โซ่คล้องรัก นิยาย บท 49

@หลายวันต่อมา

ครืด~ ครืด~

นับดาวสะลึมสะลือตื่นขึ้นมาในช่วงเย็นๆ ของวันหยุดเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นท่ามกลางความเงียบงันภายในห้องนอนของตัวเอง เธอปรือตามองมือถือที่วางอยู่บนโต๊ะข้างหัวเตียงอย่างงัวเงีย แล้วเบนสายตาไปยังประตูห้องน้ำเมื่อได้ยินเสียงน้ำไหลกระทบกับพื้นดังเล็ดลอดออกมาเบาๆ

"พี่ราม มีคนโทรมาค่ะ" หญิงสาวค่อยๆ ดันตัวลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียงพลางปิดปากหาวหวอดๆ แต่ก็ต้องชะงักไปเมื่อหางตาบังเอิญเหลือบไปเห็นชื่อของโรสบนหน้าจอมือถือของรามิล เธอทำหน้ามุ่ยอย่างหงุดหงิด เอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดรับสายอย่างถือวิสาสะ

"สวัสดีค่ะ"

(นั่นใช่มือถือของคุณรามิลรึเปล่าคะ)

"ใช่ค่ะ แล้วนั่นใครคะ" นับดาวแสร้งถามกลับไป ทั้งที่เห็นชื่อของโรสบนหน้าจอมือถือแล้ว

(รบกวนเรียกคุณรามิลมาพูดสายหน่อยได้ไหมคะ ฉันมีธุระต้องคุยกับคุณรามิลค่ะ)

"ตอนนี้พี่รามไม่ค่อยสะดวกคุยเท่าไรค่ะ จะให้ฉันบอกพี่รามว่าใครโทรมาดีคะ"

(บอกคุณรามิลว่าโรสมีธุระจะคุยด้วยค่ะ)

"โอ๊ะ! ใช่คุณโรสที่เจอกันที่ร้านเพชรเมื่อหลายวันก่อนรึเปล่าคะ นี่นับเองค่ะ ว่าที่คู่หมั้นของพี่ราม ขอโทษที่จำไม่ได้นะคะพอดีมันมีแต่เบอร์โทรไม่มีชื่อของคุณโรส สงสัยพี่รามจะเผลอกดลบไปมั้งคะ"

(น้องนับดาวเองเหรอคะ? นึกว่าใครซะอีก คุณรามิลไม่สะดวกรับสายเหรอคะ)

"พี่รามอาบน้ำอยู่ค่ะ มีธุระกับพี่รามเหรอคะ"

(ใช่ค่ะ แต่บอกผ่านน้องนับคงจะไม่รบกวนเกินไปใช่ไหมคะ)

"เดี๋ยวนับบอกพี่รามให้เองค่ะ"

(ฉันให้เลขาติดต่อเลขาของคุณรามิลไปแล้วเรื่องเปลี่ยนสถานที่คุยงานกันคืนนี้ แต่มันกะทันหันเกินไปเลยไม่สบายใจน่ะค่ะ อยากโทรมาบอกคุณรามิลด้วยตัวเอง ถ้ายังไงรบกวนบอกคุณรามิลให้หน่อยนะคะว่าเปลี่ยนที่นัดหมายเป็นที่คลับxxแทน)

"ได้ค่ะ เดี๋ยวนับบอกพี่รามให้นะคะ"

(ถ้าอย่างนั้นฉันไม่รบกวนแล้วดีกว่าค่ะ ขอบคุณน้องนับมากนะคะ)

"ไม่เป็นไรค่ะ แค่เรื่องเล็กน้อย" นับดาวตอบกลับไปเพียงแค่นั้น แล้วเป็นฝ่ายวางสายไปก่อน เป็นจังหวะเดียวกันกับที่รามิลเดินออกมาจากห้องน้ำพอดี เธอรีบวางมือถือไว้ที่เดิมของมันทันที

"ใครโทรมา"

"กิ๊กของพี่รามโทรมาบอกว่าขอเปลี่ยนสถานที่คุยงานกะทันหันค่ะ"

"เรื่องนั้นจินนี่บอกฉันแล้ว"

"ไม่ปฏิเสธว่ายัยป้าโรสนั่นเป็นกิ๊กเหรอ?"

"ฉันไม่มีเวลาว่างมาเล่นมุกกับเธอหรอก คืนนี้ฉันมีนัดคุยงานกับลูกค้า อาจจะกลับดึกหน่อยนะ"

"ห้องของนับกลายเป็นบ้านหลังที่สองของพี่รามไปแล้วเหรอคะ"

"แล้วเมื่อสองวันก่อนที่ฉันกลับไปนอนที่บ้านทำไมถึงโทรตามไม่หยุด"

"กะ..ก็คืนนั้นนับเหงา ผิดด้วยเหรอ"

"เก่งแต่ปาก" มาเฟียหนุ่มเดินเข้าไปจูบหนักๆ กลางหน้าผากมนของนับดาว แล้วเดินหนีเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องแต่งตัว ไม่ได้ตำหนิที่เธอถือวิสาสะรับสายแทนเขาเมื่อสักครู่

"ไปคุยงานนานแค่ไหนคะ" นับดาวเอ่ยถามเสียงแข็งทันทีที่เห็นรามิลเดินออกมาจากห้องแต่งตัว เขาอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีดำและกางเกงขายาวสีเดียวกัน สวมทับด้วยเสื้อสูทสีดำเพื่อให้ดูสุภาพขึ้นมาอีกหน่อย