อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 97

รีบขนาดนั้นเลยหรือ?

เขายังไม่ทันได้บอกพวกนาง ว่าตอนนี้ในจวนอ๋องมีพระชายาแล้วนะ

แต่ว่า ผู้ดูแลจงเองก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร สาวใช้สองคนนี้ติดตามท่านอ๋องมาโดยตลอด น่าจะรู้จักวางตัวนั่นล่ะ

พวกนางพอกลับมาก็ไม่สนที่จะพักผ่อน รีบร้อนตรงไปรับใช้ท่านอ๋องก่อน นี่ก็เป้นการแสดงออกในการดูแลท่านอ๋องด้วยล่ะนะ

มิน่าท่านอ๋องจึงพานางทั้งสองไปด้วยกัน

ฟู่จาวหนิงแทบแทงเซียวหลันยวนจนเป็นเม่นไปแล้ว

นอกจากหน้าอกยังมีแขนทั้งสองขาและที่ขาด้วย

"พวกเจ้าไปดูหน่อยว่าชิงเตรียมเสร็จหรือยัง ถ้าเตรียมเสร็จแล้ว ก็เอาเจ็ดส่วนลงจากหม้อเตรียมอาบให้กับเซียวหลันยวน ส่วนอีกสามส่วนนำไปต้มยาสักหนึ่งเค่อแล้วใส่เปลือกส้มหลายแผ่นกับเป้ยหมู่อีกช้อนหนึ่งลงไปด้วย จากนั้นต้มอีกหนึ่งเค่อแล้วพักใส่ชามไว้"

หงจั๋วกับเฝิ่นซิงไม่กล้ามองไปทางอ๋องเจวี้ยนเลย

พอได้ยินคำพูดของฟู่จาวหนิงก็รีบรับคำแล้วออกไปทันที แง้มประตูไว้

สาวใช้สองคนเพิ่งจะออกไป จินเสวี่ยกับไป๋ซวงก็เข้ามาพอดี

องครักษ์ลับที่คอยคุ้มกันเรือนพอเห้นจินเสวี่ยกับไป๋ซวง ก็ไม่ได้ปรากฎตัวออกมาขวาง

พวกเขาล้วนรู้ว่า สองคนนี้เป็นสาวใช้ที่ท่านอ๋องพาไปไหนมาไหนตลอด

จินเสวี่ยกับไป๋ซวงเข้าไปในเรือน กวาดตามองไปรอบๆ

"ทำไมไม่เห็นชิงอีเลย?"

ชิงอีเดิมทีควรจะอยู่ข้างกายท่านอ๋องตลอดนี่นา

ตอนนี้เอง ฟู่จาวหนิงในห้องก็หยิบยากระตุ้นหัวใจหลอดหนึ่งออกมาจากห้องเภสัช ฉีดลงไปให้กับเซียวหลันยวน