ฟู่จาวหนิงตะลึงงัน
เซียวหลันยวนช่วยตรวจสอบเรื่องนี้ให้จริงๆ หรือ? ยิ่งไปกว่านั้นยังตรวจสอบพบแล้วด้วย? เขาทำไมถึงไม่พูดอะไรกับนาง แต่ยังเอาข่าวส่งมาทางเสิ่นเสวียนทางนี้ก่อน?
หรือจะเพราะครึ่งที่แล้วที่นอกประตูใหญ่บ้านตระกูลฟู่นางพูดว่าจะไม่ปล่อยซ่งอวิ๋นเหยาไป ดังนั้นเขาจึงกลัดกลุ้ม จนไม่อยากจะเห็นหน้านางแล้วกัน?
นางเองก็บอกตนเองไม่ได้พักหนึ่งว่านี่มันอารมณ์อะไร
"่ตระกูลหลินในตอนนั้นมีลูกสาวอยู่หนึ่งคนจริง" เสิ่นเสวียนเอ่ยขึ้น "แต่ว่า ว่ากันว่าลูกสาวคนนั้นเกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้นระหว่างที่ท่านยายหลินพาไปพบญาติบ้านแม่ อ๋องเจวี้ยนตรวจสอบไปยังบ้านฝ่ายแม่ของท่านยายหลิน ทางนั้นมีคนที่นึกเรื่องครั้งนั้นออก บอกว่าตอนนั้นท่านยายหลินกับตัวเด็กนั้นซมซานอย่างมาก"
"แล้วหลังจากนั้นล่ะ?" ฟู่จาวหนิงถามขึ้นอย่างอดไม่อยู่
เสิ่นเสวียนมองนางลึกๆ ผาดหนึ่ง เอ่ยต่อว่า "หลังจากนั้น อ๋องเจวี้ยนบอกว่าได้ไปที่หมู่บ้านนั้นด้วยตนเองรอบหนึ่ง จึงถามสถานการณ์หลักๆ ออกมาได้ อย่างเช่นว่า หลังจากเกิดเรื่องไม่คาดคิด เด็กที่ท่านยายหลินพามายังเป็นคนเดียวกันไหม เขาบอกว่า สุขภาพของข้า กับสุขภาพของเขาล้วนไม่ดีกันทั้งคู่ น่าจะต้องให้ท่านไป"
"ตรวจสอบมาตั้งขนาดนี้แล้ว จะตรวจให้มากขึ้นอีกหน่อยไม่ได้หรือไรกัน?" ฟู่จาวหนิงรู้สึกหมดคำจะพูด
ในเมื่อตรวจมาถึงนี่แล้ว จะถามให้ละเอียดอีกหน่อยไม่ได้หรือ?
"ท่านกับอ๋องเจวี้ยน ทะเลาะกันอยู่หรือ?" เสิ่นเสวียนถาม
ฟู่จาวหนิงตั้งสติกลับมา "ท่านเสิ่นคงคงไม่ได้รู้สึกว่าพวกเราทะเลาะกันจนไม่เป็นเรื่องเป็นราว แล้วเขาก็ใช้วิธีนี้ดึงท่านมาเป็นคนกลางหรอกใช่ไหม?"
นี่มันต่างอะไรกับเด็กสองคนทะเลาะกัน? เซียวหลันยวนไร้เดียงสาขนาดนี้เชียวหรือ?
เสิ่นเสวียนหัวเราะขึ้นมาอีกครั้ง
"ช่วงหลายวันนี้เรื่องที่หญิงสาวตระกูลซ่งจะทำร้ายท่าน แต่กลับหันไปทำร้ายรัฐทายาทเซียวแทนกำลังลือกันกระฉ่อน ข้าเองก็ได้ยินมาบ้างแล้ว"
ฟู่จาวหนิงในสั่นกึก "ท่านหาคนมาช่วยเหลือใช่ไหม?"
นางกะไว้แล้ว!
อันที่จริงหลังจากที่นางไม่ได้ลงมืออะไรเท่าไรนัก ภายนอกกลับลือกันใหญ่โต ยิ่งไปกว่านั้นยังกระพือให้นางดูดีขึ้นด้วย น้ำโคลนไม่กระเซ็นมาทางนางเลยแม้แต่น้อย นางเองก็ยังคิดว่านี่ตนเองดวงดีใช่ไหม พระเจ้ายืนอยู่ข้างนางทางนี้ ตอนนี้จู่ๆ กลับรู้สึกว่าน่าจะได้รับความช่วยเหลือนจากเสิ่นเสวียนเข้ามาเสียอย่างนั้น
"ฮ่าๆ นายท่าน ข้าบอกแล้วว่าคุณหนูจาวหนิงฉลาดมาก ต้องเดาถูกแน่นอน" ลุงลั่วที่อยู่ข้างๆ หัวเราะขึ้นมาอย่างเบิกบาน
เขารุ้สึกว่าฟู่จาวหนิงฉลาดจริงๆ เดาออกด้วยว่านายท่านเป็นคนลงมือ!



ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส
😄...
ไม่เข้าใจ?? ซื้อตอนแล้วทำไหมอ่านไม่ได้ ต้องแก่ตรงไหน กดซื้อซ้ำก็ขึ้นerror😞...
รอต่อจากตอน 415 นานแล้ว ตั้งแต่กลางปีที่แล้ว จะให้สนับสนุนยังไงถึงจะลงต่อคะ...
ไม่ลงต่อเหรอค่ะรองนานแล้วค่ะ...
อัพต่อหน่อยจ้า...
ตามอ่านมายังไม่อัพจบสักเรื่องเลยเว็ปนี้อะ😒😒...
ทำยังไงถึงจะได้ต่อคะ สนุกดีค่ะ...
อัพต่อนะคะ...
อัพต่อนะคะ รอนางเอกฟาดนางอิจฉาอยู่ หายไปนานๆใจคอไม่ค่อยดี 😅...
อัพต่อเถอะนะคะ..กำลังรอฟู่จาวหนิงฟาดซ่งอวิ๋นเหยาอย่าให้รอเก้อเลยนะคะ..พรีสสสส😅😅😅😅...