อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 782

"แม่นางอันพอเห็นก็เป็นคนที่ดูกตัญญูและเอาใจใส่ จะต้องเป็นคนที่มือไม้คล่องแคล่วชำนิชำนาญเป็นแน่ แต่ว่าพี่ชายกับพี่สะใภ้ใหญ่ของข้าก็เคยบอกมาแล้ว ว่าถ้าติงหรานต้องแต่งงาน พวกเขาก็หวังว่าจะได้เห็นสามีภรรยารักใคร่กลมเกลียว เกื้อกูลกันและกัน มีชีวิตที่ดีและสุขสบายใจก็เพียงพอแล้ว"

"ข้าอยากจะถามหน่อย" อันชิงตอนนี้ก็รวบรวมความกล้าขึ้นแล้ว มองไปทางติงหราน "ท่าน ท่านหลังจากนี้จะรับภรรยามาอีกกี่คน? ตอนนี้ ตอนนี้มีสาวใช้ในห้องนอนหรือไม่กัน?"

นี่เป็นสิ่งที่นางอยากจะถามมาก

พี่ชายบอกว่า ตนเองอยากจะรู้เรื่องอะไรก็ถามออกไปตรงๆ

เรื่องที่นางอยากรู้มากที่สุดก็คือเรื่องนี้

ติงหรานมองนาง "ข้าจะไม่รับภรรยาอีก พ่อของข้าก็มีแต่แม่ของข้าคนเดียว พ่อของข้าพูดอยู่เสมอ ในบ้านให้ง่ายดายหน่อย ชีวิตก็จะสบายลง พวกเราทั้งบ้านมีความสุข ก็ไม่จำเป็นต้องรับคนมาอยู่ด้วยกันให้มากเรื่อง ดีแต่จะทำให้วุ่นวาย ข้าเองก็คิดเช่นนี้มาตลอด"

"แล้วข้าก็ไม่มีสาวใช้ในห้องนอนด้วย ก่อนหน้านี้แม่ข้าเคยจัดแจงเรื่องหมั้นหมายให้ข้า แต่ก็ถอนหมั้นไปด้วยเหตุผลบางอย่าง"

สะใภ้รองติงมองพวกเขา เอ่ยขึ้นว่า "ติงหรานไม่ชอบพูดให้ร้ายคนอื่นน่ะ ให้ข้าพูดเองก็แล้วกัน เรื่องนี้อันที่จริงถ้าไปหาข่าวหน่อยก็จะรู้ เป็นเพราะพวกเราไปรู้มาว่านิสัยของแม่นางคนนั้นดูโหดร้าย ดุด่ากับสะใภ้ในบ้าน ต่อมาตอนที่คุยเรื่องแต่งงาน บ้านของพวกเขาก็หวังว่าหลังจากติงหรานแต่งงานก็จะย้ายออกมา ไม่อยู่กับพ่อแม่แล้ว พี่ใหญ่กับพี่สะใภ้ใหญ่เดิมทีก็คิดจะรับ แต่ได้ยินว่าแม่นางคนนั้นจะพาแม่มาอยู่ด้วยกัน จึงไม่เห็นด้วย"

"เพราะแม่ของแม่นางคนนั้นเป็นภรรยารอง ตอนแต่งเข้าไปก็ทะเลาะกับลูกๆ ของภรรยาหลวง สิ่งเหล่านี้ตอนที่พูดเรื่องแต่งงานไม่ยอมอธิบายออกมาให้ชัดเจน เห็นแค่ว่าบิดาพี่ชายกับสะใภ้แล้วรู้สึกไม่เลว ต่อมาถึงได้รู้ว่าแม่นางคนนั้นไม่เป็นอย่างที่คิด การแต่งงานจึงตกลงกันไม่ได้ สุดท้ายเลยถอนหมั้น"

อันชิงกำลังจะพูด ด้านนอกก็มีเสียงแหลมหน่อยๆ เสียงหนึ่งดังขึ้นมา

"ติงหราน! เจ้าอยู่ข้างในใช่ไหม? เจ้าออกมาเดี๋ยวนี้!"

ติงหรานหน้าเปลี่ยนสี

สะใภ้รองติงตกตะลึงไปก่อน หลังจากนั้นก็เหมือนคิดถึงอะไรขึ้นมา หน้าเปลี่ยนสีตามไปด้วย

ตอนที่พวกเขายังไม่ทันจะได้ตั้งตัว ก็มีคนพุ่งเข้ามาแล้ว มาพร้อมกับกลิ่นหอมข้นหนักจนแทบจะสำลัก

อันชิง "ฮัดชิ้ว" ออกมาทันที จมูกรับไม่ไหวจริงๆ

ที่บุกเข้ามาเป็นแม่นางสองคนกับชายหนุ่มอีกคนหนึ่ง

แม่นางคนหนึ่งในนี้สวมชุดกระโปรงแดง ปิ่นระย้าสีแดง ตอนที่บุกเข้ามาการกระทำก็รุนแรง ปิ่นระยะแกว่งสะบัด ทำให้ตาของพวกเขาจ้าหน่อยๆ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน