อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 741

ฟู่จาวหนิงเดิมทีคิดว่าลู่ทงกับเจิ้งหยางจะหานาง

แต่ต่อมาพวกนางได้ยินว่าพวกเขาถูกพาไปหาเซียวหลันยวนทางนั้น จากนั้นก็ลงไปแล้ว

นางเองก็ปิดประตูเข้าไปในห้องเภสัช ทำลูกกลอนพิษต่ออีกหน่อย

วันนี้พอพบว่าใช้งานได้ดี ยิ่งไปกว่านั้นยังใช้ไปต่อหน้าคนตั้งมากมาย เช่นนั้นก็ทำให้มากขึ้นหน่อย ตอนที่ต้องใช้ก็ใช้แต่เจ้าสิ่งนี้

อาวุธลับอื่นเก็บเอาไว้ก่อน หลังจากนี้ก็สามารถสังหารศัตรูให้ร่วงเป็นใบไม้โดยที่ไม่ทันตั้งตัวได้ตลอดเวลาแล้ว

ตอนที่พวกเขาจะป้องกันยาลูกกลอนพิษ นางค่อยหยิบอย่างอื่นออกมา และทำให้พวกเขากรีดร้องโหยหวนกันเหมือนเดิม

ก่อนหน้านี้ชื่อเสียงของนางภายนอก นอกจากวิชาแพทย์แล้ว ยังมีของเล่นที่ทำให้คนป้องกันไม่ได้พวกนี้อีก

ไม่เช่นนั้นนางที่เคยถูกพาไปยังประเทศที่มีสงครามวุ่นวาย ถูกพาไปยังทะเลทรายป่าลึก เจอกับพวกที่น่ากลัวพวกนั้นแล้วจะหนีรอดมาได้อย่างไร?

ฟู่จาวหนิงรู้มาตลอด ตนเองมีฝีมือเอาไว้ก่อนดีกว่าที่จะคอยพึ่งคนอื่น

ต่อให้ด้วยตัวตนฐานะของนางจะได้รับการปกป้องอย่างสุดกำลังจากประเทศต่างๆ แล้ว แต่นางก็ยังจะยกระดับฝีมือของตนเองขึ้นมาอีก

ต่อมานางก็ค้นคว้าสิ่งของเหล่านี้และช่วยองค์กรของประเทศไปไม่น้อย

กระทั่งยังเคยช่วยเหลือคนไปอีกมาก

และหลังจากทำยาลูกกลอนพิษไปอีกชุดหนึ่ง นางก็ยังทำยาลูกกลอนบางส่วนอีกด้วย

ยาบำรุงหัวใจก่อนหน้านี้ก็แบ่งไว้เสร็จแล้ว วัตถุดิบยาตอนนั้นยังไม่เพียงพอจึงทำออกมาได้ไม่มาก แต่ครั้งนี้ดีอยู่ ได้รับวัตถุดิบยามามากมาย นางเองจึงทำไว้ไม่น้อย ยิ่งไปกว่านั้นผลลัพธ์ของยาก็ยังดีกว่าชุดก่อนหน้านี้เสียอีก

ตอนนี้เซียวหลันยวนทางนั้นก็ขาดแค่เอ็นมังกรหยก

และไม่รู้ว่าจะต้องไปหาที่ไหน พูดขึ้นมานางเองก็รู้สึกกลัดกลุ้ม และที่ยิ่งกลัดกลุ้มยังมีใบหน้าของเขาอีก

และสำหรับการมียานี้พกติดตัว ถอนพิษของเขาแล้ว แผลเป็นพิษนั้นอาจจะจางลงมาบ้าง แต่จะไม่หายไป

ถึงอย่างไรผิวหนังบนใบหน้าก็ถูกทำลายไปแล้ว

ถ้าคิดจะลบแผลเป็นพิษนั่น ทำให้ผิวหนังกับโฉมหน้าฟื้นฟูกลับมา นางยังต้องค้นคว้าต่ออีก

นี่เป็นอีกด้านนอกเหนือจากยาแก้พิษแล้ว

ก่อนหน้านี้นางค้นคว้าด้านนี้มาค่อนข้างน้อย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน