พัง นิยาย บท 12
ฉันหันไปมองพี่ทีอึ้ง ๆ นี่เขาพูดจริง หรือ พูดเล่น
"เอ่อ..." ฉันรีบดึงมือออกจากมือเขา...
"ฮ่า ๆ เมย์นี่... น่ารักชะมัด" ฉันกำมือแน่น... ทำไมเขาจู่โจมฉันแบบนี้
ฉันไม่ตอบอะไร ได้แต่หันออกไปนอกหน้าต่าง จนเขาเริ่มออกรถอีกครั้ง...
"ถ้าพี่จะจีบเมย์ ได้ไหม..." หะ?
ฉันขมวดคิ้วมองหน้าพี่ทีอีกครั้ง...
"เอ่อ อย่าดีกว่าค่ะ เมย์ไม่เคยมีแฟน คบใครไม่ได้หรอก" เขายิ้มเบา ๆ
"ก็นี่ไง... พี่จะสอนให้ ลองคบกันดูไหมล่ะ" ตาคม ๆ คู่นั้นมองฉันเป็นประกาย...
"เสียเวลาพี่ทีเปล่า ๆ ค่ะ จีบคนอื่นเถอะค่ะ" อยู่ ๆ พี่ทีก็จอดรถหน้าเซเว่น แล้วลงจากรถเดินเข้าไป...
เขาเดินกลับมาพร้อมดอกไม้ปลอมเล็ก ๆ กำใหญ่...
เหมามาหมดเลยเหรอเนี่ย?
เมื่อเขาขึ้นรถมา... มือหนา ๆ นั้นก็รีบยื่นดอกไม้ปลอมกำนั้น... ส่งให้ฉัน...
"พี่ให้... ใกล้จะวาเลนไทน์แล้ว" เอ่อ ฉันรับมันมาอย่าง งง ๆ ถึงจะแอบเขินนิดหน่อยก็เถอะ
"พี่ชอบเมย์ตั้งแต่แรกเห็นเลย... พี่จีบเมย์ได้ไหม" ฉันจ้องดอกไม้ปลอมนั้นอยู่สักพัก ไม่รู้จะตอบพี่ทียังไงดี...
"มันเร็วเกินไปไหมคะ พี่ทียังไม่รู้จักเมย์ดีเลย" พี่ทียิ้มเบา ๆ ที่มุมปาก
"ศึกษากันไปไง... ไม่ดีเหรอ ไม่ใช่ ก็แค่ถอยกันคนละก้าว..." ฉันไม่ตอบ นั่งนิ่ง หัวใจเต้น ‘ตึก ตึก’ มันทั้งเขิน ทั้งกดดัน...
"เมย์ขอคิดดูก่อนค่ะ พี่ทีไปส่งเมย์เถอะค่ะ เมย์ง่วง" ฉันทำท่าหาว...
"หลับเลย เดี๋ยวถึงมหาลัยเมย์ พี่ปลุก" ฉันกรอกตาไปมา พยายามตั้งสติ เพราะเมามาก…
ฉันหลับตา แต่ก็มิวายทำตาปรือ ๆ มองถนนไปด้วย… ใจจริงฉันก็แอบกลัวเหมือนกัน แต่เขาเป็นเพื่อนสนิทพี่เอสหนิ แถมพี่เอสกำชับมาซะขนาดนั้น คงไม่ทำอะไรฉันหรอกมั้ง...
เขาพาฉันมาถึงหน้ามหาลัยจริง ๆ ไม่ทันที่เขาจะปลุกฉัน ฉันก็ตื่นขึ้นมาก่อน...
"เลี้ยวซอยนี้ค่ะพี่ที..." ฉันรีบชี้ซอยหอฉันทันที เพราะเขาเกือบจะขับเลยมาแล้ว
"อ่อ" พี่ทีเลี้ยวเข้ามาทัน ก่อนจะขับช้า ๆ
"หอนั้นค่ะ" ฉันชี้ให้เขาจอดหอฉัน เห้อ… ถึงที่หมายอย่างปลอดภัย
"เมย์… อยู่ได้เหรอหอเล็กนิดเดียว" ฉันพยักหน้า และรีบหยิบกระเป๋าสะพาย และดอกไม้ปลอมกำนั้น
"ได้ค่ะ ขอบคุณมากค่ะพี่ที" ฉันยกมือไหว้ขอบคุณเขา
แต่พี่ทีจับมือฉันไว้... ฉันเงยหน้าขึ้นมองเขา... จนเราสบตากัน
"พี่พูดจริง... พี่ชอบเมย์ เมย์สดใส น่ารัก... พี่จีบเมย์นะ นะครับ" หน้าฉันร้อนผ่าว ฉันพยายามหลบตาเขา
"เอ่อ..."
"หอนี้เล็กไป... ไปอยู่คอนโดไหมพี่ซื้อให้" ซื้อคอนโดให้!
"เอ่อ อย่าเลยดีกว่าค่ะพี่ที ขอบคุณมากค่ะที่มาส่ง" ฉันรีบดึงมือออก ไม่ทันได้หันไปเปิดประตู พี่ทีก็ดึงแขนฉันไว้...
"เมย์ครับ... ถ้างั้นพี่ขอไลน์ไว้ได้ไหม... เมย์ค่อยให้คำตอบพี่ก็ได้ พี่ขอแค่ไลน์นะ" ฉันเม้มปากแน่น คือเขาจะจีบฉันให้ได้ใช่ไหม...
