อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 445

ชิงอีเห็นท่าทางของเขาก็ไม่กล้าพูดมาก ดำเนินการทันที

ส่วนทางเซียวเหยียนจิ่งพอตื่นขึ้นมาหลังจากหลับไปหนึ่งวันเต็ม คนก็ถูกชินอ๋องเซียวให้คนลากไปด้านนอก ใช้เท้าเตะไปที่ขาของเขาทีหนึ่ง

เซียวเหยียนจิ่งคุกเข่าลงไป เจ็บจนหูตาจมูกบนหน้าขมวดรวมกันเข้ามา

"ท่านพ่อท่านทำอะไรน่ะ?"

"ทำอะไร? แล้วเจ้าทำไมไม่บอกว่าตัวเองไปทำอะไรมา?!"

ชินอ๋องเซียวโมโหจนหน้าเขียวไปแล้ว ในมือถือแส้เล่มหนึ่ง อยากจะฟาดเจ้าทายาทไม่ได้เรื่องคนนี้ให้ตายไปทันทีเสียจริง

"เจ้าวันนี้นอนกรนอยู่ทั้งวัน ไม่รู้ว่าทั้งเมืองหลวงกำลังขบขันจวนชินอ๋องเซียวของเราอยู่! หน้าของข้าถูกเจ้าทำลายไปจนป่นปี้แล้ว! ตอนนี้ ตอนนี้ หมอเทวดาหลี่นั่งนิ่งอยู่ที่โถงหน้าไม่ยอมไปไหนแล้ว!"

เซียวเหยียนจิ่งยังไม่ทันได้ตั้งตัวว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น

"ขบขันจวนอ๋องของพวกเรา?"

"มานี่ พวกเจ้าบอกกับเขาที บอกว่าคนข้างนอกกำลังลืออะไรกัน!"

วันนี้ชินอ๋องเซียวเดิมทีต้องออกไปงานเลี้ยง ผลลัพธ์คือในงานเลี้ยงกลับถูกคนเย้ยหยันขบขันอยู่นานสองนาน แล้วยังมีคนพูดว่า ได้ยินว่ารัฐทายาทเซียวก็พอดูใช้ได้อยู่ แต่อันที่จริงก็ยาวแค่ไม่กี่ชุ่นเท่านั้น ชินอ๋องเซียว ท่านเป็นบิดาเขา ไม่ใช่ว่าเขาถอดแบบมาจากท่านหรือ

ฟังฟัง ฟังเอา!

นี่มันคำพูดคำจาอะไร!

แล้วยังมีคนพูดว่า รัฐทายาทเซียวแต่ก่อนเอาแต่ไปที่หอจันทร์หยาด คงไม่ได้เอาแต่ทำเรื่องพรรค์นี้หรอกกระมัง? สมัยก่อนชินอ๋องเซียวเองยังพูดอย่างหยิ่งทะนงว่าลูกชายของเขาอยู่ข้างนอกไม่ทำตัวมั่วผู้หญิง บริสุทธิ์ผุดผ่องไปทั้งตัว แล้วตอนนี้ล่ะ?

ยังมีคนพูดอีก ว่าหอจันทร์หยาดซ่อนสิ่งสกปรกโสมมไว้ คนที่ไปที่นั่นบ่อยๆ ไม่ใช่คนที่ดีอะไรนัก

หอจันทร์หยาดวันนี้ถูกอ๋องเจวี้ยนปิดไป แต่พระชายาอ๋องเจวี้ยนก็หาตัวเจอแล้ว ที่แท้พระชายาอ๋องเจวี้ยนก็ถูกคนไม่ดีนัดออกไป และด้วยความฉลาดของนาง แค่ครู่เดียวก็หนีไปได้

อ๋องเจวี้ยนปกป้องพระชายา ถึงได้ปิดหอจันทร์หยาด

"ท่านพ่อ ข้า"

พอได้ยินคำพูดของเหล่าทหาร เซียวเหยียนจิ่งหัวสมองในที่สุดก็มีความทรงจำคืนมาบางส่วน

เขาับสหายดื่มันจนวิงเวียน จากนั้นก็มีคนเข้ามาป้องหูบอกเขาว่า ท่านหญิงหลิงเล่อมาที่หอจันทร์หยาด ให้เขาเข้าไปคุยด้วยหน่อย ใจเขาก็เบิกบานปรีดา ลุกขึ้นออกไปทันที

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน