อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 813

"ระวัง!"

เซียวหลันยวนพอได้ยินการเคลื่อนไหวด้านหลังก็มีปฏิกิริยาอย่างรวดเร็ว ร่างของฟู่จาวหนิงก็โถมเข้ามาแล้ว

เขายื่นมือไปกอดนางอย่างรวดเร็ว แต่เพราะฟู่จาวหนิงล้มลงมาเร็วเกินไป เขายังไม่ได้อาบน้ำยาในขั้นตอนนี้เสร็จ ตอนนี้ร่างกายจึงยังอ่อนแอหน่อยๆ พริบตาที่กอดนาง หัวเข่าของฟู่จาวหนิงก็งัดเข้ามาบนขาของเขา ทำเอาเขาอ่อนยวบ

"ผัวะ"

ทั้งสองคนล้มลงไปบนพื้นด้วยกัน

เซียวหลันยวนเป็นเบาะรองให้ฟู่จาวหนิง สองมือยังกอดนางไว้แน่น

ฟู่จาวหนิงอย่บนตัวเขา หัวเข่าตอนนี้ยังรู้สึกเจ็บอยํู

ความเจ็บปวดนี้ทำให้นางแอบรู้สึกไม่ค่อยดี

หัวเข่าเจ็บ นั่นเป็นเพราะกระแทกไปบนจุดชีพจรจุดหนึ่งบนขาเซียวหลันยวน แล้วตอนที่ล้มหัวเข่านางก็แทงไปที่จดนั้นพอดี

หลายวันนี้เซียวหลันยวนอาบน้ำยาอยู่ และกระดูกในร่างกายก็ถูกคุณสมบัติทางยาเปิดออก นางก่อนหน้านี้ยังกำชับเขาไว้ว่าช่วงนี้จะต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ สลักคำว่า "ห้ามใช้วิชายุทธ์" "ห้ามออกกำลังหนัก" ไว้ในเลือดไปเลย คิดไม่ถึงจริงๆ ว่าตอนนี้นางจะมาล้มทับเขา!

"เซียวหลันยวน ท่านเป็นอย่างไรบ้าง?"

ฟู่จาวหนิงหลังจากตั้งตัวกลับมาก็พลิกออกจากตัวเขาอย่างระมัดระวัง มองเขาอย่างตึงเครียด

เซียวหลันยวนสองมือยันพื้น คิดขึ้นมาได้แล้ว แต่ว่า...

เขายิ้มขืน "เหมือนขาไม่มีแรง ขาขวา" ดังนั้นเลยลุกไม่ขึ้น

"แย่แล้ว"

ฟู่จาวหนิงไม่เคยทำผิดพลาดขนาดนี้มาก่อน

นางนั่งยองลงข้างกายเขา ยื่นมือไปนวดที่ขาขวาเขา เพราะตนเองทับลงไปที่จุดชีพจรบางจุด นางจึงรู้ทันทีว่าปัญหาอยู่ที่ไหน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน