อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 716

เสิ่นเสวียนมีคำถามมากมายอยากถาม แต่ตอนนี้ไม่มีเวลาแล้ว

"นางอาเจียนมาสองวัน หลังจากนั้นก็สลบไป เรียกเท่าไรก็ไม่ตื่น สีหน้าเองจู่ๆ ก็คล้ำลงทุกวัน ลมหายใจก็ต่ำลงเรื่อยๆ หาหมอมาหลายคนก็ล้วนบอกว่าไม่ไหวแล้ว"

ท่านผู้เฒ่าไอออกมาหลายครั้ง "วันนี้ตอนเช้าท่านหมิ่นก็เข้ามา ให้เตรียมตัวเรื่องหลังจากนี้"

เสิ่นเสวียนยื่นมือไปจับชีพจรไท่ไท่อาวุโส

"อาเสวียน เจ้า เจ้าทำอะไร?" ท่านผู้เฒ่ามองการกระทำของเขา น้ำตาก็ร่วงพราวลงมา "ท่านหมิ่น เจ้าก็รู้จัก หมอที่มีวิชาแพทย์ดีที่สุดของต้าชื่อ และยังเป็นคนจากสมาคมหมอใหญ่ด้วย เขาไม่มา ตอนเขายังไม่มา ข้าเองยังพอมีความหวังอยู่บ้าง แต่นี่เขาพูดออกมาแล้ว..."

"เจ้าลองเรียกแม่ของเจ้า ดูว่านางจะได้ยินไหม ถือว่ามาพบหน้านางเป็นครั้งสุดท้ายด้วย ให้นางรู้ว่าเจ้ารักษาตัวจนหายแล้ว น่าจะได้จากไปอย่างสบายใจ" ท่านผู้เฒ่าปิดหน้า

เสิ่นเสวียนรีบกลับมาตอนนี้ ในใจเขาจะมากน้อยก็วางใจลงบ้างแล้ว นี่ยังสามารถมาส่งภรรยาเฒ่าของเขาได้ทัน เขาบางทีอาจจะอาการดีขึ้นก่อนที่จะตาย แต่ก็ให้นางได้จากไปอย่างสงบก่อนแล้วกัน

เขาไม่เข้าใจวิชาแพทย์ แล้วจะไปจับชีพจรได้อย่างไรกัน?

เสิ่นเสวียนตอนอยู่ที่เมืองหลวงแคว้นเจาทุกครั้งที่เจอกับฟู่จาวหนิงก็,้วนให้นางสอนวิธีจับชีพจร

ฟู่จาวหนิงเห็ฯว่าเขาสนใจ จึงสอนอย่างละเอียด

ยิ่งไปกว่านั้นนางยังพบว่าเสิ่นเสวียนมีพรสวรรค์ มีสติปัญญาสูงมาก ความสามารถการเรียนรู้ก็แข็งแกร่งมาก

เขาเรียนกับนางไม่กี่ครั้ง จากนั้นทุกวันก็จัดการจับชีพจรคนข้างกาย ตนเองเรียนรู้อยู่ตลอด มีจุดไม่เข้าใจก็จดเอาไว้ รอจนนางมาถึงค่อยถามอย่างละเอียด และเรียนรู้จากนางไปไม่น้อย

ถ้าหากเสิ่นเสวียนเรียนแพทย์ เกรงว่าวิชาแพทย์คงจะสูงส่งเอามากๆ

"ท่านแม่ติดพิษ"

เขาตรวจออกมาไม่ได้ว่าพิษอะไร แต่ถ้าแค่ติดพิษล่ะก็!

เสิ่นเสวียนรีบล้วงขวดเล็กใบหนึ่งออกมาจากในหน้าอก เทพยาสีน้ำตาลเม็ดหนึ่งออกมา "ใครก็ได้ เทน้ำหน่อย"

ด้านนอกมีองครักษ์เข้ามาทันที เทน้ำใส่ชามส่งมาข้างเตียง

เสิ่นเสวียนนำยาลูกกลอนนั้นป้อนเข้าไปในปากไท่ไท่อาวุโส แล้วให้องครักษ์ประคองไท่ไท่อาวุโสขึ้นมา

"อาเสวียน แม่ของเจ้านางกลืนไม่ลง"

ท่านผู้เฒ่าได้สติกลับมา รีบเอ่ยเตือนเขาขึ้น

ทอดลองไปแล้วหลายครั้ง ไม่ว่าจะป้อนยาให้ไท่ไท่อาวุโสอย่างไร นางก็กลืนไม่ลง ยาน้ำเองก็เช่นกัน จะไหลออกมาตลอด

ดังนั้นหมอหมิ่นจึงบอกว่าไม่มีทางแล้ว

แต่คำพูดเขายังไม่ทันจบ ก็เห็นเสิ่นเสวียนยื่นมือไปกดๆ ดันดๆ ที่คอของไท่ไท่อาวุโส จากนั้นก็เคาะลงไปบนตัวนางอีกหลายจุด ไท่ไท่อาวุโสคอก็คล่องขึ้นมา กลืนยาเม็ดนั้นลงไปแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้นเสิ่นเสวียนยังป้อนน้ำลงไปอีกสองอึก เขาก็ใช้วิธีการเช่นนี้ทำให้นางกลืนลงไป

"..." ท่านผู้เฒ่าถลึงตาอ้าปากค้าง ฉับพลันก็มีน้ำตาสายหนึ่งอาบลงแก้ม แต่สีหน้ากลับยังไม่อยากเชื่ออยู่

"อาเสวียน แม่ของเจ้านาง นางกลืนยาลงไปแล้วหรือ?!"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน