"พวกเราไม่มีความทะเยอทะยาน แต่คนนอกจะเชื่อได้อย่างไร? แล้วยังมีคนตั้งมากมายขนาดนั้นคอยคิดจะหาวิธีชิงตระกูลเสิ่นอีก อาเสวียน เจ้าเองก็รู้ ในปีก่อนหน้าเหล่านั้น พวกขั้วอำนาจมืดมากมายตั้งเท่าไรพยายามจะดึงเจ้าไปเป็นพวก? เจ้าเองก็ปฏิเสธแล้ว แต่คนอื่นในตระกูลก็ไม่แน่ว่าจะทนต่อความล่อใจนี้ไหว"
ท่านผู้เฒ่ามองภรรยาเฒ่าของตน รู้สึกหดหู่เล็กน้อย "ครั้งนี้ฮองเฮาเรียกแม่ของเจ้าเข้าวังก็เพื่อเรื่องนี้ ความหมายในคำพูดก็คือ ขอแค่พวกเราส่งมอบหนังสือสะสมเหล่านั้นของตระกูลเสิ่นเข้าวัง ก็จะปล่อยพี่ชายของเจ้า ให้เขากลับมาจากเมืองหมาน แล้วได้มาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันอีก"
เสิ่นฉยงพี่ชายของเสิ่นเสวียน ก่อนหน้านี้ไปทำผิดบางอย่างไว้แล้วถูกกักบริเวณอยู่ที่เมืองหมาน ห่างจากเมืองจักรพรรดิหนึ่งพันลี้ ผ่านไปตั้งนานขนาดนี้ ทั้งครอบครัวยังไม่มีโอกาสได้พบหน้า เหมือนกับขาดคุณชายใหญ่ไปอย่างไรอย่างนั้น
ไท่ไท่อาวุโสเองก็กังวลกับเสิ่นฉยงมาตลอด ฮองเฮาจู่ๆ ก็โยนสิ่งล่อใจนี้ออกมา เกือบจะทานไว้ไม่อยู่
"แม่ของเจ้าตั้งแต่กลับมาจากวังก็เอาแต่หม่นหมองไม่เบิกบาน ดังนั้นข้าตอนแรกจึงไม่คิดอะไรมาก แค่คิดว่านางคงจะถูกกระตุ้นแรงไป คิดไม่ถึงเลยว่าจะโดนพิษมา"
"อาเสวียน เจ้าก่อนหน้านี้เคยพูดไว้ ถ้าหากพวกเราส่งของเหล่านั้นออกไป องค์จักรพรรดิก็ไม่แน่ว่าจะปล่อยพวกเรา เพราะพวกเราในอดีตก็ไปผิดใจอย่างมากกับราชวงศ์เข้า พวกเขายังหวาดกลัวว่าประชาชนทั่วไปจะเข้ามาข่มขู่ตระกุลเสิ่นเสียด้วยซ้ำ"
ราชวงศ์ต้าชื่อเองก็ไม่ยอมใครมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว
พอไปผิดใจด้วยก็คิดจะขุดทิ้งให้พ้นๆ ไป
"ตอนนี้ข้ารู้สึกว่า คนในบ้านเหล่านี้ เกรงว่าจะมีบางส่วนถูกใครซื้อตัวไปแล้ว พกวเขา คิดจะรอให้ทั้งบ้านเราตายกันหมดก่อนแล้วมาควบคุมตระกูลเสิ่น ไม่สิ น่าจะพูดว่าจะเอาของเหล่านั้นของตระกูลเสิ่นไปแลกกับความร่ำรวยรุ่งโรจน์มากกว่า"
ท่านผู้เฒ่าช่วงครึ่งปีนี้เองก็มองออกแล้ว เพราะคนเหล่านั้นในที่สุดก็ทนไม่ไหว ร้อนรนกันขึ้นมา พอร้อนรน ก็ขี้เกียจะมาเล่นละครต่อ เผยพิรุธและความทะเยอทะยานออกมา
"ท่านพ่อที่แท้ก็รู้อยู่แล้ว" เสิ่นเสวียนพอได้ยินคำพูดเหล่านี้ของท่านผู้เฒ่าแต่ยังดูสงบนิ่ง
"อาเสวียน เจ้า?" ท่านผู้เฒ่าเดิมคิดว่าเขายังไม่เข้าใจ ดังนั้นจึงอยากจะถือโอกาสที่ยังมีกำลังอยู่นี้รีบอธิบายกับเขาให้เข้าใจ เขาจะได้ไม่เมตตาแล้วคอยใจกว้างกับคนพวกนี้อีก
"ท่านพ่อ อาการป่วยของข้า เป็นเพราะมีคนมอบสิ่งของที่มีพิษให้ข้า เป็นคนในบ้านเรา"


ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส
😄...
ไม่เข้าใจ?? ซื้อตอนแล้วทำไหมอ่านไม่ได้ ต้องแก่ตรงไหน กดซื้อซ้ำก็ขึ้นerror😞...
รอต่อจากตอน 415 นานแล้ว ตั้งแต่กลางปีที่แล้ว จะให้สนับสนุนยังไงถึงจะลงต่อคะ...
ไม่ลงต่อเหรอค่ะรองนานแล้วค่ะ...
อัพต่อหน่อยจ้า...
ตามอ่านมายังไม่อัพจบสักเรื่องเลยเว็ปนี้อะ😒😒...
ทำยังไงถึงจะได้ต่อคะ สนุกดีค่ะ...
อัพต่อนะคะ...
อัพต่อนะคะ รอนางเอกฟาดนางอิจฉาอยู่ หายไปนานๆใจคอไม่ค่อยดี 😅...
อัพต่อเถอะนะคะ..กำลังรอฟู่จาวหนิงฟาดซ่งอวิ๋นเหยาอย่าให้รอเก้อเลยนะคะ..พรีสสสส😅😅😅😅...