อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 179

หลี่จื่อเหยาถ้าตอนนี้พุ่งเข้าไป ถึงตอนนั้นไฟโกรธของอ๋องเจวี้ยนจะสาดมาที่นางด้วยแน่นอน

"เจ้ากล้านัก"

เซียวเหยียนจิ่งไม่ไหวแล้ว เขาคิดไม่ถึงเลยว่าครั้งนี้ที่เขาเตรียมตัวเรียบร้อย แต่ฟู่จาวหนิงก็ยังตบเขาได้อีกครั้ง!

เขาคิดจะเรียกชื่อฟู่จาวหนิงออกมาอีกครั้งด้วยสัญชาตญาณ แต่พอเจอกับสายตาฟู่จาวหนิงก็กลืนมันกลับลงไป

ถ้าเขาตะโกนเรียกขึ้นอีกครั้ง ฟู่จาวหนิงคงได้ตบเขาอีกฉาดแน่!

ให้ตายเถอะ เขารู้สึกได้เลยว่านางจะตบเขาอีกครั้ง!

ก่อนหน้านี้เขาทำไมจึงไม่รู้เลยว่าฟู่จาวหนิงมีความสามารถเช่นนี้? ก่อนหน้านี้นางดูโง่โง่ บื้อบื้อจะตาย ทำอะไรก็ไม่เป็น ดูท่าทางเป็นคนโง่เขลาอยู่

คนที่อยู่ที่นี่แต่ละคนล้วนนิ่งอึ้งเป็นไก่ไม้สลัก

ฟู่จาวหนิงเป็นถึงพระชายาอ๋องเจวี้ยนไปแล้ว คนที่เปลี่ยนคนแต่งงานกลางถนนที่พวกเขาซุบซิบนินมาแล้วตั้งหลายวันคนนั้น!

ยิ่งไปกว่านั้น อ๋องเจวี้ยนไม่ใช่พระโอรส แต่เป็นเสด็จอา!

เดิมทีฟู่จาวหนิงที่เกือบจะแต่งงานกับรัฐทายาทเซียวไปแล้ว เพียงพริบตาก็เปลี่ยนมาเป็นอาสะใภ้ของเขา!

ฟู่จาวหนิงก็ยังกล้าหาญชาญชัย ตบฉาดใส่รัฐทายาทเซียวไปถึงสองครั้งแบบนี้!

ให้ตายเถอะ คนที่ล้อมดูรู้สึกว่าหูตาของตนเองไม่พอใช้งานเสียแล้ว หวาดเสียวเสียเหลือเกิน

เซียวเหยียนจิ่งสูดหายใจลึกหลายครั้ง ฝืนระงับไฟโกรธของตนเองลงมา ใบหน้าของเขาร้อนวาบ ครั้งนี้สายตาที่มองฟู่จาวหนิงกลับเหมือนฉาบพิษไว้

"ช่างเป็นพระชายาอ๋องเจวี้ยนที่ยอดเยี่ยมเสียเหลือเกิน!"

เซียวเหยียนจิ่งขบเขี้ยวเคี้ยวฟันพูดคำนี้ออกมา

"รัฐทายาทเซียว ข้าอยากจะบอกเจ้าไว้ แล้วก็คุณหนูใหญ่หลี่ที่ตัวติดกับเจ้าคนนั้น" ฟู่จาวหนิงชำเลืองมองหลี่จื่อเหยาผาดหนึ่ง

"่ข้าแต่งเข้าจวนอ๋องเจวี้ยน เป็นพระชายาอ๋องเจวี้ยนแล้ว มารยาทที่ควรมีก็จำเป็นต้องมี พวกเจ้าถ้ายังไม่เคารพตัวข้าอีกล่ะก็"

ฟู่จาวหนิงยกมือขึ้น โบกไปมา ทำท่าทางตบฉาด ด้วยพลังคุกคามที่เข้มข้น

คนที่ล้อมดูอยู่ตอนนี้ก็อดมองไปทางหลี่จื่อเหยาไม่ได้

จริงด้วย คุณหนูใหญ่หลี่ทุกวันอยู่ด้วยกันกับรัฐทายาทเซียวตลอด วันนั้นก็ยังกอดอยู่กับรัฐทายาทเซียวบนถนนด้วย พวกเขาตัดสินใจอยู่ด้วยกันตลอดชีวิตแล้วหรือ?

ตอนนี้เองผู้อาวุโสจี้จู่ๆ ก็หัวเราะร่าขึ้น ถามขึ้นมาคำถามหนึ่ง

"ศิษย์เอ๋ย เช่นนั้นถ้าหากหลี่จื่อเหยาแต่งงานกับรัฐทายาทเซียว นางก็ต้องเรียกเจ้าว่าอาสะใภ้เหมือนกันสิ?"

หลี่จื่อเหยา "..."

ฟู่จาวหนิงพยักหน้า "แน่นอน แต่ว่านะ คุณหนูหลี่จะยอมแต่งงานกับรัฐทายาทเซียวหรือ?"

ตอนนี้เอง ความสนใจคนทั้งหมดก็ถูกนางลากไปหมดแล้ว

"หมอเทวดาหลี่ เรื่องดีดีของลูกสาวท่านกับรัฐทายาทเซียวใกล้เข้ามาแล้วหรือ?" ยังมีคนถามหมอเทวดาหลี่ขึ้น

หมอเทวดาหลี่ถลึงตาใส่เขา

"ท่านพี่เซียว?"

หลี่จื่อเหยากลับจู่ๆ รู้สึกว่านี่อาจจะเป็นโอกาสดีก็ได้ ที่จะถามเซียวเหยียนจิ่งว่าเมื่อไรจะแต่งงานกับนาง ดังนั้นเขาจึงหันไปทางเซียวเหยียนจิ่ง จ้องเขาตาปริบๆ สายตาเองก็มีการเฝ้ารอ

พี่เซียวตอนนี้น่าจะยอมรับเรื่องการแต่งงานของพวกเขาตามสถานการณ์กระมัง?

"พระชายาอ๋องเจวี้ยนก็วุ่นวายเรื่องสัพเพเหระมากเกินไปแล้ว"

เซียวเหยียนจิ่งกลับขบเขี้ยวเคี้ยวฟันมองฟู่จาวหนิง มีรอยฝ่ามืออยู่บนหน้าทั้งสองด้านแล้ว เขายังจะกล้าอยู่ที่นี่ต่อได้อย่างไรกัน?