พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 654

ตอนที่ 654 เกือบเสียแผน

เหลียงสู้หลินเข้ามาในห้อง แล้วใช้สายตาจ้องมองรอบด้าน แล้วก็ทำความเคารพหลีโม่ “ข้าชื่อว่าเหลียงสู้หลิน ถวายพระพรพระชายา”

หลีโม่วางวางหนังสือในมือลง แล้วจ้องมองเขา “ใต้เท้าเหลียงหรือ?”

นางลุกขึ้น แล้วเดินมานั่งบนเก้าอี้ “ดึกดื่นขนาดนี้ มีเรื่องอะไรหรือ?”

เหลียงสู้หลินพูดอย่างเคารพว่า “เรียนพระชายา คืนนี้ที่ตำหนักซีเวยมีคนลักลอบเข้าไป กระหม่อมตามมันมาแถวนี้ แล้วพบว่าคนร้ายหายบริเวณจวนอ๋องนี้ กระหม่อมเกรงว่าจะเป็นอันตรายต่อพระชายา ก็เลยเข้ามาดูแล”

หลีโม่ถอนหายใจในใจ ข้ออ้างนี้มันช่างถูกใช้กันมากจริงๆ ในละครทีวีก็แสดงแบบนี้

ตามที่หลิงลี่บอก พวกเขาไม่ได้ตามหลิงลี่ทัน เพียงแค่สงสัยนางมากกว่า

นางก็เลนตามน้ำ ขมวดคิ้วพูดว่า “มีมือสังหารย์ลักลอบเข้าตำหนักซีเวย ฝ่าบาทเป็นอะไรไหม?”

เหลียงสู้หลินตอบ “พระชายาไม่ต้องกังวล คนร้ายไม่ได้เข้าใกล้ฝ่าบาท แต่ถูกพบตัวเสียก่อน”

หลีโม่โล่งอก “เช่นนั้นก็ดี”

ครู่หนึ่ง นางก็เอามือมาจับอก “แม่และน้องชายข้า......พวกเขาเป็นอะไรไหม?”

เหลียงสู้หลินกำลังมองซ้ายมองขวาอยู่ พอนางถามแบบนี้ ก็รีบหันหัวกลับมาตอบ “ตันชิงเสี้ยนจู่และคุณชายเสี้ยฮ่าวหรานไม่เป็นอะไร”

หลีโม่ทำท่าสบายใจ “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เจ้าก็พาคนไปตรวจดูรอบๆ เถิด มีคนลอบเข้าวังไม่ใช่เรื่องเล็ก เจ้าได้รับบัญชามา ก็ต้องทำงานให้ละเอียด”

“รับทราบ ขอบพระทัยพระชายาที่เข้าใจ” เขาพูดจบก็พูดกับทหารตนเองว่า “พระชายาสั่งให้พวกเจ้าไปค้นหาให้ทั่ว ต้องหาให้ละเอียด ถ้ามีอะไรน่าสงสัย ให้รีบมาบอกข้า”

กองทหารรับคำสั่ง แล้วรีบไปค้นหา

“แล้วเจ้าไม่ไปหรือ?” หลีโม่ถามเขา

เหลียงสู้หลินยิ้ม “ไม่ทราบว่าจะให้กระหม่อมตรวจดูในห้องได้หรือไม่?”

หลีโม่มองนิ่ง “ความต้องการของใต้เท้าเหลียงดูเหมือนจะมากเกินไปหน่อยนะ ข้าก็อยู่ที่นี่ตลอด ปากบอกว่าจะมาช่วยดูแลความปลอดภัย แต่ข้าคิดว่าพวกเจ้าสงสัยว่าข้าให้ที่หลบซ่อนคนร้ายเสียมากกว่า”

หลิงลี่ตะโกนว่า “ใต้เท้าเหลียง เจ้ากล้าเกินไปแล้วนะ ถึงขนาดกล้าค้นห้องของพระชายา”

เหลียงสู้หลินทำท่าลำบากใจ “พระชายาอย่าเพิ่งโกรธ กระหม่อมก็แคทำตามหน้าที่ คนร้ายมีวิทยายุทธร้ายกาจ ถึงแม้ท่านจะบอกว่าอยู่ในห้องนี้ตลอด แต่ก็คงต้องมีช่วงเวลาที่ไม่ได้สังเกตบ้าง ถ้าคนร้ายมาหลบซ่อนตัวในห้องนี้ละก็ ถ้าเกิดอะไรขึ้น กระหม่อมจะรับไว้ไม่ไหว”

หลีโม่หัวเราะ “เช่นนั้น ใต้เท้าจะค้นให้ได้เลยใช่ไหม?”

“มิกล้าๆ ” เหลียงสู้หลินก้มหน้า “กระหม่อมได้รับคำสั่งมาทำงาน ขอพระชายาโปรดเข้าใจ”

หยางมามาก็โมโห “รับคำสั่งมาทำงานก็ต้องรู้จักสูงต่ำ เจ้าจะค้นห้องพระชายา ก็แสดงว่าสงสัยว่าพระชายาให้ที่ซ่อนแก่คนร้าย จวนอ๋องรับเอาโทษข้อนี้ไม่ได้”

“มามาคิดเกินไปแล้ว ข้าไม่ได้หมายความว่าเช่นนั้น” เหลียงสู้หลินเสียงเบาลง “ถ้าพระชายาไม่ให้กระหม่อมค้นหา กระหม่อมก็จะบอกกับฮ่องเต้ตามตรง”

“เจ้าจะบีบบังคับพระชายางั้นหรือ?” หลิงลี่พูด

เหลียงสู้หลินก้มหน้าอีก “มิกล้าๆ”

“ไม่กล้างั้นหรือ? ข้าว่าเจ้ากล้าทำนะ” หลิงลี่ไม่พอใจ

หลีโม่พูดบ้าง “หลิงลี่ เจ้าไปดูว่าน้ำแกงที่ข้าตุ๋นไว้ได้ที่หรือยัง ในเมื่อใต้เท้าเหลียงอยากจะค้น ก็ให้เขาค้นไป ขาก็แค่รับคำสั่งมาทำงาน ไม่ต้องไปขัดเขา”

“เพคะ！” หลิงลี่รับคำสั่ง แล้วเดินออกไป

“ขอบพระทัยพระชายา” เหลียงสู้หลินคำนับ

เขาเดินตรวจดูในห้อง ทั้งในตู้ ผ้าม่าน ดูจนหมด แล้วก็เดินออกมา

หลีโม่บอกว่า “ว่าไง ใต้เท้าเหลียงพบเจออะไรไหม?”

เหลียงสู้หลินก็ทำหน้าปกติ แค่ยิ้มๆ ว่า “พระชายา กระหม่อมตรวจดูหมดแล้ว”

“งั้นข้าก็ต้องขอบคุณท่านด้วยแล้ว” หลีโม่พูดหน้านิ่ง