อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 72

อ๋องเจวี้ยนมองไปทางฟู่จาวหนิง "พรุ่งนี้ให้ข้ากับพระชายาพาแม่นางไปเป็นแขกที่จวนอ๋องเจวี้ยนได้อยู่ พระชายาว่าอย่างไรล่ะ?"

ฟู่จาวหนิงขมวดคิ้ว

"พรุ่งนี้ข้ายังกลับไม่ได้ ท่านออกมาคุยกับข้าหน่อย"

ฟู่จาวหนิงตอนนี้เพิ่งคิดออกว่าควรจะคุยกับเขาเสียหน่อยเกี่ยวกับแผนการหลังจากนี้

"นี่ เดี๋ยวก่อน!"

ไห่ฉางจวิ้นเรียกพวกนาง "พวกท่านเป็นสามีภรรยากันหรือ?"

เสี่ยวเถาในที่สุดก็สบโอกาส อยู่เบื้องหน้าอ๋องเจวี้ยนนางแม้จะกลัวอยู่บ้าง แต่ก็ยังตะโกนออกมาทันที "นี่คืออ๋องเจวี้ยน เป็นพระสวามีของคุณหนูพวกเรา!"

ดังนั้น หญิงสาวหน้าไม่อายอย่างเจ้าก็สมควรจะไสหัวไปได้แล้วไหม?

วงจรสมองของไห่ฉางจวิ้นกลับไม่เหมือนคนธรรมดา นางพูดกับอ๋องเจวี้ยนอย่างดีใจว่า "เช่นนั้นช่วยพูดกับนางให้หน่อยได้ไหม ว่ามอบบุปผาล้างราตรีให้ข้าได้หรือไม่? ข้าต้องการบุปผาล้างราตรีจริง!"

บุปผาล้างราตรี?

อ๋องเจวี้ยนมองฟู่จาวหนิง ในใจก็ตกใจขึ้นมาเหมือนกัน นางมีบุปผาล้างราตรีด้วยหรือ?

"ข้าไม่มีทางดมผิด บนตัวนางมีกลิ่นของบุปผาล้างราตรีอยู่จริงๆ" ไห่ฉางจวิ้นเอ่ยกับอ๋องเจวี้ยนอย่างตั้งใจ

อ๋องเจวี้ยนมองฟู่จาวหนิง

ฟู่จาวหนิงไม่สนใจไห่ฉางจวิ้น หมุนตัวเดินไปก่อน "ตามข้ามาหน่อย"

เสี่ยวเถาใจตุ้มต่อม คุณหนูพูดกับอ๋องเจวี้ยนแบบนี้ไม่เป็นไรหรือ?

ท่านอ๋องเจวี้ยนจะโกรธไหม?

แต่ว่านางเห็นอ๋องเจวี้ยนไม่พูดอะไร แต่เดินตามไปแล้ว

เสี่่ยวเถาอ้าปากพะงาบ แล้วรีบตามขึ้นไป

ระหว่างทางเดินผ่านสวนดอกไม้ใหญ่ จนมาถึงเรือนใกล้ๆ กับประตูหลัง ที่นี่ถึงจะเป็นที่ตั้งปัจจุบันของเรือนใหญ่ อ๋องเจวี้ยนมองมาตลอดทาง เอ่ยขึ้นว่า "ได้ยินว่าตระกูลฟู่เดิมทีคือท่านปู่ของเจ้าสร้างขึ้นมา ไม่คิดว่าตอนนี้กลับจะถูกบีบออกจากตระกูลฟูเสียอย่างนั้น"

"ท่านมาทับถมคนอื่นหรือไรกัน?"

"ไม่เช่นนั้น ท่านจะมาใส่ใจคิดขอบุปผาล้างราตรีแทนนางทำไมกัน? นางเพิ่งจะพูดว่าอยากได้ ท่านก็รอไม่ไหวคิดจะเอาใจนางขึ้นมาแล้วหรือ?"

ฟู่จาวหนิงรู้สึกว่ามันน่าประชดประชันเล็กๆ

ถึงแม้ชายในราชวงศ์นี้จะมีสามภรรยาสี่นางสนม แต่ต่อหน้าพระชายาที่เพิ่งแต่งงานใหม่อย่างนางแบบนี้ นี่ก็จะเปิดเผยเกินไปหน่อยกระมัง

"ฟู่จาวหนิง เจ้าพูดอะไรที่ดูน่าเกลียดมาก" อ๋องเจวี้ยนมุมปากเม้มแน่น ดูแล้วไม่สบอารมณ์เล็กๆ

"แต่ว่า ท่านจะเอาใจไห่ฉางจวิ้นหรือไม่ข้าก็ไม่สนหรอก แต่บุปผาล้างราตรี ข้าไม่มีนะ"

"ไห่ฉางจวิ้นบอกว่านางได้กลิ่นจากตัวเจ้าแล้ว"

ฟู่จาวหนิงขมวดคิ้ว

แค่นี้เขาก็เชื่อไหฉางจวิ้นแล้วหรือ? เขากับไห่ฉางจวิ้นเพิ่งจะเจอกันครั้งแรกนี่นา? ยังไม่เรียกว่ารู้จักกันด้วยซ้ำ ยิ่งไปกว่านั้น เขาไม่ใช่ว่ารักสงบหรือ แต่นี่กลับให้นางไปเยี่ยมที่จวนอ๋องเจวี้ยนหรือ?

เมื่อครู่กลับชวนไห่ฉางจวิ้นให้พรุ่งนี้ไปเที่ยวจวนอ๋องเจวี้ยน