พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1132

หวาลี่ฟางกำลังหมกมุ่นกับความคิดตัวเอง ในตอนนั้นเองที่เธอได้ยินเสียงมาจากส่วนนั่งเล่น “หือ อะไรเนี่ย?” นั่นเป็นเสียงของแม่บ้านที่รับหน้าที่ทำความสะอาดสรรพสินค้า

จากนั้นใครบางคนก็พูดว่า “รูป... รูปอะไรเนี่ย? ว้าว น่าสะอิดสะเอียนมากเลย!”

‘รูปเหรอ?’

หวาลี่ฟางขนลุกซู่และจำได้ขึ้นมาว่าเธอไปหลอกให้จ้าวต้าจู้แลกเปลี่ยนรูปกับเธอ

หลังจากนั้นเธอก็ไม่ได้ตามจ้าวต้าจู้เข้ามาในส่วนนั่งเล่นหลังจากเอายาให้เขา และเธอก็คำนวณเวลาที่ยาออกฤทธิ์กับจ้าวต้าจู้ขณะที่รออยู่ข้างนอก

ความคิดตอนแรกของเธอหลังจากที่จ้าวต้าจู้กับหลิงอี้หรานโดนเปิดโปงว่าทำเรื่องคาว ๆ กัน แล้วเธอจะมาเอารูปไปตอนที่ไม่มีใครเห็น แต่เธอไม่ได้คาดคิดว่าเรื่องราวจะกลับกลายเป็นหนังคนละม้วนกับที่เธอคิดเลย ดังนั้นเธอจึงลืมเรื่องเก็บรูปกลับมาเสียสนิท

หวาลี่ฟางรีบเข้าไปในส่วนนั่งเล่น และเห็นว่าหลายคนกำลังดูรูปในมือตัวเอง

ในทันใดนั้นก็มีคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า “นี่ดูเหมือนหวาลี่ฟางนะ”

“ว้าว จริงดิ? ผู้หญิงในนี้ดูเชยสะบัดเลยนะ ไม่ใช่เธอหรอก”

“รูปแบบถึงเนื้อถึงตัวกับผู้ชายน่าเกลียดและหน้าตาบ้าน ๆ ด้วย เดี๋ยวนะ ผู้ชายคนนี้ดูเหมือนคนที่อยู่บนเปลหามเมื่อกี้เลยนี่!”

หวาลี่ฟางตัวสั้นด้วยความโกรธ! เธอพยายามลงทั้งแรงและความคิดไปตั้งมากมาย แต่แทนที่หลิงอี้หรานจะโดนทำให้อับอาย กลับเป็นเธอที่กำลังเจอกับเรื่องน่าอับอายอันใหญ่หลวงเสียอย่างนั้น!

‘ทำไมเป็นแบบนี้ไปได้?’

ในตอนนี้ไม่ได้มีแค่หวาลี่ฟางคนเดียวที่ตัวสั่น

อู๋หมินชุยไม่เคยคิดเลยว่า ผู้หญิงคนนั้นที่เธอกลั่นแกล้งในคุกจะโดนกู้ลี่เฉินพาตัวไปอย่างทะนุถนอมขนาดนั้น