พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 371

ตอนที่ 371 แม่ยายและสะใภ้เถียงกัน

ฮองเฮาได้ยินเรื่องนี้ก็โกรธ “ท่านแม่ หม่อมฉันเคยบอกท่านแล้ว เขากระทำผิด ที่วันนี้โบยลงโทษก็เพื่อตักเตือน โบย60ที เขาทนได้ ไม่น่าจะเป็นอะไรมาก”

“ไม่เป็นอะไรอย่างนั้นหรือ?” ไทเฮาถามกลับ แล้วมองสีหน้านิ่งของฮองเฮา “เขาจวนจะตายอยู่แล้ว เจ้ายังบอกว่าไม่เป็นไรหรือ? เนื้อตรงเอวถูกตีจนแตกแล้ว ซุนกงกงไปดูมากับตา หลีโม่บอกว่า เกรงว่าจะอยู่ไม่พ้นคืนนี้”

ฮองเฮาเชื่อคำเสียที่ไหน ได้แต่คิดว่าที่ไทเฮาพูดเช่นนี้ก็เพื่อที่จะหาเรื่อง “หม่อมฉันได้ให้หมอหลวงไปดูแล้ว บอกว่าเป็นแค่แผลภายนอก ไม่ร้ายแรง อย่างมากก็แค่กระดูกหัก”

ไทเฮาเห็นนางยังมีทีท่าไม่สนใจ ก็โกรธเป็นฟืนไฟ “โบยด้วยกระบอง60ครั้ง จะมีแค่แผลผิวหนังหรือ? เจ้านี่เป็นแม่ได้ดีมาก ดีจริงๆ คนเป็นแม่คน อาจจะมีรักลูกลำเอียงกันบ้าง แต่เช้ามันเกินไป ก็ได้ ข้าจะถือว่าเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ ไม่สนใจ แล้วค่อยไปเติมเต็มให้เขาก็แล้วกัน เขาก็ผิดที่ตีองค์รัชทายาท แต่ข้ารู้แล้วว่า องค์รัชทายาทไปจับหญิงที่เขารักก่อน ที่กระทำผิดไปก็มีเหตุผล ก็สามารถผ่อนโทษได้ ตามกฎหมายแคว้นต้าโจวแล้ว คดีทำร้ายร่างกายต้องให้สำนักงานฟ้องร้องเป็นคนสอบสวน ส่วนเรื่องคดีของราชนิกุลก็ให้สิงปู้จัดการ ตรวจสอบแรงจูงใจของคดีและตรวจดูอาการบาดเจ็บของผู้เสียก่อนที่จะตัดสิน แต่เรื่องนี้เจ้าไม่ได้แจ้งสำนักงานฟ้องร้อง แล้วยังไม่ได้รายงานกับข้า ตัดสินใจไปเอง จนแทบจะเอาชีวิตเขา เจ้าคิดจะทำอะไรกันแน่? อย่าคิดว่าข้าไม่รู้นะ เจ้าคิดว่าถ้าไม่เฮ่าเอ๋อร์แล้วก็จะไม่มีคนแย่งตำแหน่งฮ่องเต้กับองค์รัชทายาทหรืออย่างไร? จริงอยู่ที่ฮ่องเต้มีบุตรเพียง2พระองค์ แต่มาคิดดูแล้ว ถ้าจะเริ่มเลือกผู้สืบทอดจากเจ้าก่อน แต่เจ้าตีเขาตายไปแล้ว เจ้าคิดว่าตำแหน่งฮ่องเต้ยังจะเป็นขององค์รัชทายาทหรือ? ฮองเฮานะฮองเฮา สิ่งที่พ่อเจ้าวางแผนมา เจ้าดูไม่ออกเลย เจ้าสมองมีปัญหาหรือตาบอดกันแน่ ข้าขอบอกไว้เลยนะว่า ถ้าเฮ่าเอ๋อร์เป็นอะไรขึ้นมา เจ้าก็ไม่ต้องเป็นฮองเฮาแล้ว ”

ฮองเฮาเห็นนางกล่าวเช่นนั้น ไม่เพียงแค่บอกตักเตือนต่อหน้าซุนกงกงว่าจะถอดยศฮองเฮาของตนออก นางก็โกรธมาก “ท่านแม่ ท่านก็ลำเอียงไม่ใช่หรือ? องค์รัชทายาทก็เป็นหลานท่าน เขาบาดเจ็บถึงเพียงนั้น หมอหลวงบอกว่า เกือบจะเดินไม่ได้ เขาได้รับโทษเช่นนั้น แต่ยังจะให้น้องชายตนเองมารับเคราะห์ด้วย เขาใจร้ายเกินไปแล้ว อีกอย่าง ถ้ายื่นเรื่องให้สำนักงานฟ้องร้องละก็ ก็จะเสียเกียนติของราชนิกุล อีกอย่าง ถ้าตัดสินโทษออกมา จะไม่หนักหนากว่านี้หรือ? ถึงแม้จะโบยไป แต่เดี๋ยวสักหลายวันก็หายดี หม่อมฉันคิดว่าหม่อมฉันทำถูกแล้ว ถ้าท่านแม่อยากจะถอดข้าออกจากยศฮองเฮา หม่อมฉันก็ไม่มีอะไรจะพูด ส่วนที่ท่านแม่บอกว่าพ่อของหม่อมฉันมีแผนอะไรนั้น มันไม่มีหลักฐานอะไรมายืนยัน พูดปากเปล่าออกมา จะเป็นการใส่ร้ายเข้าได้ ไทเฮามีตำแหน่งสูงส่ง แค่ถอนหายใจก็มีอำนาจทำลายร้างสูง ขอให้ท่านระวังคำพูดด้วย”

