พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1021

โจว เชียนหยุนกล่อมลูกชายอย่างอ่อนโยน เด็กน้อยผล็อยหลับไปในไม่ช้า ผู้เป็นแม่อดพึมพำออกมาไม่ได้ว่า “ฉันหวังว่าเขาจะไม่โดนรังแกที่โรงเรียนนะ”

“ใครกล้าทำแบบนั้นกับเขา? ฉันจะไปจัดการให้ถึงที่โรงเรียนเลยคอยดู!” ชิน เหลียนอีพูดขึ้นทันที มั่นใจว่าเด็กอนุบาลไม่คณามือตัวเองแน่

โจว เชียนหยุนยิ้มออกมา บางครั้งเธอก็นึกอิจฉาเหลียนอี เชียนหยุนเองก็เคยเป็นคนใจกล้าแบบนั้น แต่เธอไม่สามารถกลับไปเป็นคนเดิมได้แล้วอีกหลังจากเรื่องราวทั้งหมดที่ประสบมา

“อี้หราน เรื่องสิทธิ์เลี้ยงดู ขอบคุณมากเลยนะ” เชียนหยุนเอ่ย

“ฉันคุยกับบริษัทให้แล้ว แล้วทนายกู้ก็ตกลงจะช่วยด้วย พี่โจวอย่าคิดมากเลย” อี้หรานตอบกลับ

เชียนหยุนพยักหน้า พลางนึกประหลาดใจขึ้นมาที่เย่ เหวินหมิงเลือกฟังผลตัดสินที่ศาลในเมืองเฉิน เธอนึกว่าเขาจะเลือกศาลที่เมืองเอสเสียอีก

เมืองเอสคือถิ่นของเหวินหมิง

นับตั้งแต่เหวินหมิงเลือกศาลที่เมืองเฉิน เชียนหยุนก็ไม่ต้องเดินทางไป ๆ มา ๆ ข้ามเมืองอีก ซึ่งนั่นช่วยประหยัดเวลาของเธอได้เยอะทีเดียว

“ว่าแต่พี่โจวขายร้านอาหารไปแล้ว ตอนนี้จะต้องหางานทำไหม?” อี้หรานเอ่ยถาม

“ฉันว่าจะลองเปิดเป็นพวกร้านก๋วยเตี๋ยวดูก่อน แล้วที่เหลือค่อยมาจัดการหลังจบคดีความ” โจว เชียนหยุนตอบกลับ

“ร้านก๋วยเตี๋ยว? แบบร้านข้างทางเหรอ?” เหลียนอีถามอย่างประหลาดใจ

“ใช่แล้ว ฉันเปิดร้านตอนเย็น ๆ แล้วปิดตอนตีสาม ฉันลองทำมาอาทิตย์กว่าแล้วนะ มันก็พอได้อยู่ รายรับมันพอใช้สำหรับฉัน แล้วก็พอเลี้ยงแม่กับหยันน้อยด้วย” คนถูกซักตอบคำถาม

“แต่มันจะไม่เหนื่อยไปเหรอ?” เหลียนอีถามอีก

“เดี๋ยวให้อี้หรานนั่งรถฉันไปแล้วรออยู่ที่นั่น ขอพิกัดแบบชัด ๆ หน่อย” เหลียนอีบอก

ด้วยเหตุนี้ ทั้งสามคนจึงมุ่งหน้าไปยังสถานที่ที่โจว เชียนหยุนใช้เป็นที่ตั้งร้าน

เมื่อมาถึงที่หมาย เชียนหยุนก็จัดการนำโต๊ะเก้าอี้มากางเป็นที่นั่งให้ลูกค้า จัดเตรียมวัตถุดิบและพวกอุปกรณ์ต่าง ๆ โดยมีอี้หรานและเหลียนอีคอยช่วย

กว่าจะเตรียมการเรียบร้อยหมดทุกอย่าง ชิน เหลียนอีถึงกับเหงื่อซ่กจนอดนับถือเชียนหยุนในใจไม่ได้

ทำแค่นี้เธอยังรู้สึกเหนื่อย ไม่ต้องพูดถึงเชียนหยุนที่ต้องทำแบบนี้ทุกวัน

ลูกค้าเริ่มทยอยกันเข้ามาหลังจากที่ร้านเปิด เชียนหยุนลวกเส้นก๋วยเตี๋ยวอย่างคล่องแคล่ว ส่วนอี้หรานและเหลียนอีคอยช่วยเช็ดโต๊ะและเสิร์ฟอาหาร