อนงค์ใจพระชายาราชสีห์ นิยาย บท 81

เพิ่งส่งหยุนธิงธิงกลับไป หยุนหว่านหนิงก็ให้หรูเยียน เอาข้อมูลพวกคุณชายในเมืองหลวงที่เป็นโสดส่งไปยังเรือนชิงหยิ่ง

พวกคุณชายพวกนี้ ล้วนเป็นลูกหลานขุนนางตระกูลสูงศักดิ์

ไม่เพียงสถานะคู่ควรกับหยุนธิงธิง อายุก็ต้องเหมาะสมด้วย

หรูเยียนถามขึ้นมาอย่างไม่เข้าใจว่า “อีกตั้งหลายวัน คุณหนูสามหยุนถึงจะครบวัยแต่งงานไม่ใช่หรือ? "

ทำไมถึงรีบเริ่มมองหาคู่ครองให้นางแล้ว?

“ข้าเลือกให้ดีก่อนหนึ่งรอบ ถึงตอนนั้นค่อยให้น้องสามเลือกเองอีกทีก็พอ ถึงเวลานั้นจะได้ไม่วุ่นวาย”

หยุนหว่านหนิงส่ายหัว พร้อมพูดขึ้นว่า “ยิ่งไปกว่านั้น”

“หยุนธิงหลานจิตใจอำมหิต ไม่แน่ว่าสักวันคงจะลงมือกับน้องสามแล้ว”

นางดูถูกผู้หญิงคนนี้เกินไป

ที่แท้เมื่อสามปีก่อน นางกับโม่หุยเฟิงกก็คบหากันแล้ว?

เมื่อสามปีก่อน หยุนธิงหลานอายุยังไม่ถึงสิบเจ็ดเลย

กลับหนีออกไปเสียแล้ว...

วิ่งหนีจนขาขาดจริงๆ

คิดถึงเรื่องที่หยุนธิงธิงเล่าให้นางฟัง หยุนหว่านหนิงอดไม่ได้ที่จะพูดขึ้นว่า “สำหรับน้องสาม จวนยิ่งกั๋วกงเปรียบเหมือนกองเพลิง รีบออกมาจากกองเพลิง ถือเป็นเรื่องดี”

ใครจะไปรู้ว่าในคืนวันนั้น ก็เกิดเรื่องกับหยุนธิงธิงแล้ว

ตอนที่ได้รับข่าว หยุนหว่านหนิงหลับไปเป็นตื่นแล้ว ไก่ขันข้างนอกสามครั้ง

เสียงหรูเยียนดังอยู่ด้านนอกว่า “พระชายา เกิดเรื่องแล้ว”

หยุนหว่านหนิงตื่นตัวตอนกลางคืน

เมื่อได้ยินเสียงหรูเยียน ก็ก้มมองดูหยวนเป่าที่หลับอยู่ในอ้อมแขนก่อน

แสงดวงจันทร์สาดส่องเข้ามาทางหน้าต่าง หยวนเป่าหลับสนิท คว้าจับมือนางไว้อย่างวางใจ หยุนหว่านหนิงค่อยคลายแขนของเขาอย่างระมัดระวัง สวมเสื้อคลุมแล้วรีบเดินออกไป

“เกิดอะไรขึ้น?”

“เกิดเรื่องกับคุณหนูสามหยุนแล้ว”

หรูเยียนพูดขึ้นด้วยเสียงต่ำว่า “ได้ยินว่าตอนนี้กำลังปวดท้องอย่างทุกข์ทรมาน จนนอนกลิ้งอยู่บนพื้น”

ปวดท้องอย่างทุกข์ทรมาน?

หยุนหว่านหนิงขมวดคิ้ว พร้อมพูดขึ้นว่า “มีหมอไปตรวจแล้วหรือยัง?”

“ตรวจดูแล้ว ใครก็ไม่รู้สาเหตุ พูดเพียงว่าคุณหนูสามหยุนทานอาหารเป็นพิษ”

น่าแปลก

หยุนหว่านหนิงคิดถึงหยุนธิงหลานเป็นอันดับแรก.....ต้องเป็นนางแน่ วางยาพิษหยุนธิงธิง

นางหันไปมองหยวนเป่าแวบหนึ่ง พร้อมพูดขึ้นว่า “เจ้าไปบอกท่านอ๋อง บอกว่าพวกเราจะออกไปยังจวนยิ่งกั๋วกงตอนนี้ เจ้าให้เขากลับมาอยู่กับหยวนเป่า”

หรูเยียนอึ้ง พร้อมพูดขึ้นว่า “พระชายา ตอนนี้ดึกมากแล้ว”

ท่านอ๋องคงหลับสนิทแล้ว?

เวลานี้นางจะกล้าไปปลุกท่านอ๋องได้อย่างไร?

“ท่านอ๋องจะฆ่าบ่าวแน่”

เห็นนางไม่กล้า หยุนหว่านหนิงส่ายหัวอย่างจนใจ พร้อมพูดขึ้นว่า “เจ้ารีบไปเถอะ หากเขาโกรธโมโห เจ้าก็บอกว่าหยวนเป่าตื่นมาตอนกลางคืน อยากให้เขามาหา”

ได้ยินแบบนี้ สายตาหรูเยียนเป็นประกาย

พระชายาฉลาดจริงๆ

รู้ว่าท่านอ๋องรักใคร่หยวนเป่าเหมือนลูกแท้ๆ จึงนั้นจึงอ้างเหตุผลนี้ เพื่อให้ท่านอ๋องมาหา

ต่อไปหากพระชายาอยากได้ความรักจากท่านอ๋อง วิธีนี้ใช่ว่าจะใช้ไม่ได้....

“ใช่ บ่าวจะไปเดี๋ยวนี้”

หรูเยียนหันเดินหายไปในความมืด

หยุนหว่านหนิงจัดการเก็บกวาดอย่างง่ายๆ แล้วจูบเบาๆบนหน้าผากหยวนเป่า

เดิมคิดว่า ต่อให้โม่เยว่จะมาก็คงอีกนาน ที่ไหนได้นางยังไม่ได้ออกไป เขาก็เข้ามาในเรือนชิงหยิ่งแล้ว พร้อมพูดขึ้นว่า “หยวนเป่าตื่นหรือยัง?”

เขาไม่ได้ถามว่า ทำไมนางถึงจะออกไปกลางดึก

หากเป็นปกติ จะต้องพูดเหน็บแนมว่านางออกไปแอบทำอะไรมิดีมิร้ายกลางดึก....

“ยังเลย กำลังหลับสนิท เจ้าเสียงเบาหน่อยอย่าทำให้เขาตื่น”

หยุนหว่านหนิงตักเตือนอย่างเป็นห่วง

“ต้องให้เจ้าพูดด้วยหรือ?”