พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 500

ตอนที่ 500 ไขปริศนา

ซุนฟางเอ้อร์ลืมตาขึ้น แววตาไร้ความรู้สึก ลิ้นเลียริมฝีปากแห้งกร้าน ลำคอแห้งเหือด “โหรวเหยา...ไปแล้ว?”

“นางวิ่งออกไปแล้ว เจ้ารู้สึกเป็นยังไงบ้าง?” หลีโม่นั่งอยู่ข้างเตียง เปิดผ้าห่มตรวจดูบาดแผลของนาง

ซุนฟางเอ้อร์ไม่พูดอะไร เพียงแค่มองดูหน้าประตูอย่างอยู่อย่างเม่อลอย หน้าไม่แสดงความรู้สึกใดใด แต่หางตาดูตื้นตันมาก

แต่ไม่มีอาการผิดปกติ หลีโม่หยิบเข็มออกมาฝังเข็ม พิษถูกถอนไปหมดแล้ว คนฟื้นขึ้นมาแสดงว่านางรอดพ้นจากประตูผีมาแล้ว

“เจ้าช่วยชีวิตข้าไว้?” ซุนฟางเอ้อร์หันกลับมามองหลีโม่

“ถือว่าใช่” หลีโม่ไม่ถ่อมตัวเลย

“ข้าจะไม่ขอบคุณเจ้า” ซุนฟางเอ้อร์พูด

หลีโม่มองดูนาง “ทำไมกุ้นไท่เฟยต้องฆ่าเจ้า?” นางจะซาบซึ้งหรือไม่ซาบซึ้ง นางไม่สนใจเลย ที่นางช่วยไว้ก็เพื่ออยากรู้เรื่องราวความจริงทั้งหมดเท่านั้น

ซุนฟางเอ้อร์เงียบไป ไม่ตอบ

หลีโม่รู้ว่าจะให้เขาพูดไม่ใช่เรื่องง่าย อย่างน้อย ซุนฟางเอ้อร์ไม่พูดกับนางแน่

นางเดินออกไป โหรวเหยายังอยู่ หลีโม่พูดกับโหรวเหยาว่า “โหรวเหยา ช่วยข้าเรื่องหนึ่ง จะเข้าไปถามนาง แม่พิษหนอนใช่อ๋องหนานหวยหรือไม่”

“คืออะไร?” โหรวเหยาเช็ดน้ำตา ไม่ค่อยยินยอมเข้าไป แต่เห็นสีหน้าหลีโม่ที่หนักแน่น ก็รู้ว่าต้องเป็นเรื่องสำคัญแน่

“เจ้าถามนางแบบนี้ นางน่าจะตอบเจ้า” หลีโม่พูด

โหรวเหยาพยักหัว “ได้ ข้าไปถาม”

นางเข้าไป หลังจากธูปหนึ่งดอก นางออกมาพูดกับหลีโม่ว่า “นางบอกว่าแม่พิษหนอนเป็นอ๋องหนานหวย”

หลีโม่โกรธจัด “นางโกหกหูฮวนซี?”

แล้วนางก็รู้สึกว่าไม่มีอะไรน่าโกรธ เวลาแบบนี้ ใครไม่เดินแผนชั่วบ้าง?

โหรวเหยาส่ายหัว “ไม่ นางเองก็คิดว่าแม่พิษหนอนเป็นกุ้ยไท่เฟย แต่เมื่อถึงตอนที่กุ้ยไท่เฟยลงมือกับนาง นางถึงเพิ่งรู้ว่าเอาเหล้าแม่พิษหนอนให้อ๋องหนานหวยดื่ม อีกอย่างนางสงสัยว่าตอนนี้อ๋องหนานหวยน่าจะถูกพิษตายแล้ว กุ้ยไท่เฟยอาจจะให้อ๋องหนานหวยดื่มยาพิษก่อนออกเดินทาง”

“อะรไนะ?” หลีโม่ตกใจ “งั้นอ๋องหนานหวยถูกพิษกำเริบหรือยัง? ทำไมกุ้ยไท่เฟยต้องทำแบบนี้?”

“นี่เป็นเพียงนางคาดเดา เพราะยาพิษในมือกุ้ยไท่เฟยล้วนเป็นนางเป็นคนให้เอง จึงมีเพียงนางที่รู้ยาถอนพิษ หากกุ้ยไท่เฟยจะฆ่านาง ก็คงทำไปนานแล้ว แต่ก็ไม่ได้ทำ กลับมาลงมือตอนที่อ๋องหนานหวยไปจากเมืองหลวงแล้ว ตั้งนั้นนางคิดว่ากุ้ยไท่เฟยน่าจะวางยาพิษอ๋องหนานหวยแล้ว”

หลีโม่ฟังไม่ค่อยเข้าใจ จนอดทนไม่ไหววิ่งเข้าไป “ซุนฟางเอ้อร์ ถ้าช่วยชีวิตเจ้า เจ้าต้องคืนบุญคุณข้ามาหนึ่งอย่าง ระหว่างเราถือว่าหายกัน”

ซุนฟางเอ้อร์มองดูนาง คิดอยู่ครู่หนึ่ง “ได้ เจ้าอยากรู้อะไร ข้าจะบอกเจ้าทั้งหมด เมื่อบอกเจ้าแล้ว ข้าก็จะไม่ต้องติดค้างหนี้ชีวิตเจ้า”

หลีโม่ไม่พูดอะไรที่สิ้นเปลือง ถามตรงๆว่า “เจ้าให้หูฮวนซีมาบอกข้า ว่าอ๋องหนานหวยมาขอพิษหนอนห้าวันเพื่อเอาไปวางพิษกุ้ยไท่เฟย เจ้าตั้งใจชักนำบอกพวกเราว่า กุ้ยไท่เฟยเป็นแม่พิษหนอน ใช่ไหม? อีกอย่าง ทำไมกุ้ยไท่เฟยถึงต้องฆ่าเจ้า? เจ้าไปรู้อะไรมา?”

ซุนฟางเอ้อร์ก็เป็นคนตรงไปตรงมา ในเมื่อรับปากแล้วว่าจะพูดทุกอย่าง จึงพูดว่า “ข้าให้หูฮวนซีไปบอกเจ้าว่าอ๋องหนานหวยจะคิดฆ่ากุ้ยไท่เฟยจริง และถามเอายาพิษห้าวัน แต่กุ้ยไท่เฟยรู้ทันเขา ไม่ได้ตกหลุมพราง และไม่ได้ถูกพิษ ส่วนที่กุ้ยไท่เฟยจะฆ่าข้า เพราะข้าเป็นส่วนสำคัญในการถอนพิษร้อน ไม่มีเลือดของข้า จะไม่สามารถถอนพิษได้ นางไม่ให้อ๋องหนานหวยถอนพิษ ยิ่งไม่ยอมให้อ๋องหนานหวยรู้ว่าตัวเองเป็นแม่พิษหนอน”