พัง นิยาย บท 13

ฉันหัวเราะเบา ๆ ในลำคอ เหอะ ๆ ชีวิต! นี่ฉันต้องอยู่กับเขาตลอดเวลา และทนรับรู้ว่าเขามีใครต่อใครงั้นเหรอ... ถ้ามันถึงขนาดนี้ ฉันจะทนได้ยังไง...

ฉันต้องทนเหรอ เหอะ ๆ ไหน ๆ ต้องทน ก็ทนให้มีค่าหน่อยแล้วกัน!

"พี่ทีคะ... เมย์ขอเงินเดือนได้ไหม" ฉันตัดสินใจขอเงินเดือนจากเขา อย่างน้อยก็ค่าทน ฉันจะได้เก็บมันและหนีออกไปจากเขา ไปไกล ๆ ไม่ต้องกลับมาพบกันอีก

"อืม เมย์อยากได้เท่าไหร่"

"เมย์ขอหนึ่งแสนค่ะ" พี่ทีพยักหน้า

"ได้... ขึ้นไปนอนเถอะ มาพี่ช่วย" พี่ทีลุกจากเก้าอี้ ก่อนจะพยุงฉันลุกขึ้น... เดือนละแสน โอนให้ยายหนึ่งหมื่น ฉันได้เก็บเดือนละเก้าหมื่น... ฉันจะทำงานพาสไทม์ด้วย... ถึงเงินจะน้อยฉันก็อยากจะหาอะไรทำ จะได้ไม่คิดฟุ้งซ่าน ปวดหัว

พี่ทีพาฉันขึ้นมาพักที่ห้องเขา... ห้องเขาใหญ่มาก ห้องน้ำมีอ่างอาบน้ำด้วย

"เมย์อาบน้ำนอนเถอะ พี่ไปหาเพื่อนก่อน" ฉันนึกเซ็งในใจ เขาคงไม่ได้ไปหาเพื่อนหรอก...

"ทำไมคะ นี่ไงไปทำไม อยาก... ก็กินเมย์สิ เมย์เป็นแฟนพี่นิ" พี่ทีถอนหายใจใส่ฉัน

"พี่เพิ่งพูดเมื่อกี้... ว่าอย่างี่เง่า พอเป็นแฟนพี่แล้วจะเปลี่ยนเป็นอีกคนเหรอ"

ฉันเพิ่งรู้วันนี้ล่ะ จากที่ตัวติดเขา จากที่ใกล้ชิดเขาทุกวัน... ว่าเขาเห็นแก่ตัวแค่ไหน ที่ผ่านมาเจอกันแปปเดียว เอาใจ เอากัน มีแต่ความสุข มาตอนนี้... เจอทุกเวลา เห็นแต่ความเลว เห็นแต่ความเห็นแก่ตัว... สงสารลูกที่มีพ่อแบบนี้

"เชิญค่ะ ตามใจพี่ที" ฉันยิ้มและผายมือให้เขาไปที่ประตู เขามองฉันประหลาดใจ... ก่อนจะเดินออกไปจากห้อง

ที่ผ่านมา... เธออยากเป็นเบอร์หนึ่งของคนแบบนี้เหรอเมย์ลิน... โง่ชะมัด

ฉันรีบอาบน้ำนอน... ก่อนจะตั้งนาฬิกาปลุก ไว้หกโมงเช้า...

ฉันตื่นมาก็เห็นพี่ทีนอนอยู่ข้าง ๆ แล้ว กลับมาเมื่อไหร่ฉันไม่รู้ตัวเลย... ฉันรีบตื่นไปอาบน้ำ ลงมาช่วยงานในครัว... ยายสอนมาตลอดว่าอยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย... ทำตัวเป็นควายให้ลูกท่านเล่น อ้าวไม่ใช่สิ... ฉันจะเลิกเป็นมันแล้ว...!

ฉันเดินมาถึงครัว ก็เห็นคนใช้กำลังทำงานกันอยู่

"สวัสดีค่ะ เมย์ขอช่วยทำได้ไหมคะ" ทุกคนมองหน้ากัน ก่อนจะยิ้มให้ฉัน

"คุณเมย์ไปพักเถอะค่ะ เดี๋ยวคุณทีว่าเอา" ฉันส่ายหน้า ก่อนจะเดินเข้าไปช่วยป้าคนใช้ที่แก่สุด ล้างผัก

"เมย์ขอช่วยนะคะ เมย์เบื่อ นะนะ" ฉันเริ่มอ้อน จนทุกคนหันมองหน้ากันอีกครั้ง แล้วพยักหน้า

"ได้จ้ะ คุณเมย์น่ารักจริง ๆ" ฉันยิ้มหวานให้ทุกคน ไม่ใช่อะไรหรอกนะ ฉันอยากตีซี้กับทุกคนในบ้านนี้... อย่างน้อยฉันจะได้มีพวก จะได้อยู่อย่างสบายใจ

แล้วเรื่องทำครัว ทำงานบ้านฉันเองก็ถนัด ฉันทำประจำอยู่แล้ว สบายมาก!

"ขอโทษนะคะ เมย์ยังไม่รู้จักชื่อพี่ ๆ ทุกคนเลยค่ะ" ทุกคนหันมามองฉันก่อนจะแนะนำตัวทีละคน

"จ้าพี่ชื่อหนิงนะ" พี่แม่บ้านสาวสุดแนะนำตัว พี่หนิง สีผิวแทน ๆ ยิ้มสวยมีเสน่ห์

"พี่ชื่อจิ๊บจ้ะ" ส่วนพี่จิ๊บขาว ๆ เหมือนสาวเหนือ แอบน่ารักเบา ๆ

"ป้าชื่อพรค่ะ" ป้าพรรูปร่างอวบ สงสัยทำกับข้าวอร่อยแน่เลย

"ป้าชื่อน้อยจ้า" ป้าน้อยคือคนแก่สุด คนที่ฉันเพิ่งช่วยล้างผักเมื่อกี้ไง

"ค่ะ น่ารักกันจัง มา ๆ เมย์ช่วย วันนี้ทำอะไรทานคะ มีผักบุ้งด้วย"

"คุณสมบัติ ท่านชอบกินผัดผักบุ้งไฟแดงตอนเช้าค่ะคุณเมย์ คุณเมย์ลองฝึกทำสิคะ" คุณสมบัติ คือพ่อพี่ทีแน่ ๆ ฉันพยักหน้า ก่อนจะเริ่มช่วยทุกคนทำกับข้าว... ทำหลายอย่างมาก ทั้งที่กินแค่ สามสี่คน...