อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 45

ได้สมุนไพรชุ่ยซินสือหูมาแล้ว นางต้องรีบออกจากที่นี้ไปค้นหาสมุนไพรที่อื่นต่อ

เดินออกมาพักหนึ่ง นางก็ยังได้ยินเสียงเคืองๆ ของอาเพียนดังลอดมา

"คุณชายท่านดูสิ เป็นหญิงสาวที่เย็นชาเสียจริง ท่านช่วยชีวิตนางเอาไว้ แต่นางกลับหนีไปแบบนี้แล้ว! นางไม่ถามด้วยซ้ำว่าคุณชายอยู่ที่ไหน แล้วจากนี้ไปจะตอบแทนอย่างไร? ข้ามองว่านางเป็นคนอกตัญญู"

จงเจี้ยนติดตามอยู่ด้านหลังฟู่จาวหนิง เอ่ยขอโทษเสียงต่ำ "คุณหนูฟู่ ข้าไม่ได้เรื่องจริงๆ ทำให้ท่านพบกับอันตราย"

"เจ้ารู้จักซือถูไป๋คนนั้นไหม?" ฟู่จาวหนิงถาม

"ไม่รู้จัก แต่เจียงเป่ยทางนั้นมีตระกูลซือถูอยู่ โด่งดังเรื่องขายยา ร้านขายยาตระกูลซือถูมีอยู่ทั่วใต้หล้า ร่ำรวยจนเป็นศัตรูกับแคว้นได้เลย และไม่รู้ว่าซือถูไป๋คนนี้จะใช้คนจากตระกูลซือถูหรือไม่"

"อืม"

ฟู่จาวหนิงตอบกลับแค่คำเดียว ไม่พูดอะไรอีก

นางก็ว่าอยู่ว่าเมื่อครู่ได้กลิ่นหอมของตัวยาที่พิเศษมากๆ จากตัวของซือถูไป๋ใช่หรือเปล่านะ?

"ถ้าหากเขาเป็นคนจากตระกูลซือถูของเจียงเป่ยจริง ก็คงจะเข้ามาเพื่อพิธีเดิมพันโอสถเป็นแน่" จงเจี้ยนเอ่ยขึ้นอีก

ฟู่จาวหนิงได้ยินถึงพิธีเดิมพันโอสถมาสองครั้งแล้ว นางค้นข้อมูลเกี่ยวกับพิธีเดิมพันโอสถจากความทรงจำของคุณหนูฟู่ ดูน่าสนใจมาก

"ตัวยาสิบชนิดที่ข้าหาพบในเขาจันทร์ลับฟ้า ถ้าผ่านการทดสอบแล้วจะคืนให้ข้าไหม" นางถาม

จงเจี้ยนงงงันไป "เรื่องนี้ก็ไม่มีใครถามมาก่อนเลย"

เขาเองก็ไม่รู้

ฟู่จาวหนิงคิดๆ ไม่ว่าอย่างไรนางก็ต้องเตรียมการรับมือไว้

เวลาสามวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว

เช้าตรู่วันที่สาม เขาจันทร์ลับฟ้ามีหมอกบางๆ เกิดขึ้น

ทางเขาที่ฟู่จาวหนิงเข้าไปเมื่อหลายวันก่อน ตอนนี้ก็มีคนแวะมาไม่น้อยเลย

รองขุนพลหลิวเองก็นอนไม่ค่อยดีมาสามคืนแล้ว ตอนนี้เองก็ร้อนรนอยู่ไม่สุข คนสามกลุ่มที่เขาส่งเข้าไป ไม่มีข่าวตอบกลับมาแม้แต่น้อย กระทั่งสักคนหนึ่งก็ไม่กลับออกมาเลย

พวกพิษพวกยาที่ใช้การได้ เขาเตรียมเอาไว้หมดแล้ว!

หมอเทวดาหลี่ส่งสายตาไปยังหมอหลวงกับหมอกลุ่มนั้น พวกเขาก็พยักหน้าเล็กน้อย แสดงท่าทีว่าวันนี้จะฟังการจัดการของเขา

"ยังเหลืออีกครึ่งชั่วก้านธูป ถ้าก่อนหน้าที่ธูปจะหมดแล้วฟู่จาวหนิงยังไม่ปรากฎตัว ก็ถือว่านางพ่ายแพ้แล้ว"

รองขุนพลหลิวตอนนี้อารมณ์ตุ้มต่อม

เสียงล้อรถม้าดังลอดมา รถม้าของจวนอ๋องเจวี้ยนค่อยๆ แล่นยังเบื้องหน้าพวกเขา

"อ๋องเจวี้ยนให้ความสำคัญฟู่จาวหนิงขนาดนี้เลยหรือ ถึงกับมาด้วยตนเอง?" หมอเทวดาหลี่พอเห็นรถม้าอ๋องเจวี้ยน สายตาเหมือนชุบยาพิษก็มิปาน

รองขุนพลหลิวหยิบพัดออกมา พัดไปยังธูป

เช่นนี้ธูปก็จะไหม้เร็วขึ้นหน่อย ฟู่จาวหนิงถึงตอนนี้ก็ยังไม่เห็นเงาเลย

อ๋องเจวี้ยนเลิกม่านรถ มองตรงไปยังถนนทางเข้า