อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 1198

ใครจะมาเป็นพ่อแม่คนที่สองให้ท่านกัน?

ฟู่จาวหนิงมองชายกลางคนร่างใหญ่ตรงหน้า พูดอะไรไม่ออกไปพักหนึ่ง

"รองผู้บัญชาการหลิน ท่านเองก็อายุใกล้จะสี่สิบแล้วกระมัง? ท่านมองหมอเทวดาฟู่ดีดีสิ คนเขาเพิ่งจะอยู่วัยหนุ่มสาว..." ผิงเหอกงเองก็พูดไม่ออก

คนเขาเป็นหมอเทวดาอายุยังไม่ทันยี่สิบ ดอกไม้ที่เพิ่งจะเบ่งบาน แล้วจะให้มาเป็นพ่อแม่คนที่สองชายตัวเขื่องอย่างท่านเนี่ยนะ?

ให้ตายเถอะ เขารังเกียจแทนฟู่จาวหนิงขึ้นมา

"เอ่อ! หมอเทวดาฟู่ท่านอายุน้อยเพียงนี้เชียว?!"

รองผู้บัญชาการหลินเงยหน้าขึ้น ตอนนี้จึงเพิ่งได้เห็นหน้าตาฟู่จาวหนิงชัดๆ

เขาเองก็งงงันไปแล้ว

ฟู่จาวหนิงยิ่งพูดไม่ออก นี่เมื่อครู่เขายังไม่ทันจะมองนางเลย ก็โขกหัวตึงตึงตึงสามครั้งเสียแล้ว

"รองผู้บัญชาการหลินรีบลุกขึ้นเถิด"

ฮูหยินหลินใหญ่เองก็ยังไม่ทันเห็นลูกชายของตน นางก้มหน้ารองไห้มองหลานชายบนเตียง ในใจรู้สึกยิ่งซาบซึ้งกับฟู่จาวหนิง

ลูกชายคนนี้ร่างใหญ่โต แล้วยังดูดุร้ายด้วย กว่าจะเลี้ยงดูหลานให้ดูดีเช่นนี้ ถ้าต้องมาตายจากไป นางคงไม่มีนางไปพบสามีแล้ว

รอจนรองผู้บัญชาการหลินฟังเรื่องทั้งหมดจบ ในใจก็หวาดผวาขึ้นมา

เขาขอบคุณฟู่จาวหนิงอีกหลายครั้ง และตัดสินใจจะพาหลินต๋ากลับไป

"คนคุ้มครองเรือนของบ้านพวกเราเก่งกาจกว่าบ้านของนายท่านหลิว ลูกชายข้าเจอกับเรื่องแบบนี้ ข้าเองก็จะเข้าวังไปกราบทูลกับองค์จักรพรรดิ ให้ข้านำทหารมากองหนึ่งคอยคุ้มครองที่บ้าน ข้าจะดูว่าใครยังกล้ามาอีก!"

นายท่านหลิวพอได้ยินก็รีบเอ่ยขึ้น "รองผู้บัญชาการหลิน เกาไหลของข้าก็อยู่เรือนนี้ไม่ได้แล้ว ข้าคงต้องหน้าด้านให้เกาไหลไปพักที่บ้านท่านสักสองสามวัน ท่านเห็นว่าอย่างไรบ้าง?"

แม้มือสังหารวันนี้จะตรงมาเพื่อหลินต๋า แต่หลิวเกาไหลเองก็ได้รับบาดเจ็บมาพร้อมกับหลินต๋า ใครจะรู้ว่าคนพวกนี้พอสังหารหลินต๋าแล้ว จะลงมือกับหลิวเกาไหลต่อไหม

บ้านของพวกเขาปกป้องไม่ไหว

แต่ไปที่บ้านตระกูลหลินน่าจะไหวอยู่