คำพูดของหวา ลี่ฟางถูกกลืนหายไปในลำคอขณะที่ใบหน้าฉายแววอับอาย หญิงสาวไม่รู้จะตอบโต้อย่างไร
“ฉัน… ฉันเคย…”
กู้ ลี่เฉินกล่าวต่อ “ลี่ฟาง คุณช่วยชีวิตผม และผมเต็มใจที่จะช่วยให้คุณมีชีวิตที่ดีขึ้น แต่อี้หรานคือคนที่ผมรัก และถ้าเธออยากใช้ผม ผมก็ยินดีช่วยเธอ”
ความริษยาพลุ่งพล่านขึ้นมาในกายลี่ฟางทันที!
‘หลิง อี้หรานมีดีอะไรนักหนา? ถึงขนาดทำให้ลี่เฉินยอมพูดแบบนี้ได้!’
“แต่อี้หรานพูดออกมาเองว่าไม่ได้รักคุณ เสียงที่ฉันอัดมามันก็ชัดมากพอแล้ว!” ลี่ฟางจงใจย้ำ
ชั่ววินาทีต่อมา หญิงสาวเริ่มรู้สึกอึดอัด สัมผัสได้ถึงความรู้สึกชาวาบที่ไล่ขึ้นมาตั้งแต่ปลายเท้า ดวงตาคมกริบคู่นั้นกำลังมองเธออย่างเย็นชา
“ลี่ฟาง ผมหวังว่าจะคุณจะไม่ใช้วิธีสกปรกแบบนี้กับผมอีก เข้าใจไหม?” ลี่เฉินยื่นคำเสียงเย็น
หวา ลี่ฟางตัวชาทันที! รู้สึกราวกับดวงตาคู่นั้นมองเธอออกอย่างทะลุปรุโปร่ง!
…
หนึ่งวันก่อนที่อาหยันน้อยจะเข้าโรงเรียนอนุบาลตรงกับวันหยุดพอดี หลิง อี้หรานและชิน เหลียนอีนัดกันมาที่บ้านของโจว เชียนหยุนเพื่อเอาของขวัญมาให้เด็กน้อยที่ได้ขึ้นชั้นอนุบาล
อี้หรานให้ชุดสีเทียนและสมุดวาดรูป ส่วนเหลียนอีให้เสื้อผ้าเข้าชุดและรองเท้า
หลังได้รับของขวัญ เด็กน้อยแก้มแดงระเรื่อ ก่อนจะหอมแก้มเหล่าน้าอาอย่างขวยเขิน พร้อมทั้งเอ่ยด้วยเสียงเล็ก ๆ “ขอบคุณฮะ น้าหลิง น้าชิน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...