว่าก็หยุดเลือดที่สาดกระเซ็นนั่นออกมาไม่ได้

เขาล้มลงไปโดยตายังไม่หลับ

แฝงตัวอยุ่ในจวนหลิวครึ่งปี ก่าจะมีภารกิจที่ได้ใช้ตัวเขา พอลงมือครั้งแรกก็ต้องชดใช้ด้วยชีวิตเสียแล้ว!

ยิ่งไปกว่านั้นยังตายด้วยน้ำมือของหญิงสาวหน้าตาสะสวยคนหนึ่งเช่นนี้อีก!

"พระชายา!" สืออีกพุ่งเข้ามา เท้าข้างหนึ่งก็ถีบคนปลิวออกไป

แม้ว่าเขาจะตายไปแล้ว แต่ก็จะให้มาโดนตัวพระชายาไม่ได้แม้แต่น้อย

"ไม่เป็นไร คุ้มกันต่อไป"

ฟู่จาวหนิงกำมีดผ่าตัดไว้ สีหน้าไม่เปลี่ยน

ตอนนี้เอง เซียวหลันยวนบนหลังคาก็ฟาดฝ่ามือไปที่หัวใจคนชุดดำนั่น เสียงดังตูม สะเทือนหัวใจของอีกฝ่ายจนเละไปแล้ว

คนชุดดำนั่นตัวแข็งทื่อล้มลง กลิ้งร่วงจากหลังคาลงมา

ตึง หล่นลงมากระแทกบนพื้น

เซียวหลันยวนตอนนี้จึงกระโจนลงมา หมุนตัวมองเข้าไปในห้อง

"หนิงหนิง..."

"ข้าไม่เป็นไร"

ฟู่จาวหนิงพอเห็นสายตาของเขาก็รู้ว่าเขาน่าจะรู้สึกผิด เพราะยังมีคนหนึ่งเข้ามาในห้องได้

ตึงๆๆ

ชิงอีเองก็สังหารคนด้วย ทยอยโยนศพคนชุดดำทั้งสามลงมา

นายท่านหลิวเห็นสถานการณ์ หน้าก็สั่นไปหลายตลบ