อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 709

ท้ายสุดก็ยังเป็นฟู่จาวหนิงที่เปิดกล่องเหล็กเหล่านั้นออกทีละใบ

ทั้งหมดล้วนเป็นของที่ตงฉิงเหลือทิ้งเอาไว้

ยิ่งไปกว่านั้นน่าจะเป็นของที่พวกนางติดตัวไปต้าชื่อในครั้งนั้น ตอนนั้นก็ไปเพราะจะสร้างสัมพันธ์ทางการทูต ดังนั้นตงฉิงครั้งนั้นอันที่จริงจึงนำของไปไม่น้อย ยิ่งไปกว่านั้นยังนำสิ่งล้ำค่าของตงฉิงไปอีกไม่น้อย

หลังจากนั้นทุกครั้งที่เปิดกล่องเหล็ก ก็ล้วนทำให้ฟู่จาวหนิงเปิดโลกทัศน์ขึ้นมา

มีบางส่วนเป็นตำหนักที่สลักออกมาาจากหินแร่ทอง แล้วยังมีเนื้อผ้าบางส่วนที่ไม่เคยเห็นมาก่อน สัมผัสอ่อนนุ่มมาก วางไว้บนมือยังสัมผัสได้ถึงความอบอุ่น ใต้แสงตะวันยังส่องระยิบยับราวกับแสงจันทรา ละเอียดมาก ไม่รู้ว่าใช้ใยอะไรถักทอขึ้นมา

จากสิ่งเหล่านี้สามารถมองออกว่า ตงฉิงในอดีตงานฝีมือหรือสิ่งทอต่างๆ ล้วนเลื่องชื่อ น่าจะเพราะประชาชนที่นั่นล้วนเป็นคนขยันและฉลาดเฉลียวมากฝีมือ

นอกเหนือจากนี้ กระทั่งยังมีบันทึกอีกลังหนึ่ง พวกเขาพลิกเปิดอ่าน แนะนำบุคคลที่มีชื่อของตงฉิง และมีบางส่วนที่ช่างฝีมือบันทึกไว้ กระทั่งยังมีบันทึกการแพทย์อีกเล่มหนึ่ง!

"วิชาแพทย์และตำรับยาบนบันทึกการแพทย์เล่มนี้ดีเอามากๆ" ฟู่จาวหนิงพลิกดูอีกพักหนึ่ง เอ่ยกับเซียวหลันยวนอย่างตกตะลึง

พวกเขาล้วรู้ว่าวิชาแพทย์บันทึกแพทย์ล้ำค่าขนาดไหนโลกใบนี้

ครั้งนั้นของเหล่านี้ถ้าหากทูตจากตงฉิงส่งมอบให้ต้าชื่อล่ะก็ เช่นนั้นพวกเขาในอดีตก็คือจริงใจอย่างมากจริงๆ!

ถึงกับนำของล้ำค่าของตงฉิงออกมาเลยทีเดียว!

แล้วต้าชื่อปฏิบัติอย่างไรกับพวกเขา?

ต่อมาแคว้นเจาเองก็เข้ามาร่วมได้อย่างไรกัน สมคบคิดกันหรือ?

"ตอนนั้น ทั้งภัยธรรมชาติและภัยจากมนุษย์มีมาไม่หยุดหย่อน ต้าชื่อกับแคว้นเจาอันที่จริงก็ล้วนลำบากกันหมด ตงฉิงน่าจะร่ำรวยกว่าสองแคว้นนี้ ประชาชนเองก็สุขสบายกว่า" เซียวหลันยวนเอ่ยขึ้น

"ดังนั้น พวกเขาพอเห็นว่าตงฉิงนำของพวกนี้ออกมาได้ตามใจชอบ ก็เลยเกิดละโมบขึ้นหรือ?"

ฟู่จาวหนิงรู้สึกว่าเป็นไปได้

กระทั่งนางตอนนี้ที่เห็นของเหล่านี้ ยังเกิดความตกตะลึงทอดถอนใจออกมาเลย พอจินตนาการถึงตงฉิงว่าร้ายกาจและร่ำรวยเพียงไหน สินค้าและฝีมือมากพูนเพียงไหน เช่นนั้นในสายตาของราชวงศ์ต้าชื่อกับแคว้นเจาในอดีต ตงฉินก็ไม่ใช่เท่ากับเป็นเนื้อชิ้นมันก้อนหนึ่งหรอกหรือ?

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน