อนงค์ใจพระชายาราชสีห์ นิยาย บท 510

“ทำไมหรือ?”

โม่จงหรานขมวดคิ้วอย่างรำคาญ

ซูปิ่งซ่านมองดูหยุนหว่านหนิงแวบหนึ่ง แล้วก็รีบพูดตอบว่า “ฮ่องเต้ อ๋องฮั่นสลบไปแล้ว”

“สลบไปแล้ว? สลบก็สลบไปสิ ใช่ว่าจะไม่ฟื้นอีก มีอะไรน่าตกอกตกใจ?”

โม่จงหรานพูดขึ้นอย่างไม่พอใจ

สองวันที่โม่ฮั่นอี่ว์ถูกจำขังคุก เขาเป็นลมวันละสองสามครั้ง....

เริ่มแรกโม่จงหรานก็เป็นห่วง สั่งหมอหลวงไปตรวจดู

ตามที่หมอหลวงพูด เขาไม่ได้เป็นอะไร ทำไปเพื่อเรียกร้องความสนใจ อยากให้โม่จงหรานปล่อยเขาออกไปเร็วๆเท่านั้นเอง

ได้ผลราวกับหมาป่ามาแล้ว

คำโกหกเดิมๆ เมื่อใช้มากไป ก็จะไม่มีคนเชื่อแล้ว

ตอนนี้ได้ยินว่าโม่ฮั่นอี่ว์สลบไป โม่จงหรานไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมา

“ฮ่องเต้ ครั้งนี้สลบไปจริงๆ”

ซูปิ่งซ่านพูดขึ้นมาอย่างร้อนใจว่า “วันนี้หลังจากอ๋องฮั่นทานข้าวเที่ยงแล้วก็รู้สึกไม่สบายต่างๆนานา เดี๋ยวก็บอกว่าปวดท้อง เดี๋ยวก็บอกว่าเหมือนมีมดไต่อยู่ในท้อง”

“เริ่มแรกไม่มีใครเชื่อ แต่ว่าเมื่อกี้ตอนก่อนที่เขาจะสลบไปได้อาเจียนออกมาเป็นเลือด....”

ได้ยินแบบนี้ สีหน้าโม่จงหรานเปลี่ยนไปเล็กน้อย พร้อมถามขึ้นว่า “เป็นความจริง?”

“จริงแท้แน่นอน ข้าน้อยไปดูมาด้วยตนเองแล้ว”

โม่จงหรานค่อยเร่งรีบเดินออกไป

เดินไปได้สองก้าว หยุนหว่านหนิงยังยืนทำหน้าสงสัยอยู่ที่เดิม เขาพูดขึ้นด้วยเสียงต่ำว่า “หว่านหนิง ยังนิ่งอึ้งอยู่ทำไม? ตามข้าไปดูเจ้ารอง”

หยุนหว่านหนิงได้สติกลับมา แล้วก็ตามโม่จงหรานไปถึงคุก

หมอหลวงมาถึงก่อนแล้ว ตอนนี้กำลังตรวจดูอาการของโม่ฮั่นอี่ว์

โม่ฮั่นอี่ว์สลบไปแล้วจริงๆ

ถึงเขาจะถูกจำขังคุก แต่ยังไงก็เป็นถึงอ๋อง เป็นโอรสของฮ่องเต้

ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ ฮ่องเต้อาจจะปล่อยเขาออกไป.....

ด้วยเหตุนี้ ห้องนักโทษคนอื่นๆนอนบนกองหญ้า ห้องของโม่ฮั่นอี่ว์มีเตียงหนึ่งอัน

คนอื่นกินอาหารของในคุก เขาได้กินอาหารที่โจวหยิงหยิงกับคนอื่นๆเอามาให้ทุกวัน

คนอื่นติดคุกจริงๆ เขาเหมือนมาพักร้อน

เวลานี้โม่ฮั่นอี่ว์นอนอยู่บนเตียง สีหน้าขาวซีด ริมฝีปากม่วง เลือดข้างเตียงยังไม่แห้งสนิท ส่งกลิ่นโชยมาทั้งคาวทั้งเหม็น

ริมฝีปากของเขา ยังมีรอยเลือดที่ยังไม่ได้เช็ด

“เกิดอะไรขึ้น?”

โม่จงหรานพูดขึ้นด้วยเสียงต่ำ

คนที่ตรวจดูให้กับโม่ฮั่นอี่ว์ ก็คือหมอหลวงเหอ

หลังจากเขาถวายบังคมแล้ว ก็พูดขึ้นอย่างระมัดระวังว่า “ฝ่าบาท อาการอ๋องฮั่นเหมือนถูกวางยาพิษ”

“วางยาพิษ?”

โม่จงหรานพูดขึ้นด้วยสีหน้าเคร่งขรึมว่า “เป็นไปได้อย่างไร? ที่นี่เป็นคุกหลวง จะเอายาพิษมาจากไหน?”

ผู้คุมหลายคนที่อยู่ด้านหลังตกใจอย่างมาก รีบคุกเข่าลงพร้อมพูดอธิบายขึ้นว่า “ฮ่องเต้ พวกข้าน้อยก็ไม่รู้ว่าอ๋องฮั่นถูกวางยาพิษได้อย่างไร ซึ่ง ซึ่งเกิดขึ้นอย่างกะทันหันมาก.....”

ผู้คุมหลายคนนี้ สองวันที่ผ่านมานี้ถือได้ว่าสนิทกับโม่ฮั่นอี่ว์แล้ว

นอกจากพูดคุยเป็นเพื่อนเขาทุกวันแล้ว ยังต้องพูดตลกให้เขามีความสุข

ได้รับสินบนจากพระชายาฮั่น โม่ฮั่นอี่ว์ได้กินอะไร พวกเขาก็จะจัดหามาให้ ช่วงสองวันที่โม่ฮั่นอี่ว์อยู่ในคุก แต่มีชีวิตอยู่อย่างสุขสบายมาก

วันนี้จู่ๆก็ถูกวางยาพิษ ผู้คุมพวกนี้ตกใจอย่างมาก

หัวหน้าผู้คุมคุกแซ่หยัน ตอนที่เกิดเรื่องกับโม่ฮั่นอี่ว์ เขากำลังจัดการคดีอื่นอยู่

ได้ยินว่าฮ่องเต้เสด็จ ใต้เท้าหยันรีบมาอย่างรีบร้อน พร้อมพูดขึ้นว่า “ฮ่องเต้ เรื่องนี้เป็นเพราะข้าน้อยประมาทเลินเล่อ จนทำให้อ๋องฮั่นถูกวางยาพิษ”

“ข้าน้อยมีความผิด”