อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 49

"เอ๋? รองขุนพลหลิวท่านทำไมถึงมาสงสัยข้ากัน?"

ฟู่จาวหนิงทำสีหน้าประหลาดใจ "ตอนข้ากลับมาฟ้ายังมืดอยู่เลยนะ กลางค่ำกลางคืน ข้ากลัวว่าจะทำพวกท่าตื่น แล้วก็ไม่รู้ว่าหลังจากออกมาตอนกลางคืนจะมีการตรวจสอบยาเลยไหม ยิ่งไปกว่านั้นข้าเองก็ทั้งเหนื่อยทั้งง่วง ดังนั้นเลยหาที่หลับนอนรอจนฟ้าสางแค่นั้นเอง"

"นี่ไม่ใช่แค่ว่านอนจนถึงตอนนี้ จนเกือบจะมาไม่ทันอยู่แล้วหรือไร แล้วท่านมาบอกว่าข้าจงใจได้อย่างไรกัน?"

ท่าทีของฟู่จาวหนิง ทำเอารองขุนพลหลิวโมโหจนเข็ดฟัน

เขารู้สึกว่านางจงใจแน่ๆ แต่เขาก็ไม่มีหลักฐาน!

"เอาล่ะ คนของพวกท่านก็มาครบแล้วใช่ไหม? เช่นนั้นตอนนี้ก็มาเริ่มตรวจสอบสมุนไพรที่ข้าขุดมาเลยดีไหม?"

ฟู่จาวหนิงมาถึงข้างตัวอ๋องเจวี้ยนแล้ว

พอชำเลืองมอง ก็เห็นผู้อาวุโสจี้ที่อยู่ข้างๆ อ๋องเจวี้ยน นางตกตะลึงไป ตาเฒ่าจี้เปลี่ยนชุดแล้ว ดูแล้วอย่างกับผู้อาวุโสใหญ่ที่มีทั้งฐานะและตำแหน่งเลย

ผู้อาวุโสจี้ก็โบกมืออย่างดีใจให้นาง จากนั้นก็ใช้นิ้วชี้วางที่ข้างปากทำท่าจุ๊ๆ ส่งสายตาให้นาง

ศิษย์เอ๋ย ตอนนี้ยังไม่ต้องรู้จักกัน เดี๋ยวอาจารย์จะพูดแทนเจ้าเอง!

เขาพาหมอมาไม่น้อยเลย

"คุณหนูฟู่ขุดวัตถุดิบยามาครบสิบชนิดไหม?"

หมอเทวดาหลี่น้ำเสียงอึมครึม พิจารณาตัวฟู่จาวหนิง

นี่เป็นคนที่ทำร้ายจื่อเหยาสินะ หน้าตาก็ไม่เลว แต่คนที่มาทำร้ายจื่อเหยาเขาจะไม่ปล่อยไปหรอก!

"ถูกต้อง ไม่เช่นนั้นข้าจะกลับมาทำไม?" สายตาฟู่จาวหนิงตกไปอยู่บนหน้าเขา "ท่านคือหมอเทวดาหลี่สินะ? หลี่จื่อเหยาหน้าตาดูคล้ายท่านอยู่หน่อยนึงเหมือนกัน จริงด้วย ไม่ทราบว่าคุณหนูหลี่กับรัฐทายาทเซียวหมั้นหมายกันแล้วหรือไม่?"

พอเอ่ยถึงเรื่องนี้ คนทั้งหมดก็คิดไปถึงเรื่องที่เขาซุบซิบนินทากันโขมงโฉงเฉงในเมืองหลวง:รัฐทายาทเซียวกับคุณหนูหลี่ที่แต่งตัวไม่เรียบร้อยกอดกันกลมกลางถนน

พรวด หมอเทวดาหลี่มีลูกสาวทำตัวผิดศีลธรรมเช่นนี้ น่าขายหน้าเสียเหลือเกิน