มันเป็นครั้งแรกจริง ๆ ที่ฉันถูกจู่โจมขนาดนี้
"เอ่อ..." เขาพยักหน้า... และจ้องตาฉัน
"นะครับ..."
"ค่ะ" ฉันหยิบมือถือออกจากกระเป๋า กดคิวอาร์โค้ดให้เขาสแกน
‘ตึ้ง~’ (คุณได้เป็นเพื่อนกับ T)
เขายิ้มกริ่ม... ก่อนที่ฉันจะยกมือไหว้ขอบคุณเขา และรีบลงจากรถ...
ฉันรีบเดินเข้าหอ จนลับตา... เขาก็ขับรถออกไป...
อะไรของพี่คนนี้...!
‘ตึ้ง~’
T: ฝันดีครับ
ฉันไม่ตอบอะไร รีบอาบน้ำนอน... หมดสภาพจริง ๆ พรุ่งนี้ฉันจะตื่นสาย... ฉันปิดเทอมแล้ว เทอมหน้าก็ปีสามแล้ว!
13:40
‘ตึ้ง~’
T: ตื่นยังเอ่ย
พี่ทีทักมาอีกแล้ว...
ฉัน: ตื่นแล้วค่ะ
T: ไปหาอะไรกินกันไหม หิวมั้ย
ฉัน: ไม่ค่อยว่างเลยค่ะ วันอื่นดีกว่า
ฉันรีบอาบน้ำลงไปหาอะไรกินล่างหอ ท้องไส้ฉันปั่นป่วน และ หิวมาก อาจเป็นเพราะฉันซัดเหล้าอย่างหนักหน่วงมาเมื่อคืน
ฉันนั่งนิ่งที่โต๊ะอาหาร… คิดถึงเรื่องนี้ เรื่องที่ฉันต้องทนมาตลอด ก็อดน้ำตาไหลไม่ได้
"เมย์ ไม่สบายเหรอจ้ะ" แม่พี่ทีหันมาถามฉัน จนฉันรีบปาดน้ำตาตัวเอง
"เวียนหัวนิดหน่อยค่ะ"
แม่พี่ทีพยักหน้า ก่อนจะสั่งให้คนใช้เอายาดมมาให้ฉัน...
"เรื่องยายเมย์ เดี๋ยวพ่อกับแม่จะเข้าไปคุยนะจ๊ะ ที่โคราชใช่ไหม" ฉันพยักหน้าเบา ๆ แต่ในใจนี่กลุ้มมาก
ฉันจะทำยังไงดี ฉันยังไม่อยากให้ยายรู้ตอนนี้
"คือ... เมย์ขอสักพักได้ไหมคะ... ตอนนี้ยายเมย์ไม่ค่อยสบายค่ะ" แม่พี่ทีขมวดคิ้ว
"แต่เมย์มาอยู่บ้านเราแล้ว คุณยายทราบไหม"
"เอ่อ ไม่ทราบค่ะ แต่เมย์ไม่อยากให้ยายเครียดตอนนี้ ยายไม่ค่อยสบาย เมย์อยากให้ยายดีขึ้นก่อน... เมย์ขอโทษนะคะ" ฉันยกมือไหว้ขอโทษพ่อกับแม่พี่ที
"เอาหล่ะ ให้ยายหนูดีขึ้นก่อนก็ได้ ฉันเข้าใจ" พ่อพี่ทีพยักหน้า ก่อนจะลุกไปที่ห้องนั่งเล่น
"หนูเมย์ไม่ต้องเครียดนะ ท้องไส้อยู่ด้วย" แม่พี่ทีลูบผมฉันเบา ๆ ก่อนจะลุกตามพ่อพี่ทีไป
ทุกคนดูปกติแล้ว...
มีแต่ฉันที่ได้แต่นั่งเงียบกับพี่ที... จนพี่ทีหันมาจ้องหน้าฉัน แล้วเปิดประเด็นใหม่ขึ้นมา...
" ตอนนี้พี่เลือกเมย์แล้ว... ทำตัวดี ๆ นะ" ทำตัวดี ๆ
"หมายความว่ายังไงคะ"
"ก็เมย์เป็นแบบไหน... ก็เป็นแบบนั้นตลอดไง เป็นเมย์คนเดิม..."
ฉันขมวดคิ้วสงสัย จนพี่ทีถอนหายใจ ตอบออกมาเอง...
"เมย์คือตัวจริงของพี่ เป็นแฟนพี่แล้ว... พี่แค่บอกให้เมย์เป็นคนเดิม เหมือนที่ผ่านมา ไม่งี่เง่า ไม่เอาแต่ใจ ให้พี่อยู่กับเมย์แล้วสบายใจ เมย์จะ งง อีกทำไม"
ฉันคนเดิม... คือทนให้เขามีใครต่อใครอีก!
แล้วฉันจะเป็นตัวจริงทำไมกัน!
ชีวิตเฮงซวย!
"พี่ทีบอกจะเลิก แล้วมีเมย์คนเดียวหนิคะ"
"มันต้องใช้เวลาเมย์... พี่จะพยายาม เมย์ให้กำลังใจพี่ด้วยสิ"
โอ้โห ชีวิต... ดี ดี มาก!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พัง