อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 746

ฟู่จาวหนิงมองเขา ดูประหลาดใจหน่อยๆ "อ๋องเจวี้ยนที่สูงส่งทำไมจึงยอมมานั่งรถม้าร่วมกับข้าแล้วกัน?"

เซียวหลันยวนฟังการประชดประชันนี้ไม่ออกเสียที่ไหน

"มีเรื่องหนึ่งอยากบอกกับเจ้า" เขาเดิมทียังมีอีกครึ่งประโยค อยากบอกว่าเมื่อคืนนี้ยังพูดไม่ทันจบเจ้าก็หลับไปเสียแล้ว แต่รู้สึกว่าถ้าเอ่ยถึงเรื่องเมื่อคืนนางจะรู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออกไป

เดิมทีก็คิดจะเลี่ยงการเอ่ยถึงเรื่องเมื่อคืนอยู่แล้ว

เมื่อคืนนี้ถือว่าเขาวิ่งไปห้องนางเพื่อขอนอนด้วย พูดขึ้นมาแล้วก็รู้สึกตนเองไร้ยางอายอยู่เหมือนกัน หนังหน้าก็ดูจะหนาเกินไปหน่อย

"ท่านว่ามาเถิด"

ฟู่จาวหนิงได้ยินน้ำเสียงเขาก้เลยต้องตั้งใจฟังขึ้นมา รู้สึกว่าเขากำลังจะพูดเรื่องเป็นทางการ

"เรื่องเกี่ยวกับตระกูลลู่และตระกูลเจิ้ง"

"นี่ท่านไปตรวจสอบว่าใครคิดจะสังหารลู่ทงเจิ้งหยางให้กับพวกเขาหรือ?"

"เจ้าอาจจะไม่รู้ ว่าตระกูลของพวกเขาทั้งสองคนเกี่ยวข้องกับพ่อแม่ของเจ้าด้วย"

เซียวหลันยวนเล่าเรื่องที่ตรวจสอบมาได้ให้นางฟัง

"ดังนั้น ที่สามีภรรยาฟู่จิ้นเชินสามารถออกจากเมืองหลวงได้อย่างราบรื่น หลบเลี่ยงการไล่จับของคนในที่ว่าการได้ ก็เพราะสองตระกูลของพวกเขาช่วยเหลือเอาไว้ทางอ้อมหรือ?"

ฟู่จาวหนิงหลังจากได้ยินก็งงงันไป

ความสัมพันธ์นี้นางเองก็คิดไม่ถึงเลย

"คนของเจิ้งลู่ทั้งสองตระกูลก็น่าจะไม่รู้เรื่องนี้กระมัง?"

เซียวหลันยวนมองนาง "น่าจะไม่รู้แน่ พวกเขาเองก็ช่วยพ่อแม่เจ้ามาโดยไม่รู้ตัวเหมือนกัน"

"เมื่อเป็นเช่นนี้ หายนะถึงชีวิตของลู่ทงกับเจิ้งหยางสองคนตอนนี้ก็เป็นสิ่งที่พวกเรานำมาให้หรือ?"

"อย่าคิดเช่นนี้"

เซียวหลันยวนส่ายหัว "คนทั้งสองตระกูลนี้จะต้องมีคู่แค้นอยู่แน่นอน ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นความแค้นระดับความเป็นความตายอีกด้วย พวกเขาคงคิดจะยืมเรื่องนี้มาล้างแค้นเข้าพอดี"

ไม่เช่นนั้น แค่เพราะจะยุแยงตะแคงรั่วเขา จะโยนความผิดมาไว้บนตัวเขาก็ไม่มีความจำเป็นต้องทำซ้ำแล้วซ้ำเล่า หลังจากภารกิจล้มเหลวก็ยังส่งมือสังหารเข้ามาอีก

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน