อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 67

"รีบไปบอกท่านอ๋องเร็ว"

อ๋องเจวี้ยนพอได้ยินเรื่องนี้ ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง "ให้นางไปเถอะ ข้าก็จะดูเสียหน่อย ว่าฟู่จาวหนิงจะรับมือยายเฒ่าที่มีนิสัยแปลกประหลาดเคร่งกฏและทื่อๆ จากในวังได้หรือไม่"

"ท่านอ๋อง ได้ยินมาว่า นักบุญหญิงจากเผ่าโม๋ลั่วเดินทางมาถึงเมืองหลวงแคว้นเจาแล้ว!" มีทหารลับรีบเดินตรงเข้ามา "นักบุญหญิงในเมื่อเข้ามาแล้ว จะต้องนำไหมใจโลหิตติดมาด้วยแน่นอน"

พอได้ยินข่าวนี้ สีหน้าของอ๋องเจวี้ยนก็ผ่อนคลายลงมา เขาเคาะนิ้ว "ไหมใจโลหิต!"

หากจะนำพิษที่ค้างอยู่ในตัวเขาออกมา รวมถึงในตัวยาที่รักษาอาการของเขามาหลายปีนี้ ไหมใจโลหิตคือหนึ่งในวัตถุดิบยาด้านใน

พวกเขาหาข่าวมาหลายปี จึงได้ยินว่าใต้หล้านี้มีชนเผ่าที่เร้นกายต่อโลกที่ชื่อว่าเผ่าโม๋ลั่ว ในเผ่าทุกๆ สิบปีจะเลือกนักบุญหญิงออกมาคนหนึ่ง นักบุญหญิงสามารถค้นหาไหมใจโลหิตได้ และเป็นหญิงสาวที่สามารถชุบเลี้ยงไหมใจโลหิตได้

หลังจากชุบเลี้ยงไหมใจโลหิตก็จะถูกนักบุญหญิงพาติดตัวไปด้วย แต่ว่าคนของเผ่าโม๋ลั่วก็ออกจากเขาน้อยครั้งมาก นักบุญหญิงเองก็ตัวตนฐานะสูงส่งจนไม่ค่อยออกมาง่ายๆ

ครั้งนี้กลับมาเมืองหลวง ก็เพราะได้รับข้อมูลมาว่า พิธีเดิมพันโอสถครั้งนี้นักบุญหญิงเผ่าโม๋ลั่วน่าจะมาเข้าร่วมด้วย

"เมื่อมาแล้ว ก็ตรวจสอบดูหน่อยว่านางไปยังที่ใด"

"ขอรับ"

ไม่ว่าจะต้องจ่ายอะไรออกไป เขาก็ต้องได้รับไหมใจโลหิตมา

ฟู่จาวหนิงลงเข็มให้กับผู้เฒ่าฟู่อีกครั้ง จากนั้นก็ไปเปลี่ยนยาให้หู่จือ จากนั้นคว้ากระบองไม้จะตรงไปยังบ้านสองบ้านสาม

ตอนนี้เอง ประตูหน้าของบ้านตระกูลฟู่ก็เปิดออก ฮูหยินสามนำคนมารออยู่ที่ประตูใหญ่แล้ว

"น่าจะใกล้มาถึงแล้วกระมัง"

ฮูหยินสามดูร้อนใจมาก