อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 474

"จวนชินอ๋องเซียวที่แท้ก็ต่ำช้าขนาดนี้เชียว! สกุลหลี่อย่างข้าถือว่าได้เปิดหูเปิดตาแล้ว!" เพราะรู้ว่าพวกเขาทั้งสองบ้านเปลี่ยนใจไม่ได้แล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สนอะไรอีก ยกของเหล่านี้ออกมารับมือ

"นี่น่าจะเป็นความหมายของชินอ๋องเซียวแล้ว พี่เซียวไม่มีทางทำกับข้าเช่นนี้" หลี่จื่อเหยาเอ่ยขึ้น

"ถุด!"

หมอเทวดาหลี่โมโหจนหน้าเขียวไปแล้ว

"ทำไมจะไม่มีทาง? พวกเขาแสดงออกมาแล้วว่าดูถูกเจ้า ไม่ได้ให้ความสำคัญกับเจ้าหรอก ก็แค่จะรับเจ้ากลับไป!"

"ไม่มีทาง"

หมอเทวดาหลี่โมโห หมุนตัวกลับไปที่ห้อง ตอนที่ออกมาก็ส่งกล่องใบหนึ่งให้นาง

"ท่านพ่อ นี่คืออะไร?"

"ในนี้เป็นสมบัติล้ำค่าของข้า ยาอีกมากมาย วิธีใช้กับบทบาทข้าเขียนเอาไว้บนขวดหมดแล้ว สิ่งเหล่านี้เจ้าพกไว้กับตัว ถึงตอนนั้นถ้าคนในจวนชินอ๋องเซียวหรือเซียวเหยียนจิ่งรังแกเจ้า เจ้าก็ค่อยใช้!"

จะให้พวกเขามารังแกไม่ได้เด็ดขาด!

บนหลังคา เงาร่างหนึ่งบินแฉลบออกไปอย่างรวดเร็ว

พอมาถึงจวนอ๋องเจวี้ยน เขาก็มารายงานอ๋องเจวี้ยนอย่างละเอียด

เซียวหลันยวนพอได้ยินก็หัวเราะเบาๆ

"ลูกสาวออกเรือน แต่ให้ยาพกติดตัวไว้กล่องหนึ่ง นี่หาได้ยากในใต้หล้าเสียจริง สมแล้วที่เป็นหมอเทวดาหลี่"

เขาส่งคนไปจับตาเรื่องงานมงคล และไม่ต้องการให้พวกเขาสร้างปัญหาอะไรแทรกซ้อนขึ้นมาอีก

วิธีการเดียวกับไทเฮา เซียวหลันยวนหวังว่าเซียวเหยียนจิ่งกับหลี่จื่อเหยาคู่นี้อยู่ตัวติดกันไปเลย

เซียวเหยียนจิ่งไม่ต้องมาปรากฎตัวต่อหน้าฟู่จาวหนิงอีกแล้ว

จวนชินอ๋องเซียวรับภรรยา

หลี่จื่อเหยาหลังจากออกจากเกี้ยว ก็มีประชาชนกลุ่มใหญ่มายืนล้อมดู

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน