พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 506

ตอนที่ 506 พบเบาะแส

กล่าวโทษงั้นหรือ ไม่น่าจะได้ เพาะฮ่องเต้มีพระราชโองการมาแล้ว ให้อ๋องเย่จัดการ ต่อให้ทำหนักเกินไปแค่ไหนก็ไม่มีความผิด

อ๋องเย่รู้ดี กุ้ยไท่เฟยก็รู้ดี ทั้งสองก็แค่ขู่กันไปมา

การค้นเมื่อครู่ ทหารได้หาอย่างละเอียด วังฉืออันเป็นที่ที่อ๋องเย่แสดงละคร ดังนั้นต้องสั่งให้หาอย่างละเอียด อย่าให้มีบกพร่อง

ตั้งแต่อาคารหลักไปจนถึงอาคารเล็กน้อย แล้วมายังห้องนอน ทางเดินไปยังสวนดอกไม้ ทหารได้หาทุกซอกทุกมุมที่เป็นที่ซ่อนได้

แต่ก็ยังไม่พบอะไร

อ๋องเย่ยืนข้างบ่อน้ำเก่า แล้วก็ครุ่นคิด

กุ้ยไท่เฟยก็เดินตามมาตลอด อาฝูถูกปล่อยตัวแล้ว อ๋องเย่ตบหน้าไปสองทีถือเป็นการลงโทษ

“จะต้องลงบ่อน้ำไปดูไหม? ลงไปสิ” กุ้ยไท่เฟยกล่าว

อ๋องเย่หันไปมอง “กุ้ยไท่เฟย ข้ามีเรื่องหนึ่งไม่เข้าใจ หวังว่าท่านจะแก้ความสงสัยข้าได้”

“อ๋องเย่มีเรื่องอะไร?” กุ้ยไท่เฟยหน้ากระตุก แล้วยิ้มแข็งๆ “พูดมาเถอะ”

อ๋องเย่เดินเข้ามาใกล้นาง แล้วมองต่ำไปที่นาง “ข้าได้รับคำสั่งมาค้นวัง เพื่อหาร่องรอยคนร้าย เจ้านายคนอื่นก็ให้ความร่วมมืออย่างดี เพราะกลัวว่าคนร้ายจะมาซ่อนตัวในตำหนักตนเอง แล้วลงมือกับตนเอง แต่กุ้ยไท่เฟยกลับต่างกัน เพราะนักฆ่ามันลงมือกับกุ้ยไท่เฟย คนที่จะให้ความร่วมมือที่สุดน่าจะเป็นกุ้ยไท่เฟย แต่ทำไมกุ้ยไท่เฟยถึงได้ออกมาขัดขวาง?”

กุ้ยไท่เฟยนิ่งไป แล้วหัวเราะขึ้น “อ๋องเย่โยนความผิดมาให้จนข้าทำตัวไม่ถดเลย ข้าขัดขวางการค้นหาอย่างนั้นหรือ? ข้าก็แค่ไม่อยากให้พวกเจ้ามารบกวนฮองไทเฮา การไม่เคารพต่อฮองไทเฮานั้น เป็นโทษหนัก ข้าก็แค่เป็นห่วงท่านอ๋อง ท่านอ๋องกว่าจะมาทำงานให้ฮ่องเต้ได้ไม่ง่ายเลย ถ้าทำผิดขึ้นมาแล้วฮ่องเต้โทษก็น่าเสียดายแย่”

“เช่นนั้นหรือ? แต่ข้าเห็นว่า กุ้ยไท่เฟยเหมือนจะไม่เป็นกังวลที่มีนักฆ่าเข้าวังมา ข้าก็ได้ประกาศนานแล้วว่านักฆ่ายังตามตัวไม่หมด กุ้ยไท่เฟยไม่กลัวจะถูกจับมาเป็นตัวประกันหรือ?”

อ๋องเย่พูดเช่นนั้น ก็ทำให้กุ้ยไท่เฟยคิดได้ นางมองไปทางนอกทางเดิน เห็นลู่กงกงยืนอยู่บนบันไดหิน โดยไม่รู้ว่ามาตอนไหน เหมือนว่าจะได้ยินสิ่งที่อ๋องเย่กล่าวด้วย

กุ้ยไท่เฟยก็ตกใจเล็กน้อย นี่มันเกิดอะไรขึ้น? ก็แค่ค้นวัง ทำไมฮ่องเต้ต้องให้คนมาด้วย?

อีกอย่าง เมื่อครู่ก็ไม่เห็นจะมีคนของฮ่องเต้ตามมาด้วยเลย

หรือว่า ฮ่องเต้เริ่มสงสัยนาง ตามหลักแล้ว ฮ่องเต้น่าจะสงสัยเสี้ยหลีโม่มากกว่า หลีโม่ถูกกักตัวไว้ แล้วคืนอำนาจทั้งหมด ได้แต่รับใช้ที่ตำหนักซีเวย

อีกอย่าง ช่วงนี้ ฮ่องเต้ให้คนของตำหนักซีเวยออกมา กว่าครึ่งมาติดตามเปากงกง ครั้งนี้เป็นลู่กงกง หรือว่า...........

กุ้ยไท่เฟยคิดไปก็กังวล ดูเหมือนว่า วันนี้ไม่อาจให้อ๋องเย่หาศพพบ ไม่เช่นนั้น ไม่รู้ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นบ้าง?

นางมีลางสังหรณ์ไม่ค่อยดี ครั้งนี้อ๋องเย่มาเล่นใหญ่มาก คงไม่น่าจะมาค้นหาอย่างเดียวแน่

“กุ้ยไท่เฟย！” อ๋องเย่เห็นท่าทางกังวล แล้วก็ไม่ตอบคำถามของเขา ก็เลยถามซ้ำ “ตอนนี้ลู่กงกงก็มาด้วย แสดงว่าฮ่องเต้ให้ความสำคัญมาก เจ้าแน่ใจนะว่าจะให้ข้าเข้าค้นหาจริงๆ?”

ตอนนี้กุ้ยไท่เฟยได้แต่ตอบตกลง นางเอามือจับๆผม แล้วพูดว่า “อ๋องเย่เข้าค้นหาก็เพื่อความปลอดภัยของข้า ข้าจะขัดขวางหรือ?”

อ๋องเย่ยิ้มเล็กๆ แล้วหันกลับไปสั่งการลูกน้อง

เนื่องจากบ่อน้ำเป็นบ่อเก่า ก็เลยไม่มีที่ตักน้ำ ได้แต่ใช้เชือกมัดลงไปเท่านั้น