อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 61

ผู้อาวุโสจี้สีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออกขึ้นมา

"เรื่องนั้น อาจารย์เป็นผู้อาวุโสในพันธมิตรโอส แต่ว่าพันธมิตรโอสถก็มีกฎเกณฑ์อยู่ คนด้วยกันเองซื้อวัตถุดิบยา สามารถลดราคาได้สองส่วน แต่เงินก็ยังต้องจ่ายอยู่"

แล้วก็วัตถุดิบยาที่นางต้องการ ก็ไม่ถูกเลย

ฟู่จาวหนิงเองก็ไม่คิดจะเอาเปรียบพันธมิตรโอสถขนาดนั้น และนางเองก็ไม่มีเงินมากเช่นกัน ดังนั้น คงต้องพึ่งพาตนเองเก็บยาสกัดยาค่อยๆ เลี้ยงตัวไปก่อน

"ไม่เช่นนั้นเดี๋ยวข้าจะไปหาเจ้าพันธมิตรดู เขาอาจจะรู้ถึงความสัมพันธ์ในอดีตของตระกูลฟู่กับอ๋องเจวี้ยน ช่วงนั้นพันธมิตรเองก็อยู่ในเมืองหลวงเช่นกัน" ผู้อาวุโสจี้เอ่ยขึ้น

"ได้เลย เช่นนั้นก็รบกวนท่านอาจารย์แล้ว"

"ไม่ต้องเกรงใจ เจ้าเรียกข้าว่าอะไรนะ?" ตาเฒ่าจี้ถลึงตาโตขึ้นฉับพลัน ตื่นเต้นขึ้นมา

"ท่านอาจารย์ ไม่ใช่บอกว่าจะรับข้าเป็นศิษย์หรือ?" ฟู่จาวหนิงกระพริบตาปริบ

เมื่อครู่ที่ผู้อาวุโสจี้บอกว่าสามารถสร้างเหตุผลพื่อมาหลอกคนเรื่องที่นางจู่ๆ ก็เป็นวิชาแพทย์ นางรู้สึกหวั่นไหวมาก ยิ่งไปกว่านั้น นางก็อยากจะเรียนรู้เกี่ยวกับวัตถุดิบยาในแคว้นเจาจากผู้อาวุโสจี้ด้วย

การเรียนรู้ไม่มีที่สิ้นสุด นางเองก็จะหยิ่งทะนงมาก แล้วคิดว่าตนเองเก่งเหนือคนอื่นที่นี่ทั้งหมดไม่ได้

"ฮ่าๆๆ! ดี! อาจารย์จะเก็บของทันทีแล้วรีบกลับไปพันธมิตรโอสถเพื่อหาข่าวให้เจ้าเลย!"

ผู้อาวุโสจี้เบิกบานเกินเหตุแล้ว ไม่สนใจอะไรอื่นอีก เขาตอนนี้คิดจะกลับไปที่สวนสมุนไพรของตนเอง เลือกวัตถุดิบยาที่ผู้เฒ่าฟู่จะได้ใช้ แล้วส่งมาให้กับศิษย์คนนี้!

ผู้เฒ่าฟู่ป่วยขนาดนี้แล้ว จะชักช้าไม่ได้

ผู้อาวุโสจี้รีบวิ่งกลับไปอย่างเร่งร้อน

ฟู่จาวหนิงคิดจะถามอีกสักหน่อยแต่ก็ไม่ทันแล้ว

บ้นหลังอื่นๆ ของตระกูลฟู่ก็เงียบกันหมด ไม่เข้ามาหาเรื่องฟู่จาวหนิงอีก

"คุณหนู พวกเขาเองก็น่าจะอดกลั้นจนจะแย่แล้วเหมือนกัน" เสี่ยวเถาดูกังวลมาก