ไทเฮาเห็นนางไม่รู้สึกผิดแม้แต่น้อย แถมยังยอกย้อนตน ก็โกรธจนตัวสั่นหน้าเขียว “ให้ข้าระวังคำพูดหรือ? ที่ข้าพูดมีคำไหนไม่เป็นความจริงบ้าง? เจ้าก็รู้ดีว่าที่เฮ่าเอ๋อร์บาดเจ็บที่ขามันเกิดขึ้นได้อย่างไร? แล้วเจ้าทำอะไรเพื่อเขาบ้าง? ทำตัวไม่รู้ร้อนรู้หนาวเก่ง ลูกจะเป็นอย่างไรไม่สนใจ ปากบอกว่ารักลูก รักจริงหรือเปล่า ? หลายปีมานี้ เจ้าให้คนไปคอยจับตาดูอ๋องเหลียง เจ้าต้องรู้อยู่แล้วว่าเรื่องเสียๆหายๆของอ๋องเหลียงที่ถูกลือไปทั่วนั้นเกิดจากองค์รัชทายาทปล่อยข่าว แล้วเจ้าทำอะไรเพื่อเขาบ้าง แล้วเคยต่อว่าตักเตือนอะไรองค์รัชทายาทบ้าง? เจ้าไม่ทำอะไรเลย แค่คิดว่าไม่เกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นเป็นพอ วันนี้ข้าจะพูดกับเจ้าให้เข้าใจ ข้ารู้เรื่องที่องค์รัชทายาททำทั้งหมด ข้ารู้ ฮ่องเต้ก็รู้ เย้นเอ๋อร์ก็รู้ว่า แล้วทำไมยังถึงไม่ปลดตำแหน่งองค์รัชทายาทเล่า? ก็เพราะว่าเฮ่าเอ๋อร์ไม่มีใจอยากจะเป็นองค์รัชทายาท และไม่อยากคิดจะเป็นฮ่องเต้ 3ปีก่อนฮ่องเต้เคยลองใจถามเขา เขาก็ปฏิเสธ เย้นเอ๋อร์ก็เคยถามเขา เขาก็ไม่ตอบ ถ้าเขาอยากจะแย่งชิงตำแหน่งขึ้นมา คิดว่าเขาจะทำไม่ได้หรือ? ข้าคนหนึ่งละที่จะช่วยเหลือ แค่องค์รัชทายาท เป็นหลานข้าก็จริง แต่ข้าอาย อายมาก ได้เห็นสิ่งที่เขาทำ คราวนั้นก็ไปตบตีเสี้ยหลีโม่เพราะเสี้ยโลเยว่ ถ้าไม่ใช่เพราะหลีโม่ดวงดี คงจะตายในมือเขาแล้ว เรื่องพวกนี้ เจ้ากล้าพูดหรือไม่ว่าไม่รู้เรื่อง ฮ่องเต้ป่วยหนัก แต่ไม่ได้มอบตำแหน่งผู้สำเร็จราชการแทนให้แก่องค์รัชทายาทหรือไทฝู้ แต่เลือกเย้นเอ๋อร์ ก็เลยอยากให้เย้นเอ๋อร์ช่วยบ่มเพาะองค์รัชทายาทองค์ใหม่ คัดสรรจากโอรสของฮ่องเต้ อ๋องเหลียงไม่อยากรับตำแหน่ง ส่วนโอรสองค์อื่นก็ยังเยาว์นัก ก็เลยปล่อยให้องค์รัชทายาทปัจจุบันวางอำนาจไปได้ชั่วคราว ถ้ายังไม่เจียมตัวอีกละก็ ก็คงต้องมีการถอดถอนเปลี่ยนตำแหน่ง”

ฮองเฮาได้ยินก็ตื่นตระหนก นางไม่คิดว่า ยัยแก่นี่จะรู้เรื่องทั้งหมดอย่างละเอียด นางบอกว่าฮ่องเต้ก็รู้เรื่อง ไม่รู้ว่าจริงไหม จะเป็นไปได้ไหม? ถ้าฮ่องเต้รู้เรื่องหมดแล้ว แล้วทำไมถึงปล่อยไว้อย่างนี้

เป็นไปไม่ได้ ตั้งแต่ฮ่องเต้เสวยราชย์มา ทรงตัดสินใจเด็ดขาดมาก ไม่แพ้ซือถูเย้น ถ้าพระองค์ทรงทราบเรื่ององค์รัชทายาททั้งหมด ก็คงจะปลดตำแหน่งองค์รัชทายาทนานแล้ว

ไทเฮาตั้งใจขู่นางหรือ? และจุดประสงค์ของนางก็เพื่ออยากจะให้ฮองเฮารักเฮ่าเอ๋อร์มากหน่อยหรือ?

ฮองเฮาสับสน แยกไม่ออกว่าที่ไทเฮาพูดนั้นจริงหรือเท็จ