พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 329

ตอนที่ 329 ไปถามเซียวเซียวให้รู้เรื่อง

เมื่อซือถูจิ้งพูดพวกนั้นจบ นางก็ดื่มเหล้ารวดเดียว3จอก สำลักเหล้าอยู่พักหนึ่ง แล้วก็หาย

“ในตอนที่เรื่องมันสงบนั้นเอง ท่านพี่ข้าก็สวรรคต องค์รัชทายาทขึ้นแทน แล้วก็พระราชทานข้าเป็นองค์หญิงใหญ่เจิ้นโก๋ พี่สะใภ้ได้ขึ้นเป็นไทเฮา นางรักข้าตลอด แล้วก็ขอร้องต่อฮ่องเต้ ทั้งยังเอาราชโองการจากท่านพ่อข้าด้วย ในนั้นบอกว่า ใครก็ห้ามบังคับข้าให้ทำเรื่องที่ข้าไม่ชอบ ”

หลีโม่ได้ยินดังนั้น ก็ไม่เข้าใจว่า “ราชโองการนั้น ทำไมไม่เอาออกมาตั้งแต่แรก”

ซือถูจิ้งมองหลีโม่ ก็หัวเราะเจ็บๆ “ตอนนั้นนางเป็นฮองเฮาของท่านพี่ ราชโองการนั้นเดิมอยู่ที่ท่านพี่ นางเอามาไม่ได้ ถึงจะเอามาได้ เจ้าคิดว่าท่านพี่จะยอมให้นางเอาออกมาประกาศหรือ? หลังจากท่านพี่สวรรคต นางถึงจะเอาราชโองการออกมาได้ ส่วนฮ่องเต้ก็เป็นลูกนาง นางสามารถพูดได้ เมื่อเอาออกมาได้ พี่สะใภ้ข้าก็เอามาประกาศในห้องประชุม ฮ่องเต้ก็ตกลง แล้วยกเลิกงานแต่ง แล้วส่งราชทูตไปบอก ส่วนข้ากับเซียวเซียว ก็สามารถอยู่ด้วยกันได้แล้ว เขาทำชุดแต่งงานให้ข้า ชุดนั้นมีช่างทำตั้ง12คน ใช้ผ้าต่วนสีแดง ใช้ด้านดิ้นทองคำปักลาย ทำเสร็จก็เอามาให้ข้า ข้าลองใส่ต่อหน้าเขา เขามองข้าตั้งนานโดยไม่ละสายตา เขาบอกว่า รอข้าอายุเต็ม 16 ก็จะมาสู่ขอถึงที่”

สายตาซือถูจิ้งเริ่มมีความสุข นางเห็นภาพนั้นขึ้นมาตรงหน้า มันเป็นภาพความทรงจำที่ดี

แต่ว่า ความสุขมันไม่นาน

“วันเกิดข้าอายุครบ 16 เขาก็บอกว่าจะให้ของขวัญข้า เป็นของขวัญที่ข้าจะไม่มีวันลืม ข้าตื่นแต่เช้ามารอ รอเขามา ข้ารู้ว่าเขาไปที่ไหน เพราะฉินจือมาบอกข้าว่าเขาไปห้องทรงพระอักษร ข้าก็รอไปๆ รอตั้งแต่เช้ายันมืดก็ไม่เห็นเขา วันที่สองก็ยังไม่มา ชิงชิวและหยาวจื่อเห็นข้าใจร้อน ก็เลยไปสืบมา ไม่ได้ความ ก็เลยไปออกวังไปตามเซียวเซียว วันนั้น ทั้งสองคนไม่ได้กลับมา วันที่สาม ก็พบร่างของหยาวจื่อลอยอยู่ในแม่น้ำ นางถูกคนอุ้มไปโยนน้ำ แต่หาคนทำไม่ได้ วันที่4 ชิงชิวกลับมา นางคุกเข่าต่อหน้าข้า บอกว่าเซียวเซียวจะแต่งกับนาง และยังบอกว่าพวกนางมีความรักต่อกัน ข้าเจ็บปวดสองทอด แทบใจสลาย ก็เลยรีบออกวังไปหาเซียวเซียว แต่เขาเปลี่ยนไป ใช้สายตาคนแปลกหน้ามองข้า เขาบอกว่าตั้งแต่เห็นข้ากอดกับชายแคว้นเหลียง เขาก็เปลี่ยนใจ หลังจากนั้นที่เขาทำก็เพื่อแก้แค้นข้า คนที่เขาชอบจริงๆก็คือชิงชิว เขาให้คนไล่ข้าออกมา และวันนั้นเขาก็เข้าวังไปสู่ขอชิงชิว ฮ่องเต้โกรธมาก จนแทบจะโบยให้เขาตาย จิ้งโก๋โหวไปขอให้ไทเฮาช่วย แล้วก็ให้อำนาจไทเฮาตัดสินใจ พอมีสั่งลงมา เขาก็มาเอาชุดแต่งงานจากข้าคืน”

ตอนที่ซือถูจิ้งเล่าเรื่อง นางพูดเร็วมาก แทบไม่หยุด พูดแบบไร้อารมณ์ เหมือนว่าคนที่เจ็บไม่ใช่ตัวนางเอง

ตอนที่พูดถึงตอนนี้ น้ำตาของนางแห้งแล้ว ตัวนางสั่น ปากสั่น เหมือนว่าจะหนาว

หลีโม่สังเกตนาง เซียวเซียวไม่น่าจะเปลี่ยนใจง่ายๆ และก็ไม่น่าจะแก้แค้น เรื่องน่าจะเกิดวันที่เป็นวันเกิดของซือถูจิ้ง

วันนั้นเกิดอะไรขึ้นกันแน่? เขาไปหาฮ่องเต้ บอกว่าจะสู่ขอนาง แล้วสำเร็จมั้ย? วันนั้นเขาไม่ได้ไปหาซือถูจิ้ง วันที่สองก็ไม่มา ซือถูจิ้งให้ตนไปหาเขา คนที่ส่งไปไม่กลับมา วันที่สามพบร่างหยาวจื่อ วันที่สี่ชิงชิวกลับมาแล้วบอกว่าจะแต่งกับเซียวเซียว

4วันนี้มันเกิดอะไรขึ้น?

ถึงทำให้เซียวเซียวไร้น้ำใจกับซ์อถูจิ้งเช่นนี้

หรือว่า ตอนที่หานชิงชิวไปหาเซียวเซียวนั้น นางพูดอะไรกับเซียวเซียว?

ไม่สิ การคาดเดานี้ผิด จากที่ซือถูจิ้งบอก ความรักที่เขามีให้นางนั้นมันเกินความคิดของคนอื่นไปแล้ว คงไม่เปลี่ยนใจเพราะคำพูดของชิงชิว

แต่ว่า ชิงชิวและเซียวเซียวมีอะไรกันแล้วจริงหรือ? เรื่องนี้น่าจะจริง ไม่งั้นฮ่องเต้คงไม่กริ้ว

เซียวเซียวบอกต่อหน้านางว่ารักชิงชิวจริงๆ อันนี้น่าจะปลอม ในเมื่อรักจริงๆ ทำไมแต่งงานกันแล้ว ไม่พาชิงชิวไปชายแดนด้วย

ตอนแรกเป็นสงคราม แต่พอเสร็จศึกแล้ว เขาก็ยังไม่กลับมาหาเมียตนเอง นี่มันแปลกๆ

หลีไม่คิดว่า เรื่องที่ไม่เหมาะสม น่าจะเป็นปัญหา

แต่ว่า นางไม่เคยคุยเรื่องนี้กับซือถูจิ้ง ก่อนที่จะเข้าใจนั้น นางจะพูดไม่ได้ ซือถูจิ้งจะได้ไม่มีหวัง

หลีโม่ครุ่นคิด คิดว่าจะต้องไปหาเซียวเซียวแล้ว