เข้าสู่ระบบผ่าน

อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 722

พวกของไป๋หูเองก็เป็นครั้งแรกที่ติดตามฟู่จาวหนิง

ตลอดทางฟู่จาวหนิงก็มองพวกเขาเหมือนเพื่อนร่วมทาง ให้ความสำคัญกับพวกเขามาก และหวงแหนชีวิตของพวกเขามากเช่นกัน พวกเขารู้สึกซาบซึ้งมาก

และในช่วงที่ขุดยาที่เขาอวี้เหิง พวกเขาเองก็รู้สึกได้ถึงความดีงามของฟู่จาวหนิง

ฟู่จาวหนิงบอกกับพวกเขาว่า พวกเขาต้องออกทำภารกิจเป็นประจำ บางครั้งจะพบกับอันตรายที่มาอย่างกะทันหัน ตอนที่ขเ้าภูเขา อาจจะมีสิ่งของที่พกติดตัวแล้วมีประโยชน์ได้ ดังนั้นระหว่างทางจึงยังสอนพวกเขาให้รู้จักสมุนไพร โดยเฉพาะพวกที่ห้ามเลือดได้ แบบไหนที่สามารถแพ้พิษได้ชั่วคราว กระทั่งแบบไหนที่กินแล้วจะอาเจียน

นอกจากนี้ ยังมีพวกพิษงูพิษแมลงพิษมดอะไรพวกนี้อีก เจอกับอะไรก็สอนออกมาหมด

"ตอนที่วิกฤตที่สุด ไม่มีวิธีอะไรแล้วจริงๆ กระทั่งยังสามารถใช้พิษสู้พิษได้ ถ้าหากใกล้จะต้องยกมือยอมแพ้ ข้างกายไม่มีอาวุธอะไร และยังไม่มีเรี่ยวแรงเหลือแล้ว สามารถเคี้ยวหญ้ามดเพลิง แล้วน้ำลายที่พ่นออกมาก็จะเป็นพิษร้ายแรงด้วย และหญ้ามดเพลิงก็มักจะมีสิ่งที่เรียกว่าตะไคร่มดน้ำแข็งขึ้นอยู่ข้างๆ ให้อมตะไคร่มดน้ำแข็งนี้ทันทีก็จะคลายพิษลงได้"

"และตอนที่มองเห็นกองดินทรายที่กระจายอกแล้วยังหนาแน่นเช่นนี้ ข้างใต้มักจะมีมดพิษอยู่ สามารถใช้มาโจมตีศัตรูได้"

"ต้นไม้แบบนี้จะมีเถาวัลย์พิษอยู่ด้วย อย่าใช้มือไปจับ แต่ถ้าแค่ใช้ผ้าพันมือไว้ แล้วจับเถาวัลย์พิษนี้ไปรัดศัตรู พอถูกผิวหนังอีกฝ่าย อีกฝ่ายก็จะชาดิกไปทั้งตัวทันที"

แล้วยังบอกพวกเขาอีกว่าทั้งตัวมีจุดชีพจรข้อต่อไหนบ้าง ในเวลาที่จำเป็นสามารถดจมตีจุดไหนได้ ตอนที่ไม่มีกำลังภายในหรือบาดเจ็บแล้วต้องต่อสู้ระยะประชิด ออกแรงที่น้อยที่สุดใช้วิชาที่รุนแรงที่สุด อาจจะได้รับผลลัพธ์อย่างที่คาดไม่ถึงขึ้นมาได้

มีโอกาสอย่างมากที่จะพลิกจากแพ้ให้เป็นชนะได้

พวกของไป๋หู่รู้สึกว่าติดตามฟู่จาวหนิงแล้วมีโอกาสได้เรียนสิ่งที่ล้ำค่าเหล่านี้ ดังนั้นจึงตั้งอกตั้งใจกันอย่างมาก

ขณะเดียวกันนางก็ยังพบว่า ถ้าหากทำให้พวกเขากับฟู่จาวหนิงต้องปะทะกันในภูเขานี้ ต่อให้พวกเขาจะมีคนมากกว่า ต่อให้พวกเขาล้วนมีวิทยายุทธ์ แต่ผลลัพธ์ก็ไม่แน่ว่าพวกเขาจะเป็นฝ่ายที่ชนะ

เพราะฟู่จาวหนิงมีไม้ตายที่ทำให้คนอื่นคาดไม่ถึงอยู่มากมายเต็มไปหมด

ยิ่งไปกว่านั้นประสบการณ์ในภูเขาลึกของนางก็เต็มเปี่ยม เป็นไปได้ว่าแค่ใช้งานสิ่งของออกมาส่งๆ ก็ทำให้พวกเขาป้องกันกันไม่ทันแล้ว

พวกเขาเหมือนถูกฟู่จาวหนิงพาออกฝึกภาคสนามมาหลายวัน

ได้ผลประโยชน์มามากมาย และก็ก้าวหน้าไปไม่น้อยเช่นกัน

บทที่ 722 1

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส