อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 59

"ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร เสื้อผ้ากลับไปปะเสียหน่อยก็พอแล้ว"

หมอหวังที่อยู่ข้างๆ มองผู้อาวุโสจี้ จากนั้นก็มองฟู่จาวหนิง เขาเหมือนพบกับความลับอะไรบางอย่าง

ผู้อาวุโสจี้ก่อนหน้านี้ไปยังเขาจันทร์ลับฟ้า บอกว่ารับศิษย์มาคนหนึ่ง ดูภูมิอกภูมิใจมาก แต่ว่าตอนที่ฟู่จาวหนิงออกมาเขากลับเหมือนไม่รู้จักนาง ยังเรียกนางว่าแม่หนูอยู่เลย แต่เมื่อครู่เขาเรียกนางว่าอะไรนะ?

ศิษย์!

ฟู่จาวหนิงคนนี้คือศิษย์ที่ผู้อาวุโสจี้รับมา ผู้อาวุโสจี้จงใจไปสนับสนุนตัวนาง!

แต่ว่าตอนนี้ความสนใจของเขาไม่ใช่อยู่ที่ความลับนั่น แต่เป็น...

"พระชายาอ๋องเจวี้ยน วิธีการกดที่ท่านทำให้กับผู้เฒ่าฟู่เมื่อครู่ยอดเยี่ยมเสียเหลือเกิน!" เขารอให้ผู้อาวุโสจี้กับฟู่จาวหนิงพูดต่อไม่ไหวแล้ว รีบร้อนสอดคำพูดเข้ามา

"ท่านนี้คือหมอหวัง จริงด้วย อาจารย์เชิญเขามาเพื่อตรวจดูอาการปู่ของเจ้า ให้เขาเข้าไปตรวจก่อนดีไหม?"

ฟู่จาวหนิงเดิมทีคิดจะบอกว่าไม่ต้องแล้ว แต่พอคิดๆ ดู นางยังไม่รู้ว่าวิชาการแพทย์ของเหล่าหมอในแคว้นเจาเป็นอย่างไร ทำความเข้าใจสักหน่อยก็น่าจะดี จึงพยักหน้าให้

"เช่นนั้นก็เชิญหมอหวังตรวจอาการให้ท่านปู่ข้างหน่อยเถิด ส่วนวิชาเมื่อครู่ของข้า อีกสักครู่ข้าสามารถบอกกับท่านหมอหวังได้"

"จริงหรือ?"

หมอหวังตื่นเต้นเสียจนเสียงสูงขึ้นมา

"พระชายาอ๋องเจวี้ยนไม่ต้องเกรงใจไม่ต้องเกรงใจ ข้าจะไปเดี๋ยวนี้! " หมอหวังรีบเข้าไปจับชีพจรให้ผู้เฒ่าฟู่ทันที

ตาเฒ่าจี้ดึงตัวฟู่จาวหนิง

"ประตูเรือนหลังของพวกเจ้าไม่ได้ปิดไว้ พวกเราเองก็เห็นเจ้าขี่ม้ามาไวไวจึงรีบตามมา พอเรียกคนก็ไม่มีใครได้ยิน ดังนั้นจึงเข้ามากันเอง"

ฟู่จาวหนิงกำลังจะพูดอะไร เขาก็เอ่ยเสริมขึ้นมาประโยคหนึ่ง "ที่ตามเข้ามาคงไม่ใช่เรื่องใหญ่เท่าไร? แต่ที่ข้าอยากจะพูด ก็คือเมื่อครู่ได้ยินปู่ของเจ้าให้เจ้าหย่ากับอ๋องเจวี้ยนนี่ล่ะ"

เรื่องนี้