อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 423

นางอยู่ในศษลาออกมาไม่ได้ และติดกับไปด้วยแล้ว

ฟู่จาวหนิงที่อยู่ด้านนอกเพียงไม่นานก็ได้ยินเสียงที่ทำให้คนหน้าแดงหูร้อนขึ้นมา ตนเองก็รู้สึกพูดไม่ออกเหมือนกัน

หลี่จื่อเหยาโง่หรือเปล่าเนี่ย?

"พระชายาอ๋องเจวี้ยนมาที่เรือนนี้หรือ? ธูปหยกขาวที่นางจุดไว้เพิ่งจะส่งเข้ามา แต่ว่าช้าเกินไปแล้ว"

ด้านนอกเรือนมีเสียงเอะอะดังลอดเข้ามาอีก

ตอนแรกฟู่จาวหนิงแค่ได้ยินเสียงหญิงสาวสองคน เหมือนว่าจะเป็นคนในหอจันทร์หยาด แต่ตอนนี้เหมือนจะมีคนมาอีก

จากนั้นก็มีคนร้องเรียกอย่างลนลานขึ้นมา "คารวะอ๋องเจวี้ยน!"

ฟู่จาวหนิงม่านตาหดลง

เซียวหลันยวนทำไมมาที่นี่กัน?

นางเองก็ไม่รู้เพราะอะไรถึงได้หลบเข้ามาในห้องเภสัชด้วยสัญชาตญาณ

ตอนนี้นางไม่อยากเผชิญหน้ากับเซียวหลันยวน

"ในศาลานี้มันเสียงอะไรน่ะ?"

พวกเขาล้วนเข้าไปในเรือน และมีคนรีบไปยังด้านนอกศาลา พอเห็นก็ร้องตกใจถอยออกไปหลายก้าว ใบหน้าแดงก่ำ

เซียวหลันยวนที่สวมหน้ากากเงินยืนอยู่ตรงนั้น รู้สึกว่าเลือดทั่วร่างเหมือนโดนน้ำเย็นสาดใส่

คนของพวกเขาเห็นฟู่จาวหนิงเข้ามาในหอจันทร์หยาด

เพียงแต่ไม่ได้ตามเข้ามา

เมื่อครู่ตอนที่พวกเขามาถึงนอกประตูพวกเขาก็แอบส่งสัญญาณมือกัน บอกว่าฟู่จาวหนิงยังอยู่ด้านใน

ในหอจันทร์หยาดมีคนพูดว่า เมื่อครู่รัฐทายาทเซียวเองก็เข้ามาแล้ว ดังนั้นฟู่จาวหนิงมาหาเซียวเหยียนจิ่งจริงหรือ?

"อ๋องเจวี้ยนไว้ชีวิตด้วย!"

สาวใช้ที่เห็นฉากรักกะทันหัน จู่ๆ ก็ทิ้งตัวลงคุกเข่าเบื้องหน้าเซียวหลันยวน